Best Of
5 videogames die waarschijnlijk uw ergste fobieën zullen veroorzaken

Het is grappig, hoe videogames onze diepste fobieën kunnen ontsluiten en ze zonder veel moeite kunnen uitbuiten. Of het nu gaat om arachnofobie, claustrofobie of zelfs zoiets ongewoons als hippopotomonstrosesquippedaliofobie (de angst voor lange woorden, ironisch genoeg) - negen van de tien keer is er meestal een videogame met de juiste inhoud om je angst op te wekken en je aan het rennen te krijgen voor de heuvels.
Naarmate de tijd verstrijkt, beginnen ontwikkelaars vooruitgang te boeken met deze fobieën, waarbij ze hun spelwerelden gebruiken als een virtueel worstcasescenario voor spelers om met hun onderliggende angsten om te gaan zonder de extra gevolgen. En het is bewezen dat het in de meeste situaties een nuttige oefening is, vooral voor gamers die wanhopig zijn om bepaalde obstakels frontaal aan te pakken. Neem bijvoorbeeld deze vijf spellen. Ze wemelen niet alleen van fobie-triggerende obstakels, maar zijn ook behoorlijk praktisch als het erom gaat ze te helpen overwinnen. Meestal toch.
5. Mirror's Edge (hoogtevrees)
Als je een verhoogde hoogtevrees hebt, dan zal de gedachte om over de daken van wolkenkrabbers te springen je angst waarschijnlijk geen goed doen. Helaas, Spiegelkant is precies dat - met de toegevoegde bewegingsziekte om elke duik, duik en duik te begeleiden zoals jij hardcore- Parkour je een weg door de textuurloze City of Glass. De troostprijs voor deze torenhoge onderneming waar je in terecht bent gekomen? Nou, als je voorbij de druk kunt kijken om jezelf van daken en bruggen te werpen, dan zul je blij zijn te weten dat het verhaal is mooi stevig. Maar dat is het ongeveer.
Kortom, Spiegelkant is een fantastische serie met een aantal boeiende personageontwerpen en verhalen. De gameplay is soepel en zeker bevredigend, en de structuur is in wezen een thuis weg van huis voor parkour-fanaten. Maar degenen met acrofobie zullen waarschijnlijk de trap willen nemen en deze scherp missen. De grond gewoon niet bestaan in The City of Glass, ben ik bang. Je springt altijd ergens vanaf, of het nu een kiosk is of de top van een overheidsgebouw. Dus ja, luister naar mijn waarschuwing hierover. Het is een heel eind omhoog. Langs, lang weg omhoog.
4. Tomb Raider (Claustrofobie)
Opgesloten zitten in krappe ruimtes is al eeuwenlang een grote angst, waarbij de algehele fobie zich opstapelt als een van de ergste ter wereld. En hoewel de meesten van ons in staat zijn om een paar kruipruimtes aan te pakken zonder de gebalde greep rond onze borst te voelen, hebben sommige games hun uiterste best gedaan om die ruimtes te transformeren in samengeperste hellegaten, waar het daglicht gewoon niet bestaat.
Als ik denk aan afgesloten ruimtes, waaronder grotten, mijnen en alles wat met hopen rottende lijken en botten te maken heeft, denk ik terug aan mijn tijd met Tomb Raider. Iets over het moeten waden door een nauwe spleet met een brandende zaklamp terwijl iets aan Lara's enkels kauwde, stoorde me gewoon in een heel nieuwe mate. En het hebben van die vaste camera die in haar nek ademde, hielp ook niet bepaald om de stress te verminderen. Maar, frustrerend, Tomb Raider zat vol met zulke kleine momenten. En hoewel je een paar situaties zou verwachten met verboden graven en wat dan ook, had ik lang niet verwacht dat ik me zo gevangen zou voelen als toen ik door Yamatai slenterde op zoek naar oude geheimen. Claustrofobie oppassen. Deze is niet voor jou.
3. Visage (Nyctofobie)
Tegenwoordig krijgen we vrijwel de luxe om onze instellingen te laten aanpassen aan onze speelstijl. Gamma, helderheid en balans zijn er maar een paar, en hebben ons vaak geholpen tijdens de meeste horrortitels, waar de duisternis in feite opdoemt rond elke vierkante centimeter van de omgeving waar we doorheen kruipen. Gelaat, aan de andere kant, weigert je zo'n luxe te geven.
Hoewel je in feite een paar beelden kunt aanpassen tijdens het spel, Gelaat is nog steeds een waanzinnig overweldigende kracht die vertrouwt op pikzwarte tonen om zijn verwrongen sfeer te creëren. En het enge is, met slechts een paar lichtbronnen die tijdens het spel beschikbaar zijn, zal het grootste deel van je tijd doelloos door het donker dwalen, waarbij je geluid als kompas gebruikt en je kloppende hartslag als een constante herinnering aan je paranoia. Dus, niet Geweldig. Maar dat is horror voor jou. Het is geen wandeling in het park, dat is zeker.
2. Door bloed overgedragen (Arachnofobie)
Arachnofobie is waarschijnlijk de meest voorkomende fobie op aarde - en terecht. Want laten we eerlijk zijn, de media houden de weegschaal niet precies in evenwicht als het gaat om het begrijpen van de achtpotige wezens. En als er iets is, doen mediakanalen, inclusief game-ontwikkelaars, er alles aan om hun reputatie als afschuwelijke, bloedzuigende beesten met weinig mededogen voor de menselijke soort te versterken.
bloodborne, een van de vele spellen die spinnen in de kern injecteren, is simpelweg de ergste nachtmerrie van een arachnofoob. Waarom? Nou, omdat ze uit de lucht vallen natuurlijk. Dankzij FromSoftware en hun obsessie met vervormde wezens en sombere instellingen, bloodborne maakt gebruik van achtpotige wezens alsof ze afhankelijk zijn van bloedvergieten om het spel te dragen.
1. Subnautica (thalassofobie)
De angst voor wat er onder de oceaan op de loer ligt, is een legitieme angst die velen al duizenden jaren weghoudt van stranden en boottochten. En met een goede reden ook. Want laten we eerlijk zijn: de zee is een donkere en mysterieuze plek, en we zouden tegen onszelf liegen als we zouden zeggen dat we er elke vierkante centimeter van wisten. En dus is het begrijpelijk waarom zovelen er liever geen voet in de buurt zetten - laat staan dat ze overwegen erin te zwemmen.
Op het oppervlak, Subnautica is waarschijnlijk een van the mooiste videogames die er bestaan. Het is rijk en levendig, zo boordevol pastelkleuren en neonstrepen, en elk stukje open water is een kunstwerk op zich. Maar voor mensen met thalassofobie - het is eigenlijk een bodemloze put zonder een enkele verlossende kwaliteit. Het is dus een moeilijke beslissing om af te wegen, om eerlijk te zijn.
Dus, welke games hebben een fobie voor je veroorzaakt? Wat vind je van de bovenstaande vijf? Laat het ons weten op onze socials hier.