5 beste videogame-introducties aller tijden

Ze zeggen vaak dat een kunstwerk de kracht moet hebben om de aandacht van de kijker in één oogopslag te vangen. Als dat niet lukt, wat is het werk dan anders dan een kleine poging om een ​​publiek te trekken? Het lijkt vanzelfsprekend dat we op dezelfde manier over videogames denken, eerlijk gezegd. Het is zeker zeldzaam dat hun introducties ons al in de eerste paar minuten op het scherm boeien. Maar net als bij kunst, wanneer ze onze aandacht trekken naar hun schoonheid, ontvouwt zich slechts magie met elk likje verf dat we eraf halen.

Er is veel nodig om een ​​boeiende introductie in de game-industrie te creëren. Het vereist alle juiste ingrediënten om de perfecte locatie, de geschikte hoofdpersoon en zelfs de toon te bedenken die uiteindelijk de weg vrijmaakt voor de rest van de reis. Verpest het brouwsel en je raakt verdwaald, ver weg van het plot en de algehele structuur van de wereld waarin je terechtkomt. En dat gebeurt vaak. Misschien zelfs vaker dan we willen toegeven. Maar aan de andere kant, veel ontwerpers hebben ging door met het opwekken van schoonheid met een enkele lucifer, zonder een doos om door te branden. Neem bijvoorbeeld deze vijf introducties.

5. De laatste van ons

Ver voor Stoute hond Nadat we The Last of Us op onze schouders hadden laten vallen, speelden we met het idee om zombiegames helemaal te boycotten. De concepten waren meer dan afgezaagd, de clichés waren bijna zuur van het overmatige gebruik, en het idee om zes uur lang hersenen te meppen sprak ons ​​gewoon niet meer aan. Totdat Ellie en Joel zich bij de mix aansloten en in feite een compleet nieuw brouwsel brouwden met een veel verfrissendere noot die op de tong sist. Toen wisten we dat de doden, toepasselijk genoeg, waren herrezen. En ze keken ernaar uit vlekkeloze.

The Last of Us, in tegenstelling tot andere zombietitels die je vanaf het begin midden in de actie storten, kost het tijd om een ​​verhaal te creëren. Zonder overweldigende dialogen of actie vloeien de scènes over het algemeen soepel en schetsen ze de sfeer van een wereld vol gebeurtenissen die om de hoek loeren. Hoewel de film amper vijftien minuten duurt, bouwt alles wat er gebeurt in wezen een verhaal op en past het bij de motieven van de hoofdpersoon. Er zijn een paar lachsalvo's, een paar schrikmomenten – en een heleboel emotie. En tot onze verbazing wist Naughty Dog dat vast te leggen voordat de titelkaart überhaupt tevoorschijn kwam. Goed gespeeld.

4. Uncharted 2: Among Thieves

Over Naughty Dog gesproken, het zou niet juist zijn om de hele Uncharted-tijdlijn te verwerpen, gezien de inventieve benadering van het avontuur. En Nathan Drake? Man, nu is er een veelzijdige protagonist die een reeks boeiende introducties ondersteunt. Among Thieves moet echter de kroon op ons werk zetten. Natuurlijk gooit Uncharted 2 je vanaf het moment dat je op de knop drukt in een compleet andere wereld dan The Last of Us en zijn trage verhaallijn in het diepe. En weet je wat? Het werkt.

Je klampt je vast aan de rand van een trein die over een met sneeuw bedekte klif hangt en wordt al snel meegesleurd in een spoel van versnelde gebeurtenissen en explosief drama in een wanhopige poging te ontsnappen. Voordat er ook maar enige context is die het beeld kan schetsen, klim je op de locomotief en vecht je voor je leven, zonder ook maar de gevolgen van je daden te overzien. Daarna stort een hele wereld op je neer, boordevol heldendaden en ambities, die de weg vrijmaken voor een waanzinnige reis die nog jaren in je gedachten blijft hangen.

3. Far Cry 3

Wat de openingsfilmpjes betreft, slaat Far Cry 3 de spijker op z'n kop als het gaat om karakterontwikkeling. Net als een goedkope Hollywood B-lijstcast stelt de cast zich aan je voor met snelle vakantiekiekjes en dialogen. We zien de personages zich ontvouwen en de omgeving opbloeien, en dat allemaal binnen zestig seconden. Maar daarna komt de kitscherige sitcom-achtige montage ten einde, waardoor we snel moeten wennen aan de ernst van de gebeurtenissen.

Uit het niets worden jij en je vrienden gevangengenomen door piratenkoning Vaas, samen met zijn bende weerspannige dieven, kort na de skydive-expeditie. Zonder enige vorm van ontsnapping volg je het voorbeeld van je oudere broers, wanhopig om te ontsnappen aan de klauwen van de rondzwervende bandieten. Door nagelbijtende fases van sluipen tussen de hoeken en gaten van het kamp, ​​krijgen we een idee van de ernst van de situatie en de gevolgen als we ook maar één teen over de schreef gaan. En dat is slechts één van de vele redenen waarom we dol zijn op de Far Cry-wereld. De achtervolging die volgt op de ontsnapping is echter een andere belangrijke factor die bijdraagt ​​aan de algehele prominentie van het openingshoofdstuk. Alles bij elkaar opgeteld heb je iets werkelijk opmerkelijks, en waarschijnlijk een van de beste introducties ooit gemaakt.

2. Elder Scrolls V: Skyrim

Elder Scrolls staat erom bekend groots uit te pakken met het ontwerpen van de initiatiesequenties voor hun RPG's. Skyrim weet zijn voorgangers echter net iets te overtreffen met zijn sombere introductie, die ons eerder dwingt de dood te begroeten als een oude vriend. En dat hadden we eerlijk gezegd niet verwacht toen we aan ons epische avontuur begonnen. Meerollend in een karretje, bestemd voor de sloop omdat we simpelweg op het verkeerde moment op de verkeerde plaats waren. Wow.

Nadat we ons ideale personage hebben gecreëerd en tot de doodstraf zijn veroordeeld door onthoofding, maken we een van de grootste wendingen in de gamegeschiedenis mee. Een draak die net op het punt staat ons ongelukkige einde te naderen, stort ons, samen met alle andere burgers, in blinde paniek. Dus wat doen we? Nou, we ontsnappen natuurlijk. We hakken ons een weg door vijanden, sluipen onder dekking van de duisternis en ontwijken de dreigende draak die de stenen muren bedreigt. Zodra we dat doen, valt Skyrim uiteen onder onze vuist en krijgen we de wereld om te doen wat we willen als de Draakgeborene in opleiding. Dat is nog eens een epische manier om de rode loper voor ons uit te rollen.

1. Grafrover (2013)

Er is een reden waarom ik Tomb Raider eerder bovenaan de lijst zet, vooral vanwege hoe goed Crystal Dynamics Lara's band met haar onmenselijke vaardigheden, die al in eerdere titels aanwezig was, wist te verbreken. We zaten niet langer in de schoenen van een onverwoestbare held met een pistool, maar van een simpele overlever, zonder de vaardigheden om ook maar een paar pijlen bij elkaar te schieten. En wat de introductie van Tomb Raider betreft, dat personage werd prachtig neergezet.

Gedurende de eerste twintig minuten van de gameplay krijgen we inzicht in Lara's onderliggende probleem: ze wil de naam Croft eer aandoen, maar mist het zelfvertrouwen om dat na te streven. Maar nadat ze schipbreuk lijdt op het netwerk van vervloekte eilanden, wordt die erfenis al snel op de proef gesteld. Lara begint zich aan te passen en we mogen elke stap van de game vanaf de eerste rij volgen. Met drama, spanning en een heleboel eilandlore als extraatje, geeft Tomb Raider ons praktisch een compleet feestmaal om van te smullen. En dat is nog voordat de game überhaupt begint, verbazingwekkend genoeg.

Dus, zijn er videogame-introducties die je opvallen? Waarom deelt u ze niet met ons op onze sociale media hier? We zullen de komende weken nog een paar waardevolle introducties bespreken. Tot die tijd kun je ons via onze Facebook- en Twitter-links laten weten wat jouw favoriet is.

Genoeg van introducties? Op zoek naar meer inhoud? U kunt altijd een kijkje nemen in een van deze lijsten:

5 best verkochte gameconsoles aller tijden

5 vreemdste videogame-queestes ooit ontwikkeld