Mineko's Night Market-recensie (switch en pc)

Ik zou eerlijk gezegd graag willen zeggen dat ik nog nooit een landbouw of levenssimulatiespel eerder. Als ik dat had gezegd, was ik waarschijnlijk wel tussenbeide gekomen Nachtmarkt van Mineko met een beetje meer open geest, en niet met iemand die, in alle eerlijkheid, nog steeds aangetrokken werd tot de wortels van een tiental andere boomgaarden verspreid over een archipel van eilanden en wat dan ook. Maar jongen, die beginnende ploegendienstwerker op het kerkhof, diep in mijn kern geworteld, verlangde ernaar de wereld te ervaren die Meowza Games had opgeroepen. Belangrijker nog: ik gezocht om zich thuis te voelen bij de bruisende gemeenschap van kittens, ambachten en traditionele Japanse waarden zo oud als de tijd die zij zo beweerden te koesteren. En dus ging ik, met een klein duwtje in de rug, op zoek naar het - op weg naar een schemerige maan en een idyllische wereld die bij zonsopgang mijn thuis weg van huis zou worden.

Als we een aantal dagen vooruitgaan, en zeggen dat mijn kijk op de avondmarkt is veranderd, zou dat slechts een understatement zijn. Het is veilig om te zeggen dat ik, nadat ik een aantal uren heb besteed aan het doorzoeken van de bodem van het vat dat de nieuwste simulatie-inzending van Meowza Games voor mij heeft weggelaten, eindelijk een aantal vragen naar bed kan brengen. En de enige vraag die ik het meest kon benadrukken, was eigenlijk deze: is het allemaal waard Het? Om dat te kunnen beantwoorden, moeten we een paar nachten teruggaan – terug naar het begin, en naar een tijd waarin de Nachtmarkt slechts een voetnoot was bij mijn grootse debuut als beginnende globetrotter. Cue de zonsondergang, denk ik?

Leven voor de nacht

Om je een idee te geven waar het allemaal om draait, Nachtmarkt van Mineko volgt een jong meisje - een soort onwaarschijnlijke held, genaamd Mineko, die met haar vader naar een afgelegen eiland wordt gestuurd. Dit eiland heeft, net als veel clichélocaties zoals afgebeeld in talloze simulatiespellen voor het leven en de landbouw, zeker betere dagen gekend, en het enige dat daar goed aan is, is de wekelijkse avondmarkt, die in wezen de populairste seizoensmarkten met elkaar verbindt. goederen die andere burgers kunnen bekijken en consumeren. Maar het blijkt dat zelfs dit bedrijf moeite heeft om het hoofd boven water te houden, omdat de voorraden beperkt zijn en de kraampjes op de rand van de afgrond staan. Verrassingsverrassing, dit is waar jij, de nieuwkomer, jezelf zult voorstellen en het met een sprankeling en een glimlach in zijn oude glorie zult terugbrengen. Want blijkbaar is dat zo jouw baan.

Buiten de hele nachtmarkt-malarkey is er nog een andere dringende kwestie om aan te pakken: de folklore van een gigantische kat genaamd Nikko, en zijn voortdurende ‘vete’ met een aantal lokale agenten die toevallig op het eiland patrouilleren en voorkomen dat de genoemde kat ooit terugkeren naar huis. Nogmaals, dit is het jouw blijkbaar een probleem, dus verwacht niet dat het hele gedoe in feite bestaat uit het bevoorraden van schappen op de markt.

Op papier klinkt het eigenlijk alsof er heel veel is om mee om te gaan, en ik kan bijna zien wat voor soort dingen Meowza Games probeerde te formuleren. Dat gezegd hebbende, is er, zodra de basisopstelling is ontrafeld en de kaarten zijn gedeeld, eigenlijk niet veel meer in het kaartspel over om je te laten zien. En dat gaat gewoon door totdat je eindelijk het omslagpunt in het verhaal hebt bereikt - een moment dat, eerlijk gezegd, een beetje lichtgewicht en enigszins anticlimax aanvoelt.

I Haat Bouwen

Begrijp me niet verkeerd, ik geniet net zo veel van een beetje knutselen als de volgende beginnende bouwer, maar niet zozeer als het letterlijk de Slechts ding dat beschikbaar is om te doen. En helaas is dit waar Nachtmarkt van Mineko mist de beat, omdat het grootste deel van de gameplay min of meer bestaat uit het kopen van items om te maken, nou ja, meer artikelen. Met deze items kun je twee dingen doen: ze verkopen op de avondmarkt en verschillende relaties opbouwen, of ze gebruiken om – tromgeroffel, alsjeblieft – zelfs meer artikelen. Het is eigenlijk een constante cyclus – en dat is niet het geval werkelijk heb ook een conclusie, wat betekent dat uw inspanningen grotendeels voor niets zijn geweest. Geweldig.

Er zijn ook speurtochten die je kunt ondernemen, die iets minder dan het leeuwendeel van de daadwerkelijke ervaring uitmaken. Maar zelfs dit zijn, zo blijkt, voornamelijk apporteermissies die zelden verder gaan dan het vinden of maken van een nieuw item. Dus nogmaals, er is niet echt veel te doen, en je moet vaak wachten op het volgende Night Market-evenement, dat toevallig elke zaterdag plaatsvindt. En zelfs harte, zijn er alleen de verschillende seizoensvariaties van Night Market om te ervaren, waarna je in wezen weer bij af bent en met een geheel nieuwe rotatie te maken hebt.

Dus, wat is de werkelijke doel hier, en waar pas jij, een zelfbenoemde duizendpoot, in? Welnu, je zou kunnen beweren dat het doel eigenlijk is om voetgangers terug te brengen naar de lokale avondmarkt, terwijl een ander zou kunnen beweren dat het is om de agenten te bevrijden die over de grenzen zwerven en nieuwe biomen te ontgrendelen. Hoe het ook zij, het is wat het is tussen dat verandert niet echt - en dat is heel wat handwerk. Dus, so veel handwerk.

Het is niet Alles Sombere luchten

Eindeloze knutselrecepten en zoektochten opzij zetten, Nachtmarkt van Mineko is eigenlijk best een leuk en gezellig spel. Zeker, het is een beetje levenloos en zonder zijn eigen echte identiteit – maar dat is het wel, voor wat het waard is: visueel aantrekkelijk. En eerlijk gezegd, dat is ongeveer alles wat het is: schattig, gezellig en artistiek bevredigend. Het is echter onnodig om te zeggen dat er veel meer nodig is om een ​​gamer voor je te winnen, en dat is waar Nachtmarkt van Mineko gewoon een soort platte lijnen. Het blikje meer zijn, maar het neemt genoegen met minder en doet niet de moeite om zijn ondergang te verbeteren.

Er is iets dat vanaf het begin duidelijk wordt, en dat is Meowza Games wil dat je voor de lange termijn blijft. Eerlijk gezegd duurt het niet lang voordat ik dit doorheb, aangezien ik zelf al snel ontdekte dat je speler elke periode een bepaalde hoeveelheid energie verbruikt – een nadeel dat uiteindelijk het aantal activiteiten dat je dagelijks kunt doen vermindert. . In de meeste gevallen is dat zeker geen probleem, maar op geen enkel moment heb ik ooit de drang gevoeld om aan een nieuwe dag te beginnen en helemaal opnieuw te beginnen.

Vanuit mijn oogpunt zijn het de tempoproblemen die het grootste deel van de charme overstemmen; de inleidende passage leunt op een flessenraket, en de rest neemt genoegen met een skateboard met drie ontbrekende wielen. Het schraapt voort, bedoel ik, en het duurt niet lang voordat de snijwonden en blauwe plekken eruit beginnen te sijpelen. Ja, knutselen is geweldig, net als vissen, maar alleen in korte uitbarstingen, en niet bijvoorbeeld GEHELE spel.

Vonnis

Nachtmarkt van Mineko Er had nog veel meer kunnen zijn, maar miste helaas de mijlpaal als het ging om het leveren van een cast van meeslepende NPC's en een reeks evenementen die zowel leuk als een tikkeltje interactief waren. Het blijkt dat het in het begin nooit echt de moeite waard was om met hart en ziel in die avondmarkt te stoppen – en het is dankzij de grootste minpunten van het spel dat er, eerlijk gezegd, niet bepaald een stimulans is om zelfs maar door te blijven spelen. na die schemerdiensten zijn voorbij. En dat is echt jammer, want artistiek gezien is het eigenlijk best een mooi spel, en niet te vergeten structureel gezond. Maar het zijn die flauwe gesprekken die de sfeer temperen, en het is de voortgang van A naar B naar A naar B die ervoor zorgt dat een verder plezierige ervaring monotoon saai overkomt.

Begrijp me niet verkeerd, ik heb genoten van veel van de openingsgedeelten van Nachtmarkt van Mineko- vooral die eerste knutsel- en verkenningsgedeelten. Maar gezien het feit dat dit snel in herhaling vervalt en de rest van het spel een vrijwel identiek verloop volgt, kon ik er gewoon niet omheen. En het is daarom dat ik, eerlijk gezegd, gewoon de beat van het volgende verhaal wilde pakken en, weet je, voortgang dieper in het spel. Vanwege de schijnbaar eindeloze sleur en de niet-bestaande puls was dit echter niet altijd mogelijk.

Er is een oud gezegde: je oogst wat je zaait. In het geval van Mineko's avondmarkt, maar het is meer het geval van zaaien, zaaien en dan nog eens zaaien – zonder het oogsten. En terwijl de reis van het planten van genoemde zaden blikje bieden een zekere mate van comfort voor inactieve handen in korte uitbarstingen, de beloningen zijn zo minimaal dat het, eerlijk gezegd, gewoon niet de moeite waard is om je handen vuil te maken.