Puppet Team recensie (PC)

Ik stel mijn vrouw gerust dat we blikje dit doen, terwijl we in feite kan niet doe dit. Misschien, als we meer tijd hadden besteed aan het overdenken van de mechanica en niet aan het vaststellen van die zou aan de touwtjes trekken en die zouden we de wereld rondreizen, betalingen hebben het gedaan. Maar hier zijn we dan, bij onze vijfde poging tot een schijnbaar eindeloze reis, voortdurend onzin en valse beloften spuiend dat, als we blikje limbo onder dit elektrische hek, dan wij wil hebben wat nodig is om de prinses te redden. Mentaal ben ik er helemaal klaar mee – en ik denk dat zij dat ook is. En toch, ondanks alle drukte, denken We hebben het naar onze zin. Ik lach hardop, niet per se omdat we twee incompetente idioten zijn die een kleine hindernis niet kunnen nemen, maar omdat de situatie absurd is. Misschien, gewoon kan zijn, daarom zijn we er zo van gaan houden en alles Poppenteam betekent.

Het kostte me een doos Parma Violets en een vat gemberbier om mijn wederhelft ervan te overtuigen Gesplitste fictie naar de wei en zich richten op een alternatief universum. In mijn gedachten was het de gemakkelijker keuze. Toen ik haar deze alternatieve wereld beschreef, kwam ik op het idee om 'Octodad-voldoet aan-Kleine stapjes — en dat was, vreemd genoeg, voldoende reden om haar mee te krijgen. Ik gaf haar de keuze: een wig drijven tussen de noodlottige helden en de touwtjes in handen nemen, of toekijken hoe één (ik, helaas) persoon het lachwekkend probeert te klaren. Met wat geluk en een beetje medelijden accepteerde ze het verzoek en nam ze de controle over de ledematen over. Maar man, ik wou bijna dat ze dat niet had gedaan. Het is in ieder geval niet in relatietherapie geëindigd.

Voor mij, voor jou

Poppenteam is het soort spel dat je zou blijven gebruiken om een ​​verloren vete tussen twee totaal verschillende mensen nieuw leven in te blazen: een RPG-geobsedeerde veteraan en een landbouwfanaat die liever gewassen laat ontkiemen dan een extra paar ledematen. Hier is het bijna een dunne lijn – de gulden middenweg tussen twee werelden. Het maakt niet uit of je... douche bij het gamen, want eerlijk gezegd is het een stuk makkelijker als je de uitdagingen aangaat en als duo jammerlijk faalt. Blijkt, het winnen van in Poppenteam is niet echt het doel; het is de   die je neemt, evenals de gedachteloze achtervolging die je zowel teleurgesteld als vreemd blij maakt bij elk obstakel dat je als team tegenkomt. Je vallen — veel. Maar dat is ook een beetje de bedoeling: elkaars gebrek aan competentie en geduld aanschouwen in een gezamenlijke poging om de taak te begrijpen.

Er is hier niet veel om over na te denken. Nou ja, er is wel en er is niet. Om tot de kern te komen, moet je... besparen De Prinses – een belangrijke pion in deze wereld die toevallig aan de andere kant staat van een steeds evoluerende zandbak vol bewegende stukken, onlogische ontwerpen en bijna barbaarse bedreigingen. Het is jullie taak, als duo, om aan de touwtjes te trekken, waarbij elke snaar de controle over een bepaald lichaamsdeel neemt, en deze beproevingen te overwinnen op weg naar de laatste horde. En als je... denken Als dat als een eitje klinkt, dan is het tijd voor een reality check, vriend.

2-4-1 Piloot

Zelfs de meest basale taak voltooien in Poppenteam is een regelrechte pijn in de kont, maar dat hoort er nu eenmaal bij, denk ik. Als je ooit het ongeluk hebt gehad om door zoiets als Er overheen komen met Bennett Foddy, dan heb je ongetwijfeld een vaag idee van hoe frustrerend het kan zijn om zelfs de eenvoudigste manoeuvre uit te voeren - zoals springen, bijvoorbeeld. Hier moet je echter niet met een hamer zwaaien, maar met twee slappe armen en – je raadt het al – twee ongelooflijk slappe benen. En het is niet bepaald belonen Ook jou niet omdat je deze taken niet hebt uitgevoerd. Integendeel, het bagatelliseert je inspanningen en duwt je vervolgens terug naar het vorige niveau, alsof het je gebrek aan vaardigheid op een nogal ironische manier wil illustreren.

Ocuco's Medewerkers goed nieuws is, Poppenteam is ontzettend leuk om doorheen te ravotten, vooral als je samen met je partner de meest gekke uitdagingen aangaat, zoals pogoën in een smal steegje, skateboarden door een buurt, over platforms springen of door vuilniszakken op een stoep klauteren. Wat dan ook it is dat je jezelf hier ziet doen, Poppenteam slaagt er wel in om die komische waarde op de meest spectaculaire manier te verhogen. Oké, het is een beetje een gimmick, maar man, man, het is enorm leuk om te zien hoe het zich ontvouwt.

Vonnis

If I Als je de prinses van een poppenplaneet kunt redden, dan kun jij dat ook, en degene die je aan je linkerbeen vastketent. Ik geef eerlijk toe: het is een hele onderneming om te leren hoe je een incompetente pop door allerlei hoepels moet gooien, en zo. En toch zit er een geniale ingeving in de formule verwerkt – een nieuwe prikkel die gewoon... voelt zich bevredigend om na te jagen, zelfs in de moeilijkste tijden. Toegegeven, het doet niet veel. visueel, En ik zou liegen als ik zou zeggen dat het tot de nok toe vol zit met fascinerende wereldontwerpen en uitgebreide decors. Maar waar het aan grafische complexiteit ontbreekt, compenseert het dat ruimschoots met belachelijk vermakelijke gameplay en coöperatieve capriolen.

Het zal hier niet echt een verrassing zijn, maar als jij ook van bank-coöpspellen houdt zoals Het duurt twee, Split Fiction,  en  Ontwarren, dan zul je zeker meer dan genoeg vinden om die vreemde maar vreemd vruchtbare relatie even ijzersterk te houden Poppenteam. Ik geef toe dat je er in de meest zeldzame gevallen helemaal gek van wordt. Maar goed, misschien is dat een kwestie van perspectief, net als van de partner die besloot om met je mee te gaan op je korte expeditie om de prinses te redden. Wat betreft my Partner – de bal aan de ketting die de benen controleert – ik zou zeggen, ondanks alles wat er is gebeurd, is ons huwelijk nog steeds sterk. Dat gezegd hebbende, denk ik dat een pauze na... uit die reis. Bedankt, Poppenteam.