Goat Simulator Remastered recensie (Xbox Series X|S, PlayStation 5 en PC)

Het is het seizoen om anarchistische, beginnende boerenknechten te zijn. De woeste geit met gewelddadige neigingen is terug voor een nieuwe ronde, en met alle DLC en eigenzinnige versieringen, om op te starten. Het volstaat om te zeggen, Goat Simulator 2 is niet gebeurt (bedankt voor die grap, Coffee Stain Studios…), maar Goat Simulator Remastered is, en dat is des te meer reden voor ons om terug te keren naar de dravende wereld van geestige fratsen en raadselachtige misdaadseries. De levendige locatie wemelt opnieuw van obstakels die moeten worden uitgeroeid, bruiloften die moeten worden verstoord en, trouw aan de kenmerkende doelstellingen van de serie, liezen te verpulveren. Wat wil je nog meer?

Voor degenen onder jullie die nog nooit het bekken van een oudere omstander hebben gebroken, volgt hier een fragment uit de beschrijving van het spel: 'Goat Simulator is een spel waarbij je als geit zoveel mogelijk verwoesting moet aanrichten.' En dat is eigenlijk alles wat je kunt doen. genoodzaakt bent om hier te weten: Coffee Stain Studios' rauwe kijk op dierensimulatie is, bij gebrek aan een betere beschrijving, dwaas entertainment met een flinke dosis grove humor en vreemde gameplay. Er is niet een verhaallijn om te volgen, maar eerder een open einde setting die je in feite toestaat om je een weg te banen door een reeks willekeurige taken en, nou ja, totale chaos te veroorzaken in ruil voor punten en relatief zinloze opkikkertjes. In Overige woorden, je moet hier geen prijswinnend materiaal verwachten. Hou je van wraakzuchtige boerderijdieren? Welkom aan boord, jij sadistische zo-en-zo. Laten we ermee aan de slag gaan.

De GOAT van Goat Simulators

Goat Simulator is niet zo heel anders dan de andere chaos-centrische sandbox-games van zijn kaliber; het is meedogenloos in zijn eenvoud en het maakt vanaf het begin duidelijk dat serieusheid niet bepaald zijn sterkste punt is. De premisse van het spel is allemaal vrij eenvoudig: neem een ​​geit - een gehoornde onruststoker met een talent voor het aanrichten van chaos in de anders zo serene en schilderachtige straten van een stereotiepe stad - en laat hem een ​​reeks voltooien van wat alleen kan worden beschreven als, weet je wel, extreem stomp oefeningen. Van het slaan van hoofden met een natuurliefhebber tot het steken van een giraffe, het plot zelf draagt ​​geen vast betekenis; het is min of meer het geval van het presenteren van een kist met objecten, en dan geef je jezelf de vrije hand om te concurreren, te vernietigen, en uiteindelijk de levens van degenen met wie je in contact komt te ruïneren. Dat is Goat Simulator: een excuus om de zinloze pogingen om mensen te irriteren te herdenken.

Goat Simulator wordt gepresenteerd in een enigszins verteerbaar (maar thematisch rommelig) formaat. Om het simpel te zeggen, er zijn geen formele richtlijnen om je aan te houden, noch overkoepelende doelen om te voltooien, trouwens. Er is een open-world omgeving om in rond te scharrelen, zeker — maar het is in wezen aan jou om te beslissen welke welke wegen te verkennen, en welke voetgangers te bewandelen. Met andere woorden, er is letterlijk geen structuur aan het spel. Bijvoorbeeld, er zijn talloze doelen om aan te pakken, maar nauwelijks doelen die echt van belang zijn voor de ontwikkeling van het spel. En het is vanwege die kale eenvoud dat je, eerlijk gezegd, niet genoodzaakt bent om een ​​genie te zijn die korte metten maakt met veel van zijn uitdagingen. Kan niet werkelijk daar klagen.

Een knappe geit

Dus wat is nieuwe in deze tweede komst van de geliefde geit? Nou, allereerst zijn er de beelden; Geitsimulator geremasterd beweegt zich vrijwel op dezelfde golflengte als zijn opvolger, Geitsimulator 3. En bij dat Ik bedoel dat het zichzelf presenteert als een schonere, glanzendere versie van wat het in 2014 op tafel bracht. Begrijp me niet verkeerd, het is nog steeds er gezonder uitzien een beetje gammel - maar dat is gewoon de esthetiek die Goat Simulator kiest om te kapitaliseren, om eerlijk te zijn. Nogmaals, ik kan niet zeggen dat de opgevoerde graphics die het wel probeert te genereren het waard zijn om gevierd te worden, maar, met alle respect, ze zijn een stuk beter dan de overgrote meerderheid van de alternatieve sandbox-games die er zijn.

Natuurlijk, de rundvlees van het spel is min of meer in de DLC—een kist van afzonderlijke hoofdstukken die de hele levensduur van de serie van tien jaar bestrijken. Naast de brood-en-boterpoort van het originele spel, de remastered editie bevat ook Goat City Bay, Goat MMO, Goat Z, PAYDAY, Ruimteverspilling, en  Reebok naar school. En nogmaals, je hoeft geen genie te zijn om erachter te komen wat elk van deze stevige add-ons eigenlijk zijn: reskins van de dezelfde product, alleen met een paar extra setstukken, taken en gebieden om te verkennen. Maar dat is einde, omdat, grappig genoeg, zelfs de ontwikkelaar stelt dat de DLC een “gewoon geldklopperij” is, en dat zelfs met de structureel gezonde ondersteuning van een nieuwer visueel palet, de 2.0-versie zelf is nog steeds "een compleet stom spel". Hun woorden, niet de mijne.

Geen kwaad gedaan

De mensen van Coffee Stain Studios hebben zichzelf op succes gericht met Geitensimulator geremasterd, voornamelijk vanwege hun fundamentele fascinatie voor het niet om de hete brij heen draaien, maar eerder vanwege hun gecombineerde vermogen om het te vertellen precies hoe het is. Om dit doel te bereiken, "kopen" de devs zichzelf niet echt op en vertellen ons een heleboel leugens; integendeel, Coffee Stain informeert ons in feite dat, afgezien van kleine grafische aanpassingen, Geitsimulator geremasterd zit nog steeds vol met technische fouten en andere problemen. En dat is hier normaal, geloof het of niet. Eerlijk gezegd zou de vernieuwde versie nog wel een extra laag complexiteit kunnen gebruiken om het een beetje meer te maken, ik weet het niet, speelbaar. Niettemin is het Goat Simulator — dus neem het met een korreltje zout, in principe. Dingen wil maar je bent waarschijnlijk te druk met het heen en weer bewegen op de kaart om je er druk om te maken.

Gelukkig zijn er nog steeds overvloed van redenen om terug te keren naar de slordige oevers van Goat Simulator voor een ander woest avontuur. Ja, het is een nichegame en het is een beetje onregelmatig in termen van zijn algemene mechanica en op fysica gebaseerde gameplay, maar dat wil niet zeggen dat het geen talloze kwaliteitscomponenten heeft. Ik zeg niet dat het in staat is om iets te produceren speciaal of zelfs iets van waarde of verdienste — maar het is, aan de andere kant, absoluut tot de nok toe gevuld met een aantal geweldige scenario's en humoristische momenten. Voeg het feit toe dat je ook een handvol DLC-pakketten hebt die elk hun eigen personages, settings en beproevingen met zich meebrengen, en je hebt jezelf heel het banket van ingrediënten. Oh, en heb ik al gezegd dat er ook een feature waarmee je via een handig Mutator systeem tussen geiten kunt wisselen? Geen slechte toevoeging, dat.

Vonnis

Als u op zoek bent naar definitief manier om te spelen Goat Simulator en de schat aan add-ons die sinds de introductie in 2014 zijn gelanceerd, dan hoef je eerlijk gezegd niet dieper te graven dan hier, in de gepolijste vertrekken van de remastered versie die Coffee Stain opzettelijk heeft gecreëerd om zijn monsterlijke creatie te vieren, met alle wratten van dien. Toegegeven, er is niets bijzonders vers in het herkauwde model, minus, misschien, de toevoeging van wat verfijnde visuals en een paar verbeteringen van de kwaliteit van het leven. Dat gezegd hebbende, voor de schamele prijs van $ 30, en om nog maar te zwijgen over de hoeveelheid content waar je direct toegang toe hebt, ben ik geneigd te zeggen dat de prijs redelijk is voor wat je te ontvangen.

Als je erin kunt duiken Goat Simulator met relatief lage verwachtingen, dan kan ik garanderen dat je uiteindelijk waar voor je geld krijgt — in ieder geval voor een paar uur voordat de volgende "eigenzinnige" animal simulation sandbox langskomt om je interesse te wekken. Als je echter al op de originele versie van het spel bent gestuit en toevallig worstelde om een ​​reden te vinden om het te blijven spelen, dan zul je jezelf waarschijnlijk wel voor je kop slaan dat je overweegt om een ​​spel te spelen dat anders gewoon een herhaling van een halfbakken spel zou kunnen zijn.

Ik kom gewoon naar buiten en zeg het: Goat Simulator is nog steeds net zo leuk om te spelen in 2024 als in 2014. Oh ja, dat is het lachwekkend slecht, maar als alles gezegd en gedaan is, is dat een beetje het punt, toch? Het is een douche game, en toch is het ook iets dat ik niet zou willen ruilen voor een andere geit-centrische simulatiegame van dit soort, eerlijk gezegd. Noem het Stockholm Syndroom. Ik weet het niet, man.