Het MIT Blackjack Team: het huis verslaan met wiskunde

Het MIT Blackjack Team is misschien wel de grootste kaartenteller en blackjackstrategen ooit. Hun prestaties zijn talloze keren herhaald in de populaire cultuur, met name in de film 2008 uit 21. Het team telde kaarten en versloeg casino's over de hele wereld gedurende meer dan twintig jaar, goed voor een geschat inkomen van $ 2 miljoen.

Beschouw ze niet als het A-Team van blackjack, want de teamleden wisselden vaak en er zouden minstens 80 mensen deel hebben uitgemaakt van de organisatie. Het MIT Blackjack Team, bestaande uit afgestudeerden en studenten van Harvard University, gebruikte nauwkeurig kaartentellen en basisstrategieën om het casino te verslaan. Het doel was niet alleen om te winnen, maar ook om hun sporen uit te wissen. Door voldoende tijd en verliezen te benutten tijdens de winsten, kon het team hun verbeterde spel jarenlang onopgemerkt volhouden.

Dus hoe hebben ze het gedaan?

Het vormen van het MIT Blackjack Team

Het verhaal van het MIT-team begint eigenlijk bij Al Francesco, de “Peetvader van Blackjack“. Francesco kwam op het idee van blackjack spelen in teams, waardoor het potentieel van het kaartentellen werd gemaximaliseerd. Hij begon begin jaren 1970 met het werven van kaartentellers en reisde door de VS. Het idee was om deze professionals rond verschillende blackjacktafels te plaatsen en geduldig te begeleiden. kaarten tellenToen een van de spotters een kans zag waarbij de wiskundige kansen niet langer het huis bevoordeelden, maar een speler naar de tafel lieten komen.

Dan zou die speler grote geldbedragen inzetten om volledig te profiteren van de voorsprong, totdat de wiskundige rand verloren ging of de kaarten werden opnieuw geschud. De speler die werd gekozen om te gokken, werd altijd gerouleerd, waardoor Francesco's team geen problemen kreeg. detectie en verbodOp hun hoogtepunt hadden ze 22 leden en drie "spelers". Maar het liep in 1977 spaak, toen een van de spelers, Ken Uston, een boek publiceerde, The Big Player, waarin hij de tactieken van het team blootlegde.

Francesco's team ging uit elkaar, maar hun prestaties inspireerden de MIT Blackjack-teamHet begon allemaal toen Bill Kaplan, een Harvard-afgestudeerde met gokervaring, een organisatie van Harvard-studenten oprichtte. Hij hielp een discipline te creëren, organiseerde het team en stelde een professioneel blackjackteam samen. Het was veel uitgebreider dan Francesco's team, en maakte zelfs gebruik van investeerders en prestatiebeoordelingen. Kaplans groep was niet zomaar een groep blackjackspelende studenten. Het was een echt bedrijfsmodel, waarbij spelers werden betaald en investeerders hen steunden.

Exploits en opmerkelijke leden

De groep, gevestigd in Boston, reisde de hele wereld over, van Amerika tot de Bahama's en EuropaZe gebruikten aliassen, planden routes en analyseerden hun doelwitten om detectie te ontlopen. Het team begon professioneel in 1980 en had een investeringsbelang van $ 89,000. De oorspronkelijke opstelling bestond uit tien spelers, waaronder JP Massar, "Jonathan", "Goose" en "Big Dave". Veel van hun echte namen zijn tot op de dag van vandaag onbekend, omdat veel MIT Blackjack-alumni nog steeds anoniem willen blijven.

Blijkbaar hebben ze de $ 89,000 in tien weken tijd verdubbeld. Gemiddeld verdienden ze zo'n $ 170 per uur aan een tafel. De investeerders verdienden in dat eerste jaar meer dan 250% van hun initiële investering.

Kaplan raakte al snel bekend bij casino-exploitanten en moest er alles aan doen om zijn identiteit te verbergen. In 1984 moest hij zijn vaste baan opgeven en stoppen met deelnemen aan de spellen. De activiteiten werden vervolgens geleid door zijn collega's Massar, Chang en Bill Rubin. Hoewel Kaplan een managementrol behield in de bewegingen van het team en blackjack strategieën.

In de jaren negentig bereikte het team zijn echte hoogtepunt, groeide tot ruim 1990 leden en bereikte de grootste casino's In het land. Volgens een veiligheidsonderzoeker zouden ze zelfs in één weekend meer dan $ 400,000 hebben meegenomen. Maar de exacte winst en verdiensten zijn niet bekend. We kunnen alleen afgaan op speculaties en verslagen. De groep werd uiteindelijk in 2000 ontbonden, na actief te zijn geweest sinds 1979 en een geschatte omzet van $ 50 miljoen te hebben behaald.

Strategieën die ze gebruikten

Zelfs de beste wiskundigen en kaartentellers worden uiteindelijk door casino's betrapt en moeten hun zaak sluiten. Het is notoir moeilijk om een ​​kaartenteller te herkennen, iets wat elk casino doet. pitbaas of een beveiligingsmedewerker kan bevestigen. Casino's verbieden kaarten tellen niet echt, maar ze hebben wel het recht om iemand uit het casino te zetten of zelfs te weren. Het staat in de algemene voorwaarden – en je gaat ermee akkoord zodra je een casino binnenstapt.

Het volgen van een basisstrategie is daarom op zichzelf niet voldoende. Het MIT Blackjack Team was zo succesvol en zo lang, omdat ze dit wisten. En ze deden er alles aan om niet opgemerkt te worden door... casino beveiligingspersoneelBovendien gebruikten ze niet alleen de basisstrategieën voor blackjack. Ze hadden een team van wiskundige experts en gokstrategen die verschillende methoden gebruikten om te bepalen wanneer de wiskundige kansen in het voordeel van de speler en in het nadeel van het casino uitvielen.

Kaarten tellen en basisstrategie

Het MIT-team gebruikte het Hi-Lo-kaartentelsysteem, een van de eenvoudigste kaartentelmethoden die er zijn. Het houdt in dat er een doorlopende telling wordt gebruikt en dat de Echte telling – een waarde die bepaalt wie de overhand heeft, en in welke mate. Tijdens het spel telden ze hoeveel kaarten van hogere en lagere waarde er waren gebruikt. Als er meer 10-en en andere kaarten van hoge waarde in de stapel over waren, blackjack voordeel in het voordeel van de spelers zou uitvallen.

Dan konden ze de inzet verhogen. Natuurlijk, zodra de kaarten opnieuw geschud waren, verdween het voordeel, en dan konden ze vertrekken of de inzet verlagen. Niet op een heel voor de hand liggende of directe manier – gewoon op een natuurlijke manier om argwaan te voorkomen. De basisstrategie van blackjack moest praktisch een tweede natuur zijn voor de spelers. Ze moesten weten wanneer ze moesten kiezen. slaan, staan, overgeven en verdubbelen, zonder fout.

Aas-tracking en geavanceerd schudden

Sommige leden hadden meer gespecialiseerde rollen binnen het MIT-team. Zij moesten azen opsporen en proberen te achterhalen waar de azen zich na het schudden in de decks bevonden. Het klinkt vrijwel onmogelijk, maar met veel oefening en expertise kun je behoorlijk goed worden in het vinden van azen. Deze leden moesten de dealer Het schudden van de kaarten en kijken waar ze de kaarten hebben geknipt en de schudbewegingen. Hoe nauwkeuriger hun voorspelling, hoe groter de kans dat de spelers profiteren van blackjack of... overgave – afhankelijk van waar de aas zou landen.

Het bestuderen van schudmethoden helpt niet alleen bij het vinden van Azen. Het MIT-team kon ook inschatten hoe goed een dealer de taak aankan en dealers met zwakkere schudmethoden uitbuiten. Het vereist intense concentratie en visuele vaardigheden, maar met de juiste niveau van vaardigheid, konden de MIT-toptrackers en shuffling-experts vrij snel een goede kans vinden.

Hun sporen verbergen

Het MIT-team won niet altijd als ze blackjack speelden. Omdat ze zich realiseerden hoe gevaarlijk het was om door de casinobeveiliging gezien te worden, moesten ze soms ook verliezen. Natuurlijk kun je nog steeds verliezen, zelfs als de berekeningen in jouw voordeel wijzen, maar ze moesten het casino ook af en toe op het verkeerde been zetten en opzettelijk spellen met een hoog huisvoordeel spelen.

Een ander onderdeel van het uitwissen van hun sporen was het vaststellen van precieze momenten waarop een speler binnen kon komen en een grote winst kon behalen. Deze spelers vermomden zich als high rollers, en liepen naar een tafel om te wedden. Na slechts een paar rondes stopten ze met een enorme som geld – schijnbaar een geval van goede variantie of "beginnersgelukMaar de voorbereidingen zijn misschien wel urenlang in beslag genomen, met spotters en analisten die geduldig wachtten op de perfecte kans om geld te verdienen.

Is deze strategie nog steeds bruikbaar?

Geen van de methoden die het MIT-team gebruikte, was specifiek illegaal of te moeilijk voor blackjackspelers om te leren. Ze gebruikten geen hightech software voor het tellen van kaarten of andere apparaten die je een casinoverbod op konden leggen. Hun methoden waren gebaseerd op kaarten tellen en basisstrategieën. En natuurlijk moesten ze onopgemerkt blijven en geen argwaan wekken. Maar al deze technieken kunnen vandaag de dag nog steeds worden gebruikt, maar je moet wel heel voorzichtig zijn.

Destijds was de beveiliging van casino's niet zo geavanceerd als tegenwoordig. Natuurlijk hadden ze de Oog in de lucht en voldoende personeel om de spelers in de gaten te houden. Maar ze hadden niet AI-aangedreven tools, gezichtsherkenningssoftwareen datagestuurde oplossingen om potentiële kaartentellers te identificeren. Zelfs als je gezichtsherkenning hebt vermeden en wat verliezen in je spel hebt verwerkt, is het vrijwel onmogelijk om de machine learning-kaarttellerdetectoren te verslaan. Deze oplossingen maken projecties en simulaties van onze gameplay en kunnen we heel precies vaststellen of een speler kaarten telt of niet.

Maar nogmaals, het is geen exacte wetenschap. Het is afhankelijk van heel specifieke details. Zoals de de grootte van uw inzet, de timing van uw inzetwijzigingen, en hoe je reageert op getrokken kaarten. Uiteindelijk is het mogelijk om dezelfde methoden te gebruiken die het MIT-team gebruikte.

Overwegingen en zorgen bij blackjackstrategieën

Een van de grootste gevaren van blackjackstrategieën is dat sommige spelers niet begrijpen hoe ze werken. Deze strategieën Zijn niet bedoeld om je altijd te laten winnen, of om een ​​scenario te ontdekken waarin winst gegarandeerd is. Verre van dat. Ze zijn bedoeld om omstandigheden te identificeren die je een hogere wiskundige kans op winst geven.

Je gaat nooit all-in met een blackjackstrategie, zelfs niet als de True Count in jouw voordeel uitvalt. Het principe is om aan tafel te spelen terwijl de voorsprong in jouw voordeel is, en met hoge inzetten te spelen. In theorie zou je meer geld moeten verdienen en kun je weggaan wanneer de kaarten opnieuw geschud worden. Of de True Count balanceert uit of valt in het voordeel van het huis.

Maar de manier waarop blackjack in de populaire cultuur wordt afgeschilderd, wekt bij sommige spelers de indruk dat een strategie hoe dan ook zal winnen. Het creëert een gevoel van onveiligheid bij gokkers. vooroordelen, overmoed en een gokkersverwaandheidJe moet er nooit zomaar vanuit gaan dat je gegarandeerd wint, ook al zijn de kansen in jouw voordeel. variance kunnen nog steeds een rol spelen, en het huis kan zelfs winnen als de kansen laag zijn.

Speel dus voorzichtig en laat je niet meeslepen of emotioneel na verliezenWat betreft het toepassen van een strategie om het huis te verslaan, het is niet onmogelijk. Je kunt je vaardigheden verbeteren en een meester worden in het herkennen van shuffles of het vinden van azen. Je grootste obstakel is de technologie van de kaartenteldetector en de AI-gestuurde anti-cheat software.