Grounded-recensie (Xbox One, Xbox Series X|S en pc)

Grounded is een overlevingsspel dat is geïnspireerd op films zoals Een insecten leven en Schat, ik Shrunk the Kids. De inspiratie uit deze films is hoe het zou zijn om te leven als een persoon die niet groter is dan XNUMX cm, levend in de wereld van griezelige kruipers, in een omgeving die zo eenvoudig is als iemands achtertuin. Nou, we hebben die realiteit overgenomen Grounded nu het is uitgebracht als een volledig gerealiseerd spel. Als je geniet van het vecht-of-vluchtgevoel dat veel vroege overlevingsspellen hebben opgeleverd die ons eerst in het genre overspoelden, maar weinigen nu bereiken, laat het dan niet liggen Grounded. Het is een verademing voor het genre en het zal ongetwijfeld alle prachtige herinneringen en emoties oproepen waarmee vroege survivalgames je hart veroverden.

Er wacht een avontuur in de achtertuin

De achtertuin is een levendige omgeving en daar hoort dit aspect bij Geaard verschrompeld survivalavontuur dat me het meest opviel. De meeste overlevingsspellen geven je een dorre wereld die een gevoel van wanhoop en hopeloosheid probeert uit te beelden. Grounded daarentegen is een levendige wereld vol mogelijkheden. Omdat je echter op zo'n kleine schaal speelt, kun je nog steeds de hopeloosheid voelen die je drijft om te overleven. Mijn kleine gestalte hield me scherp, maar de omgeving wekte mijn interesse en smeekte me om de achtertuin verder te verkennen.

Ik herinner me dat ik voor het eerst door het gras parkeerde om een ​​beter zicht op de achtertuin te krijgen. En zodra het struikgewas is opgeruimd, doemt deze bloeiende en speelse achtertuin voor uw ogen op. Ik voelde me weer een kind, ik wilde eerst dit doen, dan hier op verkenning gaan, enzovoort. Er was niet genoeg tijd op de dag om mijn reislust te bevredigen.

De achtertuin, hoewel uitnodigend, is ook mysterieus en beangstigend. Er zijn gaten in de grond die gevaar schreeuwen, maar je weet ook dat ze een goed mysterie bevatten. Er zijn aandachtspunten zoals de eik, de zandbak, de heg, het dek en de schuur die je allemaal vertellen dat er meer gevaarlijke avonturen op je wachten.

Dit alles droeg bij aan en behield dit gevoel van mysterie, nieuwsgierigheid en opwinding gedurende mijn hele tijd in Grounded. Hierdoor blijf je altijd aanwezig en krijg ik nooit het saaie gevoel van "oké, dat is genoeg voor nu". Nee, ik wil de schuur halen, dat mysterieuze gat ingaan, of gewoon mijn volgende avontuur zoeken. Hierdoor vond ik het moeilijk om uit het spel te stappen, en dat is waar geweldige overlevingsspellen toe in staat zijn Grounded is er één van.

Voor altijd klein blijven

In Grounded, je uiteindelijke doel is om een ​​manier te vinden om terug te keren naar de normale grootte. Het verhaal geeft je de taak om wetenschappelijke laboratoria te verkennen die verborgen zijn in de achtertuin om dat doel te bereiken, en dus het hoofdverhaal. Voor het merendeel van de verhaalmissies moet je echter bepaalde vereisten, zoals uitrusting en extraatjes, ontgrendelen voordat ze kunnen worden uitgevoerd. Het voegt iets toe aan mijn lange boodschappenlijst met middelen om te verwerven, gebieden om te verkennen en uitrusting om te maken. Op momenten dat ik passief wegdwaalde van het verhaal omdat ik in beslag werd genomen door mijn eigen boodschappen, kwam het verhaal terug omdat het gebied dat ik zojuist verkende, voor zover ik weet, betrekking had op het verhaal.

Dit wekte mijn interesse genoeg om van tijd tot tijd terug te keren naar het verhaal. Maar ik was meer geïnteresseerd in het strompelen van het verhaal door mijn eigen avonturen, in plaats van er actief naar op zoek te gaan. Op die manier vorderde ik in mijn eigen tempo, zoals ik dat wilde, waardoor ik me meestal al voorbereidde op de volgende zoektocht nadat ik er een had voltooid. Dan zou ik het verhaal vergeten, teruggaan naar mijn boodschappenlijstje en de cyclus ging verder. Hoewel dit een veel langer, tijdrovend proces is, maakte het mijn persoonlijke ervaring meeslepender en natuurlijker.

Uiteindelijk was het verhaal voor mij niet het hoogtepunt van de game. Ik vond het verhaal passen, maar meestal was het datgene waar ik het minst gemotiveerd voor was. Ik was eerder gericht op het verbeteren van mezelf en mijn eigen verovering. Zoals het uitgebreide ontwerp- en basisbouwsysteem, waar we hierna op ingaan.

Op weg naar het konijnenhol

Als je ooit een overlevingsspel hebt gespeeld, weet je dat het verzamelen van middelen, het maken en verbeteren van je uitrusting in het algemeen een groot deel van de kerninhoud uitmaakt. Dit kan een eentonige en vervelende ervaring zijn in de meeste overlevingsspellen. En terwijl Grounded valt nog steeds in deze vervelende val, die moeilijk te vermijden is, het maakt het verzamelen van bronnen in ieder geval boeiender dan de meeste games. Het probleem is dat het ook overweldigend kan zijn.

Wat het interessant maakt, is dat je, om voorraden of onderdelen voor het maken te krijgen, een paar insecten moet doden of een onontgonnen gebied moet verkennen. Meestal zoek je dieper dan je van plan was en vind je meer dan je had verwacht. Dit maakte het verzamelen van middelen voor het maken van zijn eigen mini-avontuur dat niet als een saaie taak voelde. Omdat je nooit weet waar het je naartoe brengt, welke nieuwe vijanden of items je tegenkomt. Dit kan echter al snel overweldigend worden en je naar verschillende niveaus leiden en konijnenholen maken.

Voordat je bijvoorbeeld sommige items kunt maken, moet je eerst aan een ervaringsvereiste voldoen door Raw Science te behalen. Om dit te verkrijgen, moet je missies voltooien voor BURG.L, een babbelende robot die tijdens het spel verschijnt en weer verdwijnt. Dit voegt nog een stap toe aan de vergelijking, die, eenmaal voltooid, meer missies opent en items om te maken. Hierdoor voelde het levelen van ervaring en het verkrijgen van Raw Science eerder als een hele klus dan als een avontuur. En het resulteerde er vaak in dat ik overweldigd raakte, omdat het betekende dat er meer wegen moesten worden geopend voor missies en knutselen, waardoor ik werd afgeleid van wat ik oorspronkelijk van plan was te doen.

Verderop in het konijnenhol

Om hieraan toe te voegen, kunt u de meeste bronnen en bugonderdelen scannen in de Field Station's Analyzer. Dit geeft je kleine hoeveelheden Raw Science, maar ontgrendelt ook nog meer recepten. En toen ik terugkwam met een heleboel nieuwe items of bug-onderdelen om te scannen, had ik mijn ogen al gericht op het volgende beste ding. Dit nam me weg van het genieten van de wapen, pantser, of item dat ik oorspronkelijk wilde. En het nastreven van dat volgende item dat ik wilde, betekende opnieuw vanaf het begin aan een andere "eenvoudige taak" beginnen.

Bovendien hebben upgrades voor gezondheid en uithoudingsvermogen hun eigen hele systeem, net als het nivelleren van eigenschappen en voordelen. Omdat er zoveel te doen is met nivellering, knutselen en gewoon je speler en buit in het algemeen upgraden, die allemaal in hun eigen systeem vallen, werd het gevoel overweldigd te worden versterkt.

Maar om advocaat van de duivel te spelen, hoewel dit overweldigend werd, overlapte het soms om de stress te verlichten. Zo had ik meestal al de onderdelen die ik nodig had of had ik de ervaring opgedaan om een ​​item te maken dat ik had overgeslagen. Daarmee wist ik waar ik heen moest/wat ik moest doen om de uitdagingen aan te gaan. Dus hoewel het crafting- en leveling-systeem behoorlijk verwarrend kan zijn, is het perfect voor spelers die er gewoon geen genoeg van kunnen krijgen.

De afbetaling

Ondanks de belachelijke hoeveelheid dingen die ik moest doen om mezelf te upgraden en missies om ermee te voltooien, loonde het vaak en was ik klaar voor de belangrijkste momenten. Dat waren de baasgevechten die zowel opwindend als angstaanjagend waren. Zoals de Mantis, Mant, Assistant Manager en natuurlijk King Kunta, de Hedge Broodmother. Al deze epische veldslagen overtroffen hun verwachtingen voor mij. En als ik kon, zou ik teruggaan om het gevecht en al zijn glorie voor de eerste keer opnieuw te beleven.

Maar niet alleen de baasgevechten waren onvergetelijk. Wanneer je voor het eerst een nieuwe vijandige bug tegenkomt, ben je overrompeld. De vecht- of vluchtreactie begint omdat je niet weet wat je kunt verwachten. Je kunt ook mini-bazen tegenkomen in de tunnels en bij de brandpunten zoals de eik en de heg. Al je tijd in het knutselkonijnenhol heeft je voorbereid op dit moment, en je wilt echt winnen, dus je doet je uiterste best. Wat je, als je wint, dat geweldige gevoel geeft dat al je harde werk zijn vruchten heeft afgeworpen. Deze momenten staken boven de rest uit en bewezen waarom Grounded is zo'n geweldig spel.

Niet de bugs waar we op hoopten

Een ding dat ik moet aanpakken, zijn de bugs van het spel, en ik heb het niet over de bugs die we zojuist hebben besproken. Integendeel, zij zijn degenen die onze ervaring vernietigen. Grounded is al bijna twee jaar in vroege toegang, waardoor de ontwikkelaars feedback kunnen verzamelen, de game kunnen verbeteren en inhoud kunnen toevoegen. Ook kan tijdens het werken aan het verwijderen van bugs de nieuwe inhoud het gevolg zijn. Met dat in gedachten had ik niet verwacht dat dit spel zo buggy zou zijn als het soms was.

De lichamen van insecten zouden in elkaar vast komen te zitten, en basisanimaties en zelfs je items kunnen haperen. Het bouwen van een basis kan vervelend zijn als objecten niet goed op hun plaats klikken. Ze knijpen ook af en toe snel uit en trillen. Ik zal zeggen dat dit geen baanbrekende bugs waren die mijn voortgang stopten of me ervan weerhielden het spel te spelen, maar ze deden soms afbreuk aan de ervaring. En toen ik er genoeg van had, was het tijd om uit te stappen.

Vonnis

Overlevingsspellen vallen me op sinds ik een kind was dat aan het gamen was op de HP-pc van mijn vader. Wat me opviel aan deze games was hun sfeer, die me echt het overlevingsgevoel van vechten of vluchten gaf. Dat is, veilig om te zeggen, waar de meeste gamers het genre voor aanboren. En als je naar die ervaring hebt verlangd, Grounded herovert het in al zijn glorie. Dit is een overlevingsspel dat de moeite waard is, omdat het spelers beloont voor het harde werk van het verzamelen van middelen en het verbeteren van hun overlevingskansen met gedenkwaardige spelmomenten.

Het verkennen van de achtertuin en worden overspoeld door de atmosfeer maakt echt Grounded kom tot leven. De hoeveelheid inhoud voor het verzamelen, maken en nivelleren van bronnen kan echter overweldigend zijn. Maar voor spelers die er geen genoeg van kunnen krijgen, past het perfect. Zoals veel survivalgames in zijn genre, heeft het nog steeds een behoorlijk aantal bugs, waarvan we hoopten dat we er na een ontwikkelingsperiode van twee jaar minder van zouden zien om zijn volledig gerealiseerde staat te bereiken.

Desalniettemin is het in een wereld vol saaie survivalgames een ruig juweeltje voor het genre. Het zal echt de rauwe gevoelens en emoties opwekken die overlevingsspellen altijd hebben geprobeerd te leveren aan hun spelersbestand.