NHL 23 recensie (PS4, PS5, Xbox One, Xbox Series X|S)

EA Sports bracht de NHL-gamingfranchise in 1991 op gang met hun eerste grote titel, NHL-hockey. Sindsdien heeft de franchise 32 grote inzendingen gezien, en dat is niet eens inclusief spin-offs zoals NHL-slapshot or 3 op 3 NHL Arcade. Het is dus veilig om te zeggen dat EA Sports het monopolie heeft op het hockeygaminggenre. Ondanks hun heerschappij vallen echter maar weinig van die grote inzendingen op als de beste of in ieder geval onvergetelijk zijn. Dat komt omdat maar weinig games de gameplay van voorgaande jaren verbeteren en geen substantiële verschillen maken. Meestal krijgen we een vernieuwde versie van het spel van vorig jaar, met een paar zoetstoffen. Helaas is NHL 23 een van die inzendingen.

Ik heb mijn handen op NHL 23 en heb een paar uur gestoken in het testen van alle functies van het spel. En ik realiseerde me al snel, wat verder werd bevestigd naarmate ik meer speelde, dat NHL 23 valt niet ver van de boom, dat wel NHL 22. En eerlijk gezegd ben ik er geen fan van NHL 22. Dat geef ik toe NHL 23 is een verbetering ten opzichte van het spel van een jaar geleden, maar het boekt nog steeds weinig vooruitgang en is weer een inzending die zal komen en gaan, en dit is waarom.

Wat is er nieuw met gameplay?

Om eerlijk te zijn, niet veel behalve één belangrijke toevoeging, "laatste kans puckbeweging", of met andere woorden, wanhoopsbewegingen. Dit geeft je een laatste wanhopige poging en zet alles op alles om een ​​pass of schot te maken. Hiervoor worden 500 nieuwe gameplay-animaties gebruikt, waarvan er vele gericht zijn op meer levensechte lichaamscontrole en contact. Als je een speler nu gedeeltelijk raakt of afwrijft op de planken, kun je voelen en zien hoe je hem uit balans brengt. Vroeger reageerden spelers op gedeeltelijke treffers, maar als er geen direct contact was, konden ze de puck meestal in hun bezit houden en gemakkelijk om je heen bewegen.

Hoewel het gemakkelijker is om uit de puckcontrole te worden geslagen, kun je dit bestrijden met de "laatste kans puckbeweging". Je activeert de wanhoopspassen of -schoten door tweemaal op de rechterjoystick te tikken of op de pass-knop (afhankelijk van je besturing). Dit wordt van kracht, zelfs als je midden in de animatie zit en het is een functie die ik best leuk vond. Vooral voor iemand zoals ik die liever veel op het doel schiet in plaats van mooie acties of vaardige manoeuvres te gebruiken om te scoren; Ik mis die vaardigheden.

Over het algemeen zou ik zeggen dat de "laatste kans puck-beweging" een geweldige toevoeging is, dat zorgt voor een realistischer spel met een betere flow. Het zorgt ook voor een aantal echte hoogtepunten, waar je naar een losse puck kunt duiken en iets uit niets kunt maken. Dit is de belangrijkste verandering in de gameplay, maar daarnaast volgt al het andere het voorbeeld van voorgaande jaren.

Meer van hetzelfde

Hoewel de wanhoopsbewegingen en het contact met nieuwe spelers hoogtepunten zijn, omvatten ze niet de hele gameplay. Het schaatsen is wat onhandig en vertraagd, net zoals het erin zat NHL 22. Je merkt dit het meest met stoppen en starten en snelle schakelbewegingen, die nog steeds meer naar buiten worden gesleept dan nodig is. Het enige aspect van schaatsen en bewegen dat anders aanvoelt, is 'Sprintschaatsen'. Het werd eigenlijk sneller, wat resulteerde in meer keren dat spelers langs me waaiden voor een gemakkelijke toegang tot de zone. Dit was al een probleem in NHL 22, en nu het sneller is, wordt het nog meer misbruikt in NHL 23.

Sommige van mijn passes zullen nog steeds wild zijn, ook al geef ik duidelijk aan met de joystick waar mijn beoogde doelwit is. AI heeft nog steeds de neiging om behoorlijk bizarre lijnwisselingen door te voeren en gewoon een cluster voor het net te vormen. Tenzij je van speler wisselt en achter de puckdrager aan gaat, speelt de AI passieve verdediging totdat je keeper stopt of de puck dekt. Nu we het er niet over hebben, keepers hebben een herbewerking gekregen om meer "menselijke reddingen" te maken, maar het valt nauwelijks op. Je kunt nog steeds die cheesy goals of rare bounces krijgen waar ze gewoon niet weten hoe ze moeten reageren.

Met dit alles in aanmerking genomen, NHL 23 voelt niet veel anders aan dan zijn voorganger. Behalve de moment-tot-moment-gameplay waarbij je de wanhoopsspelletjes gebruikt, of een ommekeer krijgt vanwege het nieuwe spelerscontact. Maar er is slechts een handvol van deze gevallen per periode. Afgezien van deze korte momenten voelt de gameplay min of meer hetzelfde als vorig jaar.

Het zal tijd worden

Een van de grootste veranderingen die eraan komen NHL 23, is de opname van vrouwelijke IIHF-spelers in HUT. Onnodig te zeggen dat dit al lang had moeten gebeuren. Je kunt nu gemengde teams hebben, waardoor je meer opties hebt met lijnen en teamchemie. Het is een geweldige toevoeging, en ik hou van het idee om mijn teamdynamiek te mixen, maar het verandert niet noodzakelijkerwijs veel of voegt niets toe aan de gameplay.

Natuurlijk heb je meer spelers om te ontgrendelen en roosterplaatsen mee te vullen, wat opwindend is, maar Hut functioneert helemaal hetzelfde. Je moet malen om spelerspakketten te verdienen om spelers te ontgrendelen. Anders kun je die vervelende microtransacties betalen om het proces van het krijgen van een gestapeld team te versnellen. Dit is een soortgelijk gevoel als betalen voor attributen om je speler een boost te geven NBA 2K23, en snel de stad domineren.

Omdat zoveel spelers vanwege HUT aangetrokken worden tot het kopen van het spel, weten de ontwikkelaars dat ze deze spelmodus kunnen gebruiken om meer geld binnen te halen. Toch komen ze ermee weg, ook al blijft HUT precies werken zoals het altijd heeft gedaan. En voor iemand zoals ik maken deze nieuwe toevoegingen geen verschil, want ik maal HUT pas als mijn vingers bloeden.

Nieuwe spelmodi

Hoewel er geen nieuwe inhoud of significante wijzigingen waren in Be A Pro of andere spelmodi, zag de Franchise-modus enkele belangrijke veranderingen. Nu kun je de franchisemodus aanpassen en het aanbod is behoorlijk uitgebreid. Je kunt het aantal teams in een competitie selecteren, tussen 6 en 48. Daarmee kun je hun conferenties en divisies aanpassen. Bovendien kun je de lengte van je seizoen aanpassen, tussen 6 en 84 wedstrijden, en de playoff-kwalificaties. Dit alles is een droom die uitkomt voor degenen onder ons die het leuk vinden om in de franchisemodus te slijpen en onze verhalen te schrijven.

Het echte hoogtepunt voor mij was dat je nu teams kunt ruilen voor Legacy Teams. Wat echt, als je het voor elk team doet, de franchisemodus naar een heel ander niveau tilt. Spelen met en tegen zoveel legendes als Patrick Roy en Pavel Datsyuk, om er maar een paar te noemen, maakt de franchisemodus echt aantrekkelijker.

Het zijn toevoegingen zoals deze die me het gevoel geven dat ik een betere en verbeterde ervaring krijg. Het geeft spelers ook meer een reden om deze spelmodi uit te putten. Ik wou dat ik meer maatwerk en algemene toegankelijkheid had gezien in andere modi en aspecten van het spel, aangezien dit de aandacht toont die is besteed aan het verbeteren van de functies van voorgaande jaren. Maar op dit punt, gezien hoe repetitief EA NHL de afgelopen jaren is geweest, neem ik alle nieuwe functies die ik kan krijgen.

Maak wat lawaai!

Terwijl pre-game intro's er behoorlijk knip-en-plak uitzien, hetzelfde met commentaar en hoogtepunten, is er een algehele verbetering in de omgeving van de arena en de betrokkenheid van fans. Ik merkte dit voor het eerst toen ik een hattrick kreeg met een speler. Fans gingen uit hun dak, meer dan in voorgaande jaren, en hoeden regeerden vanaf de tribunes. Dit zorgde zeker voor een speciaal en gedenkwaardig spelmoment. Je kunt zelfs wijzigen wat fans op het ijs gooien voor hattricks. Zoals plastic ratten, rozen of zelfs teddyberen.

Een ding dat meteen opvalt, is dat het publiek zich veel meer bewust is van het spel. Ze reageren op grote hits, scoren kansen en worden zelfs luider naarmate je het gat op het scorebord dicht. Dan beginnen ze gezangen die het spel echt belangrijk laten voelen, en je begint de controller steviger vast te pakken. Dit werkt echter twee kanten op. Als een thuisspeler geblesseerd raakt of een slechte beslissing wordt genomen door de scheidsrechter, gaat de kroon boe. Dit alles heeft bijgedragen aan een verhoogde onderdompeling in regelmatige wedstrijden met vrienden.

Dit zijn functies die mijn ervaring verbeteren en ik wou dat ik deze kleine details in meer delen van het spel zag. Omdat ze de game echt onderscheiden van voorgaande jaren. Ze zijn echter ver-en-weinig. Maar desalniettemin hebben ze goed werk geleverd door de onderdompeling van het publiek en de algehele sfeer van de games te verbeteren.

Vonnis

Om samen te vatten, met de wijzigingen in NHL 23, van NHL 22, krijgen we de "laatste kans puckbeweging" en realistischer spelercontact als onderdeel van de 500 nieuwe animaties. Franchise-modus is de beste die het ooit is geweest met de aanpassingsmogelijkheden. Ten slotte zijn de sfeer in de arena en de betrokkenheid van het publiek eindelijk op een niveau waarop ze echt het gevoel hebben dat ze bij de games betrokken zijn. Dit zijn de functies die maken NHL 23 onderscheidt zich van zijn voorganger.

Aan de andere kant voelt of speelt de gameplay niet zo heel anders. De enige uitzondering zijn de enkele momenten waarop de "laatste kans puckbeweging" en spelercontact in het spel komen. Maar het is niet zo indrukwekkend en frequent als je zou verwachten. Desalniettemin heeft het nog steeds zijn momenten van schittering. We zien eindelijk professionele vrouwelijke spelers in het spel, wat al lang had moeten gebeuren. Maar zelfs daarmee functioneren HUT en andere spelmodi, behalve de Franchise-modus, hetzelfde als altijd en doorbreken ze geen barrières.

Zo is het ook NHL 23 beter dan de game van vorig jaar? Ik zou moeten zeggen ja, het heeft zijn stralende momenten. Het is echter in wezen een meer verfijnde en verzorgde versie van NHL 22. Het is absoluut geen memorabele toevoeging in de 32 totale games in de Franchise, en zal hoogstwaarschijnlijk worden vergeten in de wickets.

Met dat in gedachten, is de game het waard? Die vraag hangt af van wat je aantrekt in het spel. Als je er een bent voor franchisemodus, dan zonder twijfel. Maar als je op zoek bent naar een nieuwe ervaring, dan is dat verbeterd, vooral op het gebied van gameplay. NHL 23 valt niet ver van de boom dat is NHL 22.