Best Of
5 horrorspellen die je volledig machteloos laten
Verwijder de eindeloze patronen van munitie en arsenaal aan vallen en torenhoge gadgets en wat blijft er over? Nou, stort jezelf midden in een horrorscenario en je zou gewoon kunnen zeggen helemaal nietsMaar weet je wat? Soms, hoe vreemd het ook mag lijken, is dat precies het soort adrenalinestoot dat we af en toe nodig hebben. En wat survivalhorror betreft: niets is angstaanjagender dan alleen maar met je eigen twee voeten op de grond te staan.
Natuurlijk, hoewel we genieten van de vreemde kogelstorm en golf van zombies in een videogame, komt er een punt waarop we beginnen te jeuken naar iets gewaagder. En in plaats van een bullet-sponsveteraan met veel te veel verlossende eigenschappen te krijgen, zakken we af en toe liever in de schoenen van iemand wat meer, nou ja - vervangbaarEn dat is volkomen logisch. Want in de horrorwereld (en je bent het daar misschien niet mee eens) heb je geen kogels nodig om botten te laten trillen. Neem bijvoorbeeld deze vijf. Dit zijn perfecte voorbeelden die uiteindelijk bewijzen dat nul kracht... een belachelijke hoeveelheid verantwoordelijkheid met zich meebrengt.
5. SCP: inperkingsschending
In 2008 overbrugden zwermen schrijvers en visuele verhalenvertellers de kloof met de wereld die we vandaag kennen als SCP Foundation. Door middel van een verscheidenheid aan huiveringwekkende artikelen en angstaanjagende wezens veroverde de evoluerende gemeenschap de horrorscène stormenderhand en ging door met het maken van een vlaggenschip voor het genre, waarbij het verhaal hoofdstuk voor hoofdstuk tot leven werd gewekt. Vier jaar later had de SCP Foundation genoeg materiaal om een bloemlezing samen te stellen, en als resultaat was SCP: Containment Breach geboren.
Je kruipt in de huid van een vervangbaar menselijk proefpersoon en je enige doel is ontsnappen uit een afgesloten ruimte, waar een reeks sinistere entiteiten zich in de gangen wentelen en je op elke stap achtervolgen. Helaas ben je zonder enige vorm van verdediging tegen de duistere krachten die de ruimte patrouilleren, wat betekent dat je enige hoop op overleving berust op dom geluk en een hoop strategisch gepruts.
4. Slank: de acht pagina's
We hebben het al eerder gezegd en we zeggen het nog een keer. Horror, zelfs zonder het vlezige uitgangspunt en de toeters en bellen die erbij horen, kan nog steeds een krachtige manier zijn om een speler te boeien. Natuurlijk, het is simpel en zonder enige vorm van structuur, maar het werkt nog steeds. Tenminste negentig procent van de tijd. En Slender: The Eight Pages, geloof het of niet, is daar een perfect voorbeeld van.
Het idee is simpel: navigeer door een verboden bos en verzamel acht pagina's, elk met een nogal onheilspellende krabbel in zwarte inkt. Verder hoef je alleen maar alert te blijven en niet over je schouder te kijken. Doe je dat, dan zou je zomaar eens scheel kunnen kijken naar het roerloze wezen dat door de donkerste spleten van het bedekte bos sluipt. Het probleem is dat, zelfs met het gedreun van de verre trom dat zijn aanwezigheid aankondigt, je nooit echt zult weten of hij je van een afstandje achtervolgt, of in je nek hijgt in afwachting van je volgende blik.
3. SOM
Neem de wortels van Rapture en reduceer de bevolking tot nul – en dat is SOMA, in een notendop. Alleen, in plaats van je te laten afdalen in een gebroken onderwaterstad op zoek naar een wortel die terug naar de oppervlakte komt, laat SOMA je door een wirwar van onderzoeksfaciliteiten waden op een wanhopige jacht naar iets veel onheilspellenders. En met de iconische Frictional Games (Geheugenverlies) weer aan het roer voor een nieuwe poging tot survivalhorror, laten we zeggen dat het niet zo vrolijk en melodieus is als je zou hopen. Maar dat laten we je zelf ontdekken.
Als de vis-uit-het-water-hoofdpersoon Simon bevind je je geïsoleerd en zonder enige herinnering aan je oceaanblauwe omgeving. Met een overvloed aan gemanipuleerde mechanieken en verdraaide faciliteiten die zijn achtergebleven, moet je werken met alle middelen die je uit het wrak kunt halen en je wereld weer aan elkaar lijmen, in de hoop zo een toekomst veilig te stellen. Het enige probleem is dat het gezonken PATHOS-II niet zo geïsoleerd is als je zou denken. Maar die gedachte laten we aan jullie over.
2. Geheugenverlies: de donkere afdaling
Van alle survival-horrorspellen ter wereld staat Amnesia: The Dark Descent nog steeds als een van de beste die de gemeenschap ooit heeft vereerd. Zelfs een decennium later worden Steam- en Twitch-sterren nog steeds aangetrokken door het originele hoofdstuk in de Frictional Games vlaggenschipserie om een paar veren te ritselen en een paar nachtmerries eruit te halen. En wat machteloze hoofdrolspelers betreft: Daniel draagt de fakkel moeiteloos zonder enige middelen om het vuur aan te wakkeren.
Amnesia: The Dark Descent zet je op weg om je herinneringen terug te vinden als de laffe held Daniel. Diep begraven in de donkerste spleten van Brennenburg, is je enige doel om de hoeken en gaten van het verlaten kasteel te doorkruisen en licht te werpen op de obstakels die je verleden belasten. Omdat veel van de kamers echter nog steeds een populatie misvormde bewoners herbergen, is het schuifelen door de kasseien niet zo eenvoudig als een zelfstandige rondleiding door een historisch monument.
1. Overleven
Outlast heeft een lange weg afgelegd sinds Mount Massive Asylum, en toch blijven we om de een of andere reden onze kaartjes ponsen om terug te keren naar de torenhoge hoofdstad van het kwaad. Noem het wat je wilt, maar iets spreekt ons als horrorfanaten aan als het gaat om Outlast, en Red Barrells sloeg echt de spijker op de kop bij het bouwen van hun focuspunt voor het eerste hoofdstuk en de volgende Whistleblower DLC.
Gewapend met een camera en een tas vol batterijen, is het jouw doel om diep in de afdelingen van het gebroken gesticht te gaan in een poging het mysterie achter de twijfelachtige medische praktijk te ontrafelen. Echter, met de patiënten die op hol slaan en sommigen van hen iets bekrompener zijn dan anderen, wordt je tijd op het terrein van Mount Massive één enorm kat-en-muisspel... alleen de kat heeft een paar vitrages... en jij, de muis, een camcorder op batterijen hebben. Ga figuur.