Venture to the Vile Review (PS5, PS4, Xbox Series X/S, Xbox One, Switch en pc)

Je hebt waarschijnlijk een aantal projecten van Studio Cut to Bits meegenomen voor een proefrit. De AAA houdt van GTA, BioShock, Assassin's Creeden Far Cry. Al hun projecten tot nu toe stonden echter in de schaduw van meer gerenommeerde studio's. Nu is Cut to Bits vastbesloten naam te maken met hun debuut-indiegame, Ga naar de Vile. Van de trailer en Steam-demo, waarbij alle personages vreemde dierenmaskers dragen en de intrigerende Burton-achtige kunststijl, kun je niet anders dan meer van het verhaal en de gameplay ontdekken.

Ga naar de Vile is allesbehalve gemakkelijk. Het is vastbesloten om zich te onderscheiden van de massa, wat niet gemakkelijk is met het overweldigende aantal toch al waardevolle Metroidvania's die er zijn. Op meer dan één manier is Ga naar de Vile is vastbesloten een blijvende indruk achter te laten, ten goede of ten kwade. Om je te helpen beslissen of de unieke spelervaring iets voor jou is, hebben we alles wat je kunt verwachten in onze Ga naar de Vile beoordeling.

Gewoon kinderen

Ga naar de Vile trapt ons af met twee kinderen, een jong meisje en een jongen, wiens cultuur het is om altijd babyhertenmaskers te dragen. De hoofdpersoon, een naamloze jongen, verlegen en medelevend, en zijn 'herten'-vriend Luella, assertief en vriendelijk, leiden ons naar een vreemde wereld vol Burton-achtige kunststijl. 

Ze groeien op en krijgen hertenmaskers. Op een dag, als ze in het bos aan het spelen zijn, horen ze een gruwelijk geluid waardoor ze verschrikt wegrennen. Plots gaat de grond open, waardoor de jongen een grot in wordt gestuurd en hem bewusteloos wordt geslagen. 

Als je wakker wordt, zie je dat een gruwelijk monster zich aan je arm vastklampt en deze in zwart verandert. Terwijl de paniek toeslaat, weet je te ontsnappen en meteen naar de gekke wetenschapper van de stad te rennen en in feite de genezer die je moet bezoeken om je levensbalk te vullen en meer genezende drankjes te krijgen, Dr. Crow, die vervolgens uitlegt dat er iets sinisters is gebeurd. houd je huis in handen, iets wat de stedelingen de Vile noemen. 

Mysteries zijn er in overvloed

Dr. Crow legt verder uit dat het lijkt alsof je de Vile hebt geabsorbeerd in plaats van dat de Vile jou absorbeert. Als resultaat heb je nu een nieuwe kracht waarmee je je arm in een wrede klauw kunt veranderen. Met jouw nieuwe kracht vraagt ​​hij je de Vile te onderzoeken en hem je bevindingen te overhandigen, zodat hij deze kan bestuderen en een geneesmiddel kan vinden.

Ondertussen lijkt Luella verdwenen te zijn. Dus terwijl je eerste taak van de dag bestaat uit het stoppen van de rotting die de Vile verspreidt over het sombere stadje Rainybrook, heb jij ook een persoonlijk motief om Ella te redden, waar ze ook mag zijn.

En dus ga je het onbekende in en ontmoet je allerlei stadsmensen die je folkloristische verhalen over de stad vertellen. Sommigen hebben jouw hulp nodig bij het vinden van hun vermiste dierbaren, wat uiteindelijk leidt tot een mogelijke playthrough van 20 uur waarin je alle missies verkent. en zijmissies tot voltooiing.

Beetje bij beetje

Kortom, Ga naar de Vile's verhalen vertellen gedijt in het weven van complexe mysteries. Het geeft je zelden de antwoorden die je zoekt, maar geniet in plaats daarvan van de vreugde om je bij elke nieuwe kans op je hoofd te laten krabben. We weten bijvoorbeeld niet veel over de Vile, alleen dat het klein begon, met slechts een paar getroffen plaatsen, en nog steeds krachtig besmettelijk blijft en zich verspreidt over Rainybrook. 

Bovendien vervuilt de Vile niet alleen de wereld om je heen, waardoor bomen verdorren en ooit zo gelukkige steden in duisternis verzinken. De Vile infecteert ook elk levend wezen dat het aanraakt, en verandert ze in afschuwelijke buitenaardse wezens. Naarmate je dieper de meer getroffen Vile-gebieden binnendringt, loop je ook meer Vile-infecties op. In tegenstelling tot de andere wezens in het spel lijkt het erop dat jij er controle over hebt.

Allemaal krachtig

Met je gemene klauw kun je de gemene vijanden die je tegenkomt, verslaan. Je kunt het gebruiken om vijanden van dichtbij aan te vallen, maar ook om inkomende aanvallen te blokkeren. Je ontgrendelt ook parries, waarvoor een nauwkeurige timing vereist is, die gelukkig accuraat en lonend is om onder de knie te krijgen. 

Maar binnenkort zul je niet alleen een wrede klauw als slagwapen hebben. Hoe meer bazen je verslaat en gebieden die je ontgrendelt, hoe meer upgrades je ontgrendelt. Je verandert je klauw bijvoorbeeld in een grijptentakel, waarmee je jezelf naar hoger gelegen terrein kunt trekken of vijanden ver weg dichter naar je toe kunt trekken. 

Je zult blijven muteren, van je arm tot een angstaanjagende voet die bijna alles kan breken, en nog veel meer. Het is de daadwerkelijke transformatie van je personage die het spel onderscheidt van de meeste Metroidvania's. Natuurlijk staat het genre bekend om het ontgrendelen van nieuwe vaardigheden naarmate je vordert, maar de manier waarop het is geïmplementeerd Ga naar de Vile voelt uniek. 

Metroidvania tot in de kern

Nu we het toch metroidvania's, Ga naar de Mile dat is zeker het geval, met diverse biomen en levelontwerp om te verkennen. Hoe meer vijanden en bazen je verslaat, hoe meer beloningen en knutselmiddelen je verzamelt. Zorg ervoor dat je je Mutatie-vaardighedenboom controleert om te bevestigen of er nieuwe grondstoffen zijn die je kunt gebruiken om je personage verder te muteren. 

Om dat allemaal te kunnen benutten, is voortdurend upgraden essentieel Ga naar de Vile heeft te bieden. Je krijgt extra kracht om de steeds uitdagender wordende vijanden en bazen waarmee je te maken krijgt, aan te kunnen. Sommige upgrades maken je tentakels giftig, andere geven je meer gezondheidsdrankjes, enzovoort.

Tot op zekere hoogte kunnen Metroidvania’s net zo moeilijk zijn als jij ze maakt. Je zult waarschijnlijk moeite hebben om sommige vijanden te verslaan. Het controleren van uw Mutatie-vaardighedenboom kan echter de sleutel zijn die u nodig heeft om vooruitgang te boeken. Als alternatief kunnen sommige gebieden niet worden verkend totdat je een bepaalde vaardigheid hebt verworven, en hoewel dit kan leiden tot teruggaan, Ga naar de Vile biedt voldoende variatie om je runs interessant te houden.

Kruid van het leven

Op verscheidenheid, Ga naar de Vile scoort met zijn gevarieerde cast. Dr. Crow is slechts het begin van de maniakaal sinistere maar intrigerende personages die je zult ontmoeten. Je zult binnenkort mevrouw Squirrel, Lt Beagle, Ernie Sparrow en nog veel meer ontmoeten. Andere karakters zijn vaak mutaties. Alles gaat. Reusachtige duizendpoten, tweekoppige duiven, levende skeletten, noem maar op.

Er hangt een altijd aanwezig gevoel van angst in de lucht van Rainybrook. Hoewel de wezens interessant zijn, kunnen ze soms te beangstigend zijn om recht in de ogen te kijken. Het is gedeeltelijk te danken aan de goed uitgevoerde geluids- en visuele effecten. Wezens praten niet. Ze laten echter wel de meest zenuwslopende grunts en gerommel horen die je verder onderdompelen in de zenuwslopende wereld van Rainybrook. Natuurlijk spreekt de Burton-achtige kunststijl voor zich, waarbij de diverse biomen je ervaring verder verrijken. 

Ga naar de Vile heeft ingewikkelde details en variatie in zijn omgevingen en levelontwerp. Voor wat lijkt op lagen en lagen vloeren, zul je tijd besteden aan het vinden van de beste manieren om rond te manoeuvreren. Platforming is inderdaad een oefening op zich, omdat je vaak merkt dat je een strategie bedenkt voor de beste manier om toegang te krijgen tot een item dat twee lagen hoger of lager ligt.

Thumbs Down

Met zijn enorme verscheidenheid zou het geweldig zijn geweest om een ​​kaart te hebben waarop je kunt zien welke gebieden je hebt bezocht en welke je nog moet verkennen. Misschien een kaart waarmee je gebieden kunt vastzetten waar je graag naar terug wilt keren, wat handig is in Metroidvanias die bepaalde gebieden vergrendelen totdat je de vaardigheid hebt verworven die nodig is om ze te ontgrendelen. Maar des te meer omdat u gemakkelijk gebieden vergeet waar u al bent geweest en kostbare tijd kunt besteden aan het teruggaan. Snel reizen kan ook van pas komen om de frustratie bij het verkennen van de langzamere delen van het spel te minimaliseren. 

Ga naar de Vile heeft een heel open einde, met de vrijheid om te gaan en staan ​​waar je maar wilt. En hoewel het een goede zaak kan zijn als je nieuwe vijanden ontdekt die alleen 's nachts tevoorschijn komen of side-quests die je misschien hebt gemist, kan het ook een trefzekere manier zijn om te verdwalen of bepaalde secties een keer te vaak opnieuw te doen. Ten slotte: hoewel u mogelijk tegen enkele framerate-drop-problemen aanloopt, Ga naar de Vile verloopt grotendeels soepel. 

Vonnis

Voor de prijs van $ 24.99, Ga naar de Vile voelt als een koopje. Het kan tekortschieten bij meer bekende Metroidvania's zoals Hollow Knight. Toch probeert het zich nog steeds te onderscheiden van de massa. Het verhaal heeft een mysterieuze benadering, waarbij vragen in je hoofd blijven hangen naarmate je verder onderzoekt. Hoewel constante spanning niet altijd spanning is, wordt de nieuwsgierigheid gewekt om meer te weten. 

De gameplay daarentegen biedt een schat aan inhoudsvariatie. Platformactie wordt intenser naarmate je meer verplaatsingsopties ontgrendelt waarmee je door een 2.5D-wereld kunt navigeren. Ondertussen worden de gevechten diepgaander naarmate je nieuwe vaardigheden en upgrades ontgrendelt. Vaak ga je terug om items op te halen die je misschien hebt gemist, of kom je vijanden tegen die alleen 's nachts naar buiten komen. Je reis voelt de hele tijd voor het grootste deel fris en opwindend aan, de zenuwen zijn verdoemd.