Verhaal van seizoenen: een heerlijk leven voegt nog een tandje bij aan de reeks landbouwsims die beschikbaar zijn op consoles. Dit is een remake van twee oudere games die nu zijn gecombineerd tot één en enigszins zijn bijgewerkt voor de nieuwe generatie. Als speler van de serie die voor het eerst speelt, bekijk ik hoe dit landbouwbestanddeel zich verhoudt tot modernere sims zoals Stardew Valley, die in de loop der jaren enorm veel succes hebben geboekt.
Terugkeren naar een klassieker in Story of Seasons: A Wonderful Life
De grote loting met Verhaal van seizoenen: een heerlijk leven is het feit dat het een remake is van een populaire PS2- en Gamecube-game. Blijkbaar was er vroeger een vreemde breuk met de GameCube spel met een vrouwelijke hoofdrolspeler met mannelijke liefdesbelangen en de PlayStation 2 spel met een mannelijke hoofdrolspeler en vrouwelijke liefdesbelangen. In wezen hebben ze deze twee titels samengesmolten om de remake te maken en enkele UI-wijzigingen aangebracht om de zaken soepeler te laten verlopen. De belangrijkste focus van het spel lijkt echter niet alleen op de landbouw te liggen, terwijl je werkt aan het bouwen van een gezin en hen door de jaren heen helpt groeien. Alleen al door het feit dat je kind tijdens het spel kan opgroeien en dat de stad om je heen ouder wordt, waren veel fans blijkbaar al verkocht. Hoewel dit nog steeds verrassend vrij uniek is in het boerderijsim-genre, gaan we kijken of het genoeg is om de game alleen te verkopen.
Dagelijkse stroom in Story of Seasons: A Wonderful Life
Het spel begint door je je eigen boerderij te geven, compleet met een gratis koe die klaar is om gemolken te worden. Sommige zaden en gereedschappen zullen ook onder jouw hoede worden geplaatst, waarmee je officieel aan je landbouwreis kunt beginnen. Zoals in de meeste spellen, heb je een stamina-balk die tijdens het spelen minder wordt, maar deze keer is het werken met gewassen het enige dat het leek te doen wijken. Je zult op je boerderij meteen merken dat je al een schuur en kippenhok hebt, maar er zijn enkele extreem dure upgrades die je kunt betalen als je je boerderij verder wilt uitbreiden. Als je in je huis kunt, zul je zelfs merken dat je begint met een keuken, iets waarop moet worden gebouwd in de meeste sims die ik heb gespeeld. Je kunt koken met recepten die je hebt verdiend, waarvan er vele ogenschijnlijk op willekeurige voorwerpen in Forgotten Valley zijn geplakt, of je kunt voedsel combineren om nieuwe te ontdekken. Al met al zijn de recepten niet erg veeleisend en kunnen ze je uithoudingsvermogen verbeteren of als cadeau worden gebruikt.
Nu we hebben vastgesteld wat u op uw boerderij heeft, laten we het hebben over uw dagelijkse werk. Als je om 6 of 5 uur wakker wordt nadat je het tweede jaar hebt bereikt, is je eerste taak om voor alle gewassen te zorgen die je hebt. Dit deel voelde een beetje vreemd voor mij, aangezien er maar twee kleinere percelen zijn om mijn gewassen in te planten, en vergeleken met al het andere in het spel lijkt het erop dat het bewerken van de grond en het water geven van mijn planten het enige is dat echt uithoudingsvermogen vereist. Je zult veel water geven, omdat er geen sproeiers zijn en upgrades later in het spel niet veel zullen opleveren. Dit kan soms een beetje traag aanvoelen, maar dat is niet zo erg dankzij het vreemd hoge tempo waarin je personage rondzoemt.
Over de snelheid gesproken, de gebruikersinterface kan soms vreemd aanvoelen en er zijn veel glitches te vinden, zoals je personage dat alleen zijwaarts kan lopen als een krab. Vervolgens wil je je dieren naar de wei laten, hier kunnen ze gratis grazen zolang je kunstmest op je veld hebt gebruikt. Afhankelijk van de tijd kunnen uw dieren echter nog niet wakker zijn. Dit betekent dat je ze kunt melken of knuffelen, want dan verschijnt er een knorrige wolk boven hun hoofd. Dit voelt een beetje vreemd omdat ik moet wachten om dingen te doen zoals 's ochtends een ei van mijn kip pakken.
Als je eenmaal klaar bent met je boerenleven, wat weliswaar niet zo veel tijd kost, kun je eindelijk naar de stad gaan. In de stad kun je verschillende activiteiten ondernemen, zoals vissen, graven, een winkel openen en de stedelingen leren kennen. Helaas komen hier nog een paar van mijn problemen om de hoek kijken.
Forgotten Valley leren kennen
Ik weet niet zeker of Forgotten Valley te groot of te klein is, maar veel voelt leeg aan. Meestal zullen er maar een paar NPC's ronddwalen en de gebouwen staan behoorlijk uit elkaar. De mensen zelf lijken ook oppervlakkig en de taal die in de meeste dialogen wordt gebruikt, voelt gedateerd aan. Of dat een goede zaak is of niet, lijkt grotendeels af te hangen van het feit of je een getrouwe remake wilde, maar voor mij was het ongemakkelijk. De liefdesbelangen brengen ook niet veel op tafel, en zelfs als ik een gids gebruikte, kon ik niet veel van de hartgebeurtenissen activeren totdat een paar plotseling achter elkaar begonnen te gebeuren. De muziekkeuze bij het verkennen van de stad voelt ook vreemd aan. Veel gebouwen hebben hun eigen muziek, waarvan sommige op mijn zenuwen werken. Als je echter gewoon rondrent, hoor je alleen maar vogels tweeten, en als je dan een gebouw binnenloopt zoals het huis van de door training geobsedeerde familie, word je geraakt door een groot aanmatigend nummer.
Er zijn ook veel dieren in de vallei die worden gebruikt voor het aankleden, ik wou dat ik op zijn minst vrienden met ze kon maken. Kijken naar de andere activiteiten zoals vissen voegt niet veel toe, er is één druk op de knop om een vis te vangen, en er is niet veel variatie in het spel. De stad "mijn", bekend als de opgravingssite, is ook saai. In plaats van stenen te breken met een houweel, druk je herhaaldelijk op de knop om een kleine schop te gebruiken om goederen bloot te leggen. Er is niet eens een enorme verscheidenheid aan items, wat een enorme afknapper is. Bovendien is die ene minigame waarin je een vreemde versie van driehoekige boter-kaas-en-eieren speelt op zijn best oké. Zelfs de nieuwe festivals voelen erg flauw aan omdat het maar een filmpje is. Je hebt wel de mogelijkheid om je eigen winkel te openen om goederen te verkopen, maar dit gaat langzaam en je kunt net zo goed wachten tot Van naar de stad komt. Over het verkopen van dingen gesproken, ik wil heel snel opmerken dat de meeste items die je vervalst of opgraaft niet kunnen worden verzonden, je bent gedwongen ze mee te nemen om cadeau te doen of op de markt te verkopen.
Ten slotte is er het verzoekbord. Hier word je automatisch gedwongen om missies te accepteren wanneer je ze controleert. Het probleem is dat ze zelden nieuwe verzoeken hebben en dat het geen uitdaging is om de items te krijgen. Sterker nog, ik weet niet eens zeker of het bord me helpt mijn genegenheid met de stedelingen te vergroten.
Bouw aan je gezin in Story of Seasons: A Wonderful Life
Laten we eens kijken naar de belangrijkste reden waarom oudere fans hyped waren voor deze game. De game heeft een soort campagne waarin je je leven doorleeft en je kind ziet groeien. Het eerste jaar staat in het teken van je haar uittrekken. Dit alles terwijl je probeert uit te vinden welke geschenken de vrijgezel die je leuk vindt leuk vindt. Na het eerste jaar verhuizen nieuwe NPC's naar de stad. En dan heb je een kind dat je kunt gaan beïnvloeden door vrienden te maken met bepaalde karakters en ze speelgoed te geven. Het tweede jaar is echt het enige dat belangrijk aanvoelde. Aangezien de stad daarna alleen maar ouder wordt, kunt u uw kind zeker zien opgroeien. Maar er zijn niet genoeg interacties om dat gevoel zelfs maar lonend te maken. Het is ook niet zo dat je ze ziet trouwen of zoiets, ze kiezen gewoon een carrière en gaan ervoor.
Ik heb het gevoel dat dit meer uitgewerkt had kunnen worden voor deze remake, want hoewel het nog steeds iets is dat je niet vaak ziet, is er niet veel dat ervoor zorgt dat ik door de jaren heen wil spelen. Zelfs met hybride planten heb ik niet genoeg interesse om te blijven spelen of vriendschap te sluiten met elk dorp, vooral als ze niet worden uitgewerkt. Ik wilde dat Rock minder lui zou worden of dat Pui eindelijk niet dakloos zou zijn. De naamsveranderingen en herontwerpen van personages die ze op deze personages hebben aangebracht, voelen in ieder geval goed aan, maar wat heeft het voor zin om de rest van het spel niet bij te werken?
Een soort prachtig leven
De storing van Verhaal van seizoenen: een heerlijk leven, in combinatie met het verouderde gevoel maakt het moeilijk voor mij om te spelen, ongeacht hoeveel mijn Story of Seasons-geobsedeerde vrienden spreken zijn glorie. Bovendien hoorde ik dat er twee sequels van waren Verhaal van seizoenen: een heerlijk leven die uitkwam voor Nintendo DS en meer personages toevoegde, waarom was de Heksenprinses niet opgenomen in de selectie om de toevoeging op te frissen? Ik heb begrepen dat er ook nog meer liefdesbelangen in deze spellen waren, dus waarom zou je ze er niet in stoppen om de vallei minder doods te laten voelen? Als je een fan bent van het spel, dan zul je dit misschien leuk vinden, maar voor spelers zoals ik die nieuw zijn in de serie, is dit een moeilijk spel om aan te bevelen.
Story of Seasons: A Wonderful Life Review (PC, PlayStation 5, Xbox Series X|S, Nintendo Switch)
Story of Seasons: A Wonderful life is misschien geweldig voor nostalgie, maar nieuwe spelers moeten oppassen. De game voelde oppervlakkig aan en veel van de personages vielen plat. Ik vind het moeilijk om de meerjarige campagne van de game uit te spelen, ondanks dat ik een stad naast je heb gegroeid.
Judson Holley is een schrijver die zijn carrière begon als ghostwriter. Terugkeren naar de sterfelijke spiraal om onder de levenden te werken. Sommige van zijn favoriete games zijn tactische FPS-games zoals Squad en de Arma-serie. Hoewel dit niet verder van de waarheid kan zijn, aangezien hij geniet van games met diepe verhalen, zoals de Kingdom Hearts-serie en de Jade Empire- en The Knights of the Old Republic-serie. Als Judson niet voor zijn vrouw zorgt, zorgt hij vaak voor zijn katten. Hij heeft ook een talent voor muziek, voornamelijk componeren voor en piano spelen.
