Recensie Alaskan Road Truckers (Xbox Series X|S, PlayStation 5 en pc)

Ik sta op de klok, en tijd is van het allergrootste belang in de ogen van degenen die ernaar verlangen de volgende lading kostbare vracht in handen te krijgen. Maar er is een probleem: de weg die voor me ligt is niet de veiligste, en elke centimeter van mijn morele kompas vertelt me ​​dat ik die ten koste van alles moet vermijden, al was het maar om te voorkomen dat de goederen die ik zo dierbaar tegen mijn borst houd, van de weg verdwijnen. neerstortend in een afgrond van rook en natte sneeuw. Daarmee heb ik maar twee opties: mijn koers verleggen en in de richting van een alternatieve route sturen – een weg die betalingen Ik bedoel heel goed de ontevredenheid van mijn cliënt – of riskeer alles en ga rechtstreeks door het onbekende, al was het maar om mijn reputatie als beginnende vrachtwagenchauffeur te versterken. Het is alles of niets, en dit is pas mijn eerste werkdag in Vrachtwagenchauffeurs uit Alaska.

Het volstaat om te zeggen, aangezien je achter het stuur kruipt om van teen tot teen te gaan met de Alaskan wildernis, ben ik een beetje moe geworden van mijn omgeving. Ik ben erachter gekomen dat, ongeacht de lading die ik vervoer of de maat van de wieldoppen, alles dat geen droog asfalt is, is gevaarlijk, en dat als ik er een gewoonte van maak om de verkeerde routes of gereedschappen te kiezen, ik zo goed als dood ben. Nou, dat is misschien een beetje een duwtje in de rug, om eerlijk te zijn – maar het gevoel van urgentie is springlevend, en als Alaska Road Truckers heeft mij iets geleerd, het is dat, liefhebber of niet, elke route risico's met zich meebrengt, en elke aspirant-chauffeur in staat is om met dezelfde gevolgen te kampen.

Ja, Alaskan Road Truckers heeft dat wel zojuist gelanceerd op consoles. Wil je er wat meer over horen? Laten we dan aan de slag gaan.

Waar asfalt ijs ontmoet

Als je ooit eerder op het asfalt hebt gestaan ​​in een van dit soort simulatiespellen, dan kom ik met goed nieuws: Alaska Road Truckers verschilt niet enorm van zijn tegenhangers. Nou, ik zeggen dat het, als het echt zo is, een beetje extra bewegingsruimte biedt door het implementeren van verschillende in-game mechanismen: het bedienen van de ruitenwissers, de lichten, de lierkabels, enzovoort. Dat gezegd hebbende, bevindt de kern van zijn wereld zich in een laag die vreemd veel lijkt op die van SnowRunner– nog een rijsimulatiegame die zoiets als Alaskan-wegvrachtwagens, ziet je vracht aan boord nemen en door schijnbaar verlaten gebieden in de stokken slenteren op zoek naar contant geld en verschillende andere weelderige gadgets en gadgets. En dat is eigenlijk wat het spel wil samenvatten: een levensechte reis die de kracht naar voren brengt om zijn spelers naar de wortel van een bepaald beroep te brengen.

Wat het algemene verhaal van de game betreft, het is echt zo basaal als het klinkt. Natuurlijk is er heel veel vracht om te vervoeren, en een wijd open wereld die absoluut barst van de mogelijkheden om je carrière als beginnend vrachtwagenchauffeur te ontwikkelen, of dat nu is door het aannemen van risicovolle banen die talloze kilometers bestrijken, of door het opbouwen van een repertoire van modieuze compartimenten die de kracht hebben om jouw rol een beetje minder te maken, laten we zeggen, levensbedreigend. Hoe dan ook, het doel van het spel is zo eenvoudig als het maar kan zijn, in het geval dat je, om dieper in de campagne te komen, in wezen duizenden kilometers door ijs, sneeuw en, in de zeldzaamste gevallen, moet reizen. sneeuwstormen. Er is dus geen reden tot ongerustheid.

In de sneeuwstorm en verder

Als het om fysiek gaat aandrijving uw truck, de mechanica is niet al te ingewikkeld. Nou ja, zij blikje Het kan een beetje lastig zijn om te begrijpen, hoewel het vooral neerkomt op de hoeveelheid ervaring die je in het algemeen hebt met racegames, denk ik. Maar volledige openheid: u bent niet verantwoordelijk voor het louter aan het stuur trekken, maar voor elke schakelaar en elk compartiment in het voertuig zelf. Als het bijvoorbeeld regent, moet je de wisserbladen handmatig activeren, en als het buiten donker wordt, moet je de koplampen aanzetten, en de lijst gaat natuurlijk maar door. Maar het blijkt dat jij blikje bedraad al deze functies in een soort hotbar, wat betekent dat u, hoewel u ze niet zomaar kunt negeren, blikje pas uw opdrachten aan om uw werk toegankelijker en minder belastend te maken.

Campagne-gewijs, Alaska Road Truckers biedt een soort beproeving in de open wereld van vodden naar rijkdom: het begint met een basistutorial en een relatief lichte zending om te vervoeren, en gaat je vervolgens de wildernis van Alaska in, waarna je enige taak het verwerven is geavanceerdere contracten, en in wezen uw reputatie als vrachtwagenchauffeur opbouwen. Afgezien daarvan is de gameplay-loop ongeveer net zo voorspelbaar als mogelijk; het is slechts een kwestie van de ene taak voltooien en dan doorgaan naar de volgende, alleen met een iets andere lading en een reeks routes om uit te kiezen. Maar weet je, dat is prima. Het was tenslotte niet zo dat ik iets meer verwachtte toen ik voor het eerst achter het stuur plaatste.

De langste weg

Dat ga ik niet zeggen Alaska Road Truckers ziet er geweldig uit, omdat het zeker de vloeibaarheid en texturen van een allround mist goed- uitziend spel. Toch is voor een simulatie game, en een die veel van zijn hart en ziel steekt in het creëren van geloofwaardige instellingen, slaagt er wel in een bepaald gevoel van geloofwaardigheid op te roepen waardoor het verrassend gemakkelijk is om je over te verbazen. Natuurlijk zou het ontwerp nog steeds een grote revisie kunnen gebruiken, vooral als het gaat om karaktermodellen en enkele van de fijnere details waaruit de plekken bestaan ​​die niet al aan het dashboard geniet, maar ik ben niet van plan daar punten voor te toekennen, omdat het gewoon niet eerlijk lijkt, gezien zijn positie als een onafhankelijk spel. Toch voelt het als iets dat het vermelden waard is.

De sfeer en soundtrack in Alaska Road Truckers zijn, ik weet het niet, oké-ish – en dat is nog eens licht uitgedrukt, om eerlijk te zijn. Als dit is, en terecht, een spel dat zijn hele universum draait om zielloos rijden en open verkenning over talloze kilometers, het is geen grote verrassing dat er, althans op hoorbaar niveau, niet veel te beleven valt. Echter, zoals veel games die van vergelijkbare aard zijn, is dit niet zo'n groot probleem; Sterker nog, er is zelden iets dat je ervan weerhoudt om gewoon je eigen muziek aan de tafel toe te voegen en je toevlucht te nemen tot een koptelefoon om je door het leeuwendeel van de campagne te loodsen. Schuldig zoals ten laste gelegd.

Vonnis

Alaska Road Truckers past in een nichecategorie die, hoewel enigszins ongebruikelijk voor buitenstaanders, misschien een beetje kaal overkomt of, durf ik te zeggen, saai. Maar als je voor de langere termijn werkt en het niet erg vindt om uren door te brengen, en dat bedoel ik ook uur– achter het stuur zit om hapklare beloningen te krijgen die weinig tot geen gewicht in de schaal leggen of gunstige effecten hebben, dan is de kans groot dat je absoluut dol zult zijn op vrijwel alles wat er bestaat Vrachtwagenchauffeurs uit Alaska. Nogmaals, het is niet het meest opmerkelijke spel ter wereld, en het kan ook niet tippen aan dergelijke games Sneeuwloper, wat dat betreft – maar het dient zeker zijn doel als een meeslepende rijervaring. En dat is gezegde iets.

Laat het zo zijn Alaska Road Truckers Het is geen kort spel, en het is ook niet iets dat je in één of twee sessies onder het ijs kunt vegen. In feite vereist het een enorme hoeveelheid geduld en dom geluk om te voltooien – twee eigenschappen die ik, eerlijk gezegd, vaak moeilijk kon manifesteren tijdens mijn tijd aan boord van het schip. Maar dat kan aan mij liggen, want net als talloze andere nieuwkomers in de wereld van rijsimulatiegames miste ik vaak het mentale vermogen om de natuurlijke schoonheid van de lange levensduur van de bezetting te zien. Onnodig te zeggen dat dit waarschijnlijk Voor anderen zal dit geen probleem zijn, dus neem gerust veel van deze woorden met een korreltje zout.

Het punt dat ik hier probeer te maken is dit: als jij dol zijn op zoveel rijden, dat je bereid zou zijn om over eindeloze afstanden te reizen, dan heb je gelijk als je denkt dat Alaska Road Truckers zou meer dan genoeg zijn om die jeuk te krabben. En om eerlijk te zijn, het hij precies is. Nou ja, vermoedelijk.