Proszę, dotknij recenzji grafiki 2 (PC)

Jest takie stare powiedzenie: jeśli coś nie jest zepsute, nie naprawiaj tego. Chyba, że ​​tak is zepsuty, w takim przypadku ty powinien napraw to – nawet szturchnij szkieletowymi rękami lub kilkoma kościstymi palcami, aby uzyskać jeszcze lepszy efekt. Jest to w skrócie podstawowa konfiguracja Proszę dotknąć dzieła sztuki 2: jest seria niezbyt połamanych dzieł sztuki i zdesperowany szkielet, który z jakiegoś powodu chce przemierzać korytarze muzeum i krople takich nabijanych akrylem obrazów. To prosta koncepcja i słusznie, biorąc pod uwagę, że jest to, uczciwie, produkt jednego sposobu myślenia – nastawienia, które, na dodatek, ma całkiem dobre oko do sztuki XX wieku.

Dla rekordu, Proszę dotknąć dzieła sztuki 2 to darmowa gra, która jest obecnie dostępna na platformie Steam, bez reklam, i Bez DLC. To prawda, że ​​nie jest to najdłuższa gra na świecie, ale tam, gdzie brakuje jej głębi, zdecydowanie nadrabia to na kilka innych sposobów — nowoczesną grafiką, która jest czynnikiem napędowym całej grupy. Jest to także łatwa gra do przeszukania – taka właśnie jest so w rzeczywistości łatwe, że każdy w wieku, cytuję „12-99”, może się wgryźć i grać do samego końca. Więc to jest plus.

Krótko mówiąc, jeśli tak jest zastanawiając się nad pomysłem sięgnięcia po kontynuację powieści Thomasa Waterzooi Proszę dotknąć dzieła sztuki, ale nie podjąłeś jeszcze decyzji, więc koniecznie czytaj dalej. Oto wszystko, co powinniście wiedzieć o najnowszym wpisie w gatunku indie szukaj i znajdź seria na PC.

Łam zasady, a nie kości

Celem Proszę dotknąć dzieła sztuki 2 wszystko jest dość proste: zaznacz określone obiekty na jednym z kilku obrazów i pomóż naszemu szkieletowemu przyjacielowi przedostać się z jednego miejsca do drugiego, jednocześnie odkrywając nadrzędną narrację dotyczącą twórczości artysty. Jest to gra typu „szukaj i znajdź”, więc naturalnie możesz spodziewać się wpadnięcia na sporą część ukrytych bibelotów i innych podstępnych bazgrołów. Oprócz oczywistego zadania polegającego na konieczności odnalezienia kilku przedmiotów na każdym obrazie, istnieje również sytuacja, w której jest to konieczne poprowadzi bohatera przez szereg środowisk – zadanie wymagające wyczucia szczegółów i dociekliwego umysłu, aby wiedzieć gdzie kliknąć i co odblokować, aby móc zagłębić się w królestwo.

W przeważającej części rozgrywka jest raczej prosta, ponieważ jest mniej więcej zredukowana do niewielkich minigier, które często wymagają nie mniej kroków niż zwykłe przeciąganie linii z jednego punktu kontrolnego do drugiego lub wyróżnianie kluczowych obiektów które są powiązane z nadrzędną zagadką lub prośbą. Nie ma tu zbyt dużej różnorodności, ale jako że jest to gra niezależna, której podróż nie przekracza zaledwie sześćdziesięciu minut, nie jest to coś, co możemy naprawdę określić.

Podsumowując, masz tu sporo interaktywnych dzieł sztuki do przeszukania i trzykrotnie więcej oryginalnych postaci, z którymi możesz się spotkać, wejść w interakcję i rozwiązać zagadki. I uwierz mi, kiedy mówię – te postacie są trochę szalone, a ich prośby często mają coś wspólnego z kradzieżą jednego lub dwóch wąsów. Ale po części dlatego się w tym zakochałem: nie dawało mi to spokoju i nawet gdy myślałem, że wszystko zostało już wyjaśnione, po prostu tak nie było.

Pomocna dłoń

Chociaż większość zagadek jest dość oczywista, niektóre z nich mogą być trochę trudne do złamania — zwłaszcza gdy takie łamigłówki wymagają odrobiny cofania się lub kilku losowych danych wejściowych. To powiedziawszy, gra robi, na szczęście oferują przydatny, wbudowany system podpowiedzi, który zasadniczo przedstawia całe rozwiązanie na dole ekranu. To prawda, trochę psuje to immersję, ale uniemożliwia też całkowite zatrzymanie się i chwytanie słomek – co jest zawsze mile widzianym dodatkiem, nawet w grach logicznych.

Mechanicznie nie ma zbyt wielu rzeczy, którymi można by się zająć; sprowadza się to jedynie do wskazywania, klikania i przeciągania kursora z jednego miejsca do drugiego. W typowy sposób polegający na znajdowaniu obiektów większość rozgrywki polega na szorowaniu skał i szczelin obrazu, zbieraniu jednego z kilku kluczowych przedmiotów i łączeniu ich w celu wypełnienia luki między miejscami lub wykorzystania ich do zszycia nowy kawałek płótna, który może zawierać dodatkową wskazówkę lub nie.

W większości przypadków chodzi o przejście z punktu A do B, ale od czasu do czasu niektóre obrazy wymagają cofnięcia się o kilka kroków w przeciwnym kierunku. Na przykład jedna zagadka wymaga zebrania wiader, aby usunąć wyciek z łodzi, co można zrobić jedynie poprzez wyprawę do kilku innych obrazów i dobre szperanie. Nie jest to nic zbyt skomplikowanego, ale wymaga dodatkowego czasu i wysiłku, nie wspominając o dbałości o szczegóły.

List miłosny do sztuki

Większość gier logicznych preferuje zmodernizowany styl graficzny, Proszę, dotknij dzieła zamiast tego skupia się na innym kuratorze prac – belgijskim malarzu surrealistycznym, który, według mojej wiedzy, napisał kilka z najciekawszych dzieł XX wieku. W pewnym sensie właśnie to ma na celu uchwycenie tej gry: interaktywny hołd złożony artyście XX wieku, którego twórczość, choć w dużej mierze nieznana młodszej publiczności, jest nadal aktualna nawet dzisiaj.

W trakcie sześćdziesięciominutowej podróży gracze mogą podążać tymi samymi śladami, co zmarły malarz — szlakiem, który polega na przechodzeniu na palcach przez niektóre z jego wcześniejszych, mniej znanych dzieł do późniejszych, znacznie bardziej znanych pomogły zrewolucjonizować ten temat i utorować drogę przyszłym pokoleniom. W tym celu jest to w równym stopniu oparty na historii hołd złożony artyście, jak i typowa gra logiczna z mnóstwem surrealistycznych fragmentów i niezwykłych postaci. I choć sporo tego robi odgrywają niewielką rolę w ogólnym projekcie gry, można to śmiało powiedzieć Proszę, dotknij dzieła to prawdziwy list miłosny do dziedzictwa twórcy.

Podniosę ręce i powiem tak: po pierwsze, nigdy nie byłem aż tak zaznajomiony z twórczością tego artysty, więc po przechadzce się po trumnie z obrazami jestem skłonny przyznać uznanie tam, gdzie się to należy. Zagadki może nie były aż tak zapadające w pamięć, ale z drugiej strony wybrany przez nią styl graficzny był czymś, przez co natychmiast poczułem się zmuszony przejść przez nie – mimo że niewiele lub nie pamiętałem o jego istnieniu.

Werdykt

Proszę dotknąć dzieła sztuki 2 to proste, przejrzyste, interaktywne dzieło sztuki typu „szukaj i znajdź”, które jest zarówno piękne, jak i zwariowane. Ponownie, nie jest to najbardziej rozbudowana gra logiczna na świecie, ale biorąc pod uwagę fakt, że jest to oczywiście gra darmowa i będąca hołdem dla sztuki współczesnej, trudno ją zestrzelić jako zwykły chwyt gotówkowy. To naprawdę o wiele więcej, więc jeśli jest to krótka przechadzanie się po skarbnicy portretów i artystycznych dekoracji, których szukasz, to na pewno znajdziesz sporo drobiazgów, które pozwolą ci się zatrzymać splecione na krótki dystans.

Dobra wiadomość jest taka, że ​​nie musisz być zagorzałym fanem gier logicznych, aby cieszyć się tym, co jest tutaj oferowane, ponieważ większość, jeśli nie wszystkie przeszkody na tym bankiecie są łatwe do rozwiązania i, nie wspominając, doskonale strawny. A nawet jeśli tak nie jest, fakt, że istnieją wskazówki, które pomogą Ci poprowadzić Cię we właściwym kierunku, oznacza, że ​​nigdy nie zatrzymasz się w miejscu ani nie pozostawisz w poszukiwaniu odpowiedzi.

To, gdzie serial zapuści się dalej, wciąż pozostaje tajemnicą. Mając to na uwadze, jeśli jego twórca robi zdecydujesz się zachować tę samą formułę w trzeciej części, wtedy z pewnością będzie równie zachęcająca, jak jej poprzedniczki.