The Rogue Prince of Persia-recensie (pc)

Waar te beginnen? Dus 2024 lijkt vastbesloten om ons niet te laten ademen. Niet dat ik klaag. Ik bedoel, ik kan nog steeds proeven Prins van Perzië: de verloren kroon op het puntje van mijn tong. En nu is er nog eentje? Nou ja, om eerlijk te zijn, de enige overeenkomst De schurkenprins van Perzië deelt met de veelgeprezen De verloren kroon is Ubisoft. Als je wat grondiger bent, zul je merken dat ze ook zijwaarts scrollende platformactie delen, en natuurlijk is de titulaire Prince de hoofdrolspeler in beide games, en de setting is in Perzië. Oke prima. Misschien is er meer dan één overeenkomst. 

Wat is het verschil? Goed, De schurkenprins van Perzië is een rogueliet! Het is volkomen logisch, nietwaar? Voor een franchise die tijdlussen op zijn mouw draagt, is het alleen maar logisch dat we eindelijk een roguelite krijgen Prince of Persia. Ook neemt Evil Empire de leiding over de ontwikkeling en wordt momenteel uitgebracht De schurkenprins van Perzië naar vroege toegang via Steam. Dat klopt, dezelfde ontwikkelaar nam de leiding over het brutaal fantastische dode cellen. Dus stroop je mouwen op. Het gaat echt leuk worden. 

Als je nog steeds niet zeker weet of je de nieuwe game wilt proberen, bekijk dan onze recensie van De schurkenprins van Perzië. We behandelen al het goede en slechte (indien aanwezig) dat u kunt verwachten.

Blog

Ondanks dat het in Early Access is, De schurkenprins van Perzië neemt de tijd om de weg vrij te maken voor wat gaat komen. Er zijn maar weinig roguelites die de moeite nemen om een ​​diepgaand, meeslepend verhaal samen te stellen. Het weinige dat we hier krijgen is dus prijzenswaardig. Zoals verwacht staat de titulaire Prins centraal. Welnu, hij wordt drie dagen na de invasie van de Hun, halfmenselijke monsters, in Perzië in de schijnwerpers gezet. Hij was op vakantie, of wat dan ook, toen zijn koninkrijk werd binnengevallen. De Hun gebruiken griezelige, duistere magie en richten verwoesting aan in heel Perzië. Tegen de tijd dat de prins terugkeert, hebben ze onherstelbare schade veroorzaakt. 

Toch wil de prins de overblijfselen van zijn koninkrijk herstellen. Hij werpt zichzelf in de diepte van de oorlog en zuivert zijn stad op elke mogelijke manier van de duistere magie van de Hun: trappen, slagen en acrobatische bewegingen. Je bent vrij om je eigen pad te kiezen en dieper en dieper in te gaan op de zes biomen die momenteel aanwezig zijn. Samen met vijanden moet je oppassen voor vallen en gevaren. Beide kunnen je vermoorden. Maar maak je geen zorgen. Je hebt een magische Bola die je kunt gebruiken om de tijd terug te spoelen, naar de dag waarop je in Perzië aankwam en je koninkrijk in puin zag. 

Keer op keer krijg je, net als bij roguelites, een tweede kans, een derde en een vierde, om de Hun te verslaan en je koninkrijk in zijn oude glorie te herstellen. Het is een mooie lus die de klus klaart, waardoor je een reden hebt om meerdere runs te maken. Maar zover gaat het verhaal niet. Natuurlijk ontmoet je NPC's met unieke achtergrondverhalen, maar hun dialoog en karakterontwikkeling voelen onvolledig aan. Je ontgrendelt wel meer verhaalbeats om de klap van het sterven in de strijd te verzachten, maar het is hetzelfde, nauwelijks meeslepend en overhaast. 

Maak je klaar

Tijdens het spelen De schurkenprins van Perzië, moet je jezelf er keer op keer aan herinneren dat het slechts een Early Access-game is en bovendien de eerste versie. Toekomstige updates en meer inhoud zullen zeker worden toegevoegd, zoals Evil Empire bevestigt. dode cellenOok doorliep hetzelfde proces en het eindresultaat was ronduit spectaculair. Toch kun je niet anders dan je vingers kruisen, in de hoop dat Evil Empire er niet voor terugdeinst om de grenzen te verleggen. Zoals het nu is, voelt het verhaal generiek aan. Het dient zijn doel, maar we willen iets van deze wereld: een verhaal om te onthouden. 

Helaas is dit hetzelfde lot waar het milieu mogelijk onder zou kunnen lijden. Het lot speelt het te veilig. Hoewel we zes verschillende biomen hebben om te verkennen, voelen ze zich minder verschillend dan zou moeten. Misschien zijn het de details die ontbreken of de texturen. Het enige dat duidelijk is, is dat ze zich na een aantal runs door de biomen oninteressant beginnen te voelen. Het is jammer, want de kunststijl is om voor te sterven. Het is flamboyant, met een bijna Kuifje-achtige esthetiek die van het scherm springt met zijn prachtige, levendige kleuren. 

De muziekscore is perfect. Het is divers genoeg, met springerige hiphop voor gewelddadige gevechtssequenties, sombere liedjes uit het Midden-Oosten voor platformactie en alles daartussenin. Terug op de basis, in de oase, neemt kalme, serene muziek het over, perfect om je hoofd achterover te leunen en jezelf onder te dompelen in NPC-interacties en upgrades te smeden. Geluidseffecten daarentegen zijn een zak met gemengde goederen. Ze zijn afgezwakt vergeleken met dode cellen' prachtige chaos, toch laat het toe De schurkenprins van Perzië om zich meer te concentreren op de verrassend complexe platform- en gevechtsengine zonder afleiding.

Ga!

Nu zijn gevechten en platformactie waar De schurkenprins van Perzië schijnt. Het is een bekende dans van De verloren kroon, het mixen en matchen van acrobatische verplaatsingen en bliksemsnelle gevechtsbewegingen. Bovendien zijn biomen bezaaid met touwen, richels, vlaggenmasten en meer gereedschappen waarmee je indrukwekkende en lonende bewegingen aan elkaar kunt rijgen. Bovendien? Vijanden kunnen op allerlei plaatsen verschijnen, ook op vlaggenmasten. Vallen en obstakels kunnen je, achter je of onder je besluipen. Er is een constante behoefte om scherp in de gaten te houden, wat, als je rekening houdt met het snelle tempo van het spel, culmineert in een sierlijke dans die geweldig aanvoelt om uit te voeren.

De schurkenprins van Perzië niet alleen je vaardigheden tot het uiterste drijven, maar ook je creativiteit. Zoals de wall-running parkour-vaardigheid, die je kunt gebruiken om tussen muren te stuiteren om de agressievere aanvallen van bazen te ontwijken. Je hebt ook een kluisoptie, die fungeert als een ontwijking waarmee je over vijanden heen kunt springen. In de lucht kun je vijanden aanvallen door ze over richels of tegen elkaar te trappen. Je kunt experimenteren met allerlei gelikte combo's die goed gebruik maken van traversal om een ​​reeks woedende aanvallen te creëren.

In ieder geval de vloeiende en opwindende gevechts- en verplaatsingsopties van De schurkenprins van Perzië maken het de moeite waard om terug te keren voor nog een run. Tel daar upgrades bij op en je kunt een heleboel uren in het spel steken. Wapens zijn melee- of afstandswapens, die je tijdens je runs ontgrendelt, waarbij de laatste energie verbruikt en wordt bijgevuld met vijandelijke moorden. 

Nabije toekomst

De schurkenprins van Perzië heeft alle kenmerken een roguelite behoeften. Het geeft je willekeurige power-ups, waarmee je tijdens je expedities in-game valuta verdient die je kunt gebruiken om meer wapens en mods te kopen en te upgraden. Je kunt verbeteringen ontgrendelen die je schade vergroten, je wapens een boost geven met elementaire schade en nog veel meer. 

Hoewel je sommige upgrades regelmatig tegenkomt, zijn andere willekeurig en voegen ze een laagje verrassing toe als je ze tegenkomt. Wat de moeilijkheidsgraad betreft, deze blijft relatief consistent. Sommige vijanden zullen het je moeilijk maken. Zolang je echter zoveel mogelijk upgrades verzamelt, zullen ze een gemakkelijke prooi zijn.

Het klinkt allemaal interessant totdat je beseft dat de upgrades simpelweg niets nieuws zijn. Er is een gemiste kans om de gameplay op te fleuren met onconventionele upgrades die je benadering van gevechten drastisch veranderen. Maar op dit moment voelt alles vertrouwd. Net als het verhaal en het omgevingsontwerp, De schurkenprins van Perzië speelt het veilig.

Vonnis

Het Evil Empire heeft zichzelf overtroffen. Ze hebben een side-scrolling platformgame gemaakt die de stimulans biedt om terug te keren voor nog een keer spelen. En, afhankelijk van hoe je het bekijkt, laten ze je verlangen naar meer. Het is logisch gegeven De schurkenprins van Perzië is nog maar net in Early Access via Steam gekomen. Echter, met hades 2 nog vers in ons geheugen en onze vingertoppen, De schurkenprins van Perzië heeft nog een lange weg te gaan om zijn volledige potentieel te bereiken. Op dit moment hebben we zes biomen, acht wapens, twee bazen en dertig snuisterijen om een ​​speelstijl te creëren die voor jou werkt. 

Hoewel het misschien gezond klinkt, De schurkenprins van Perzië is een rogueliet. Dat betekent dat je dezelfde run keer op keer moet herhalen. Om je geïntrigeerd te houden, moet het een consistente stroom power-ups bieden. En hoewel er upgrades zijn, zijn ze gewoon oninteressant. De buffs en wapens die je ontgrendelt, voelen generiek aan. Hetzelfde geldt voor het verhaal, dat op elke andere roguelite kan worden toegepast. Hoewel de omgevingen prachtige beelden hebben, hebben ze het gevoel dat ze weinig details en variatie bevatten. 

Nogmaals, De schurkenprins van Perzië is nog steeds binnen Vroege toegang, en meer specifiek, het is nog steeds de eerste versie. De schurkenprins van Perzië 1.0 ligt echter om de hoek. De kans is dus groot dat Evil Empire voortbouwt op de toch al robuuste gevechtsengine om iets heel bijzonders te brengen. Naast de gevechten voegen ze hopelijk ook diepte toe aan het verhaal en de omgevingen. Momenteel, De schurkenprins van Perzië speelt op safe en houdt vast aan beproefde roguelite-mechanica. Het zou interessant zijn om te zien hoe Evil Empire gebruik maakt van het potentieel dat er tot nu toe is. Hopelijk creëren ze een spel dat zich onderscheidt van de massa.