Recensies
Cowboy 3030 recensie (pc)

Als ik mijn vertrouwde bingokaart uit de achterzak van “vreemd' en twijfelachtige concepten, kan ik niet zeggen dat ik er lasso-sportieve ruimtecowboys en buitenaardse wezens op zou aantreffen. Meteen, dat is een punt voor Soy Boy Games' Cowboy-3030; het was niet iets wat ik was planning bij het verkennen dit jaar, en toch, uit de duisternis kwam het, en het maakte zichzelf zeker bekend als een van de vreemdste, zij het vreemd boeiende rogue-achtige third-person shooters die ooit het genre sierden – wat dan ook genre dat is. Maar ik loop op dit punt ver op de zaken vooruit, dus sta mij toe de klok terug te spoelen (of vooruit te spoelen naar een iets nauwkeurigere periode, tenminste gezien het futuristische thema dat de game probeert vast te stellen) en de tafereel.
Cowboy3030 concentreert het verhaal rond de schemerige duinen van Hololasso County, een futuristische, op het Westen geïnspireerde stad die sindsdien uit de gratie is gevallen en in het epicentrum van een buitenaardse invasie is aangekomen. Als een "bevoegd'premiejager met een honger naar muur-tot-muur geweld en een onsterfelijk verlangen om grote schade aan te richten aan degenen die onrust hebben gebracht in de levens van de sci-fi-archipel, je hoeft alleen maar je krachtigste wapenholsters vast te maken en de chaos te omarmen, één kogel tegelijk. Dit is, kort gezegd, de basisopstelling voor de nieuwste third-person shooter, en het is op zijn zachtst gezegd een absolute knaller. De vraag is: is dat zo? waard boven zijn concurrenten uitstijgt, of is het iets dat u buiten beschouwing moet laten – tenminste totdat het in prijs is gedaald? Laten we erover praten.
De toekomst is westers
Cowboy3030 rolt de rode loper uit voor een semi-traditionele, schurkenstatenachtige blauwdruk, en biedt daarom uiteraard een verzameling ‘diepe duiken’ in een netwerk van westerse biomen, die allemaal hun eigen deel van oppeppers herbergen, extraatjes en variaties op buit. In elk van deze gewaagde duiken kruip je in de huid van een van de drie helden, die allemaal tot de kern komen met een uniek spectrum aan vaardigheden, wapens en tactieken, en je door golven van robotachtige en buitenaardse vijanden heen kerven. een poging om het tij te keren en betere voordelen te verwerven voor toekomstige runs. In een notendop is dit, althans voor het grootste deel, het kloppende hart van de strijd: de oneindige afdalingen naar een opgevoerde grens die absoluut uit zijn voegen barst van energie met een hoog octaangehalte en kogels op kogels gestapeld. De vraag is: doet het dat? werken?
En ja hoor, als ik een introductieles zou geven over rogue-achtig gamen, dan durf ik te wedden dat het genre als geheel een beetje repetitief is in termen van progressie – en dat is het ook, gezien het feit dat de meeste van deze ‘dips’ in het netwerk bestaan vaak uit vergelijkbare vijanden, kaarten en personages. Dat gezegd hebbende, waar een typische rogue-like vaak faalt in originaliteit, lijkt hij dit op talloze andere manieren goed te maken – hopen van verkrijgbare buit, die de meest aantrekkelijke factor van de hele gimmick zijn. Daartoe, Cowboy 3030 wel inderdaad hebben – de buit en de extra prikkels om dieper in zijn wereld te graven, tenminste. En het is niet alleen de buit die het des te aantrekkelijker maakt, maar ook het feit dat de strijd werkelijk uniek en verkwikkend is.so veel, dat het vereist dat je vooruit plant en ondoordringbare strategieën formuleert.
Het lassoeren van de Lackeys
In een typisch scenario kom je verschillende kleurgecodeerde kogelstromen tegen (meestal rood en blauw), die allemaal bestaan uit zaken als kogels, lasers en projectielen. In de meeste gevechtsscenario's voer je niet hetzelfde proces van het indrukken van knoppen uit; integendeel, je leert je aan te passen aan elk van de aanvallen en vervolgens dienovereenkomstig te reageren. Als een van de drie helden zul je merken dat je, om een daadwerkelijk Als je bepaalde delen van de reis wilt verbeteren, zul je de nodige tools en vaardigheden moeten gebruiken die een van de drie overeenkomstige arsenalen vormgeven. Met andere woorden: jij zal niet in staat zijn om door de wereld te ravotten terwijl je alleen op dom geluk en kogelhacking rent; het is niet dat soort optreden, en dus, als je op zoek bent naar een replica van bijvoorbeeld Dynasty Warriors, dan kun je een beetje schrikken.
Natuurlijk is de gameplay zelf relatief – en ik moet het woord benadrukken relatief hier – eenvoudig te begrijpen, aangezien het min of meer gaat om het inzetten van je wapens om verschillende golven vijanden uit te roeien, en het ontgrendelen van verschillende soorten buit om een iets krachtiger startgebouw tevoorschijn te toveren. Na dat het gaat vooral om het zetten van geleidelijke stappen in de richting van het bouwen van een bijna perfect systeem, en het overbrengen daarvan naar het veld om je doelen te bereiken. Afgezien daarvan is er ook het geval dat je verschillende knooppunten moet ontgrendelen op een honingraatachtige vaardighedenboom, en dieper de wereld in moet graven om een reeks bazen te confronteren en wat dan ook. Het volstaat te zeggen dat het, vanuit een top-downperspectief, allemaal nogal van A naar B gaat, wat betekent dat je je weinig zorgen hoeft te maken als het gaat om 'ingewikkelde' verhalen.
Cowboys in de armen
Naast de game met een behoorlijk solide modus voor één speler, Cowboy3030 profiteert ook van een handige multiplayer-add-on: een modus waarin jij en een groep van maximaal vier vrienden de kans krijgen om aan een avontuur te beginnen ander avontuur dat zich in dezelfde scène afspeelt. Nogmaals, dit is niets bijzonders nieuwe, maar gezien het feit dat de gameplay dat wel is so verdomd uitnodigend en vreemd leuk, zelfs als een soort eenzame ranger, het maakt een anderszins plezierig product zeker des te aantrekkelijker voor een bredere doelgroep. Helaas kon ik echter niet van deze specifieke vruchten genieten, omdat ik het grootste deel van mijn tijd besteedde aan het schoonschrapen van het vat en het ontrafelen van de knooppunten van de solo-campagne met brood en boter. En eerlijk gezegd: dat was het alleen meer dan genoeg om mij tevreden te houden.
Grafisch gezien is Cowboy3030 is, nou ja, het is op zijn best middelmatig, en op zich niets om over naar huis te schrijven. Gelukkig wordt het, waar het aan visuele complexiteit ontbreekt, goedgemaakt door de vloeiende bediening en dynamische gameplay. En ja hoor, ik deed Ik kom zo nu en dan een trilling in de animatie tegen, maar ik zou niet zeggen dat zoiets een verder goede en meestal consistente ervaring bedierf. In feite duurde het niet zo lang voordat ik mezelf verloor in de sleur van dit alles - een proces dat, hoewel niet altijd perfect, toch ontzettend leuk was om aan te beginnen.
Het komt hier eenvoudig op neer: als je houdt van vrij minimalistische gameplay en eenvoudige prikkels die veel verder gaan dan zeldzame buit en extraatjes, dan zul je waarschijnlijk genieten van veel van wat Cowboy3030 heeft te bieden. Bovendien, als je een onafgemaakte zaak hebt met een vriend van je, zeg dan hallo tegen je volgende manier om te ontsnappen.
Vonnis
Ik geloof eerlijk gezegd dat er hier een goed stel botten zit, en hoewel ik bepaalde nadelen van de reis niet helemaal kan uit de weg gaan (een enigszins ingewikkelde vaardighedenboom en een vreemde trilling in de animatie zelf bijvoorbeeld), ben ik in staat om zijn lof te zingen en hem te noemen zoals hij is: een echt stevige en plezierige, schurkachtige rodeo. Het is ook nog maar een beginstadium, en het is dus eerlijk om te zeggen dat, zelfs met de een of twee problemen die momenteel de ronde doen in de bloedbaan, het nog steeds onwaarschijnlijk is dat ze de algehele uitkomst van de definitieve versie zullen beïnvloeden. Gelukkig lijken de mensen bij Soy Boy Games ook behoorlijk serieus over het handhaven van de structurele stabiliteit van het IP – wat boekdelen spreekt over hun liefde voor het product, echt waar.
Om een lang verhaal kort te maken - ja, Ik denk dat je wel een manier zult vinden om te profiteren van de inhoud die zich in de buitenste lagen van de wereld bevindt Cowboy3030, zo niet van de rijkdom aan te verzamelen buit, dan wel van de vloeiende gevechts- en voortgangsbomen, die beide een stevige stimulans delen voor spelers om van te profiteren. Zou het kunnen met wat extra vlees op de botten? Misschien. Maar voor een spel dat nog maar net uit zijn ketenen is losgebroken, ben ik bereid het het voordeel van de twijfel te geven en te zeggen dat, voor zover het Early Access-Indië betreft, Cowboy3030 heeft duidelijk een sterke start gemaakt en beschikt momenteel over alle attributen die nodig zijn om als het ware een diamant uit een brok steenkool te maken.
Cowboy 3030 recensie (pc)
Wortelen, toeteren en plunderen
Cowboy3030 is misschien niet het meest visueel opvallende rogue-achtige spel dat er is, maar dat verandert niets aan het feit dat het absoluut uit zijn voegen barst met belachelijk verslavende gameplay en mogelijkheden voor creatieve expressie. Het is een eenvoudig spel, dat geef ik toe, maar als alles gezegd en gedaan is, is dat nauwelijks een misdaad om over te juichen.