Een ruimte voor de ongebonden recensie (PS5, PS4, pc, Nintendo Switch, Xbox Series X/S en Xbox One)

Ben je niet dol op namen van videogames die hun tag-naam waarmaken? Een ruimte voor het ongebonden is echt een ruimte gereserveerd voor de avonturiers in hart en nieren. Het is een verhaal over een Indonesische schooljongen genaamd Atma en zijn vriendin Raya. Raya kan de werkelijkheid naar haar hand zetten. Eh, gaaf. De sfeer van de game onderscheidt zich ook van de massa. Het is eind jaren '90 in Indonesië, met name in een klein plattelandsstadje waar Atma begint aan een reis vol mysterie en ontdekking.

De game als geheel is een nieuwe ontsnapping in een cultuur die we zelden in gaming tegenkomen. Zelfs de ontwikkelaar van het spel, Mojiken Studio, is ook Indonesisch. Met de meest verbluffende sprite-kunst die we in een tijdje hebben gezien en de hoeveelheid werk die duidelijk is gestoken in karakterontwikkeling, prachtige achtergronden en sereen geluidsontwerp, is er geen discussie over of Een ruimte voor het ongebonden slaagt erin zijn stempel op de geschiedenis te drukken. 

Maar maak je geen zorgen als je nog steeds niet overtuigd bent. We duiken nog dieper in wat hierin leuk, lief of hatelijk is Een ruimte voor het ongebonden review zodat je precies weet waar je aan toe bent voordat je een playthrough koopt of vastlegt.

Het verhaal is waar het hart is

Om de boel op gang te brengen, besloot Mojiken om onconventioneel te zijn en ons rechtstreeks naar de onschuldige nooit-gekwetst-iemand-romantiek op de middelbare school te brengen die we ons allemaal herinneren. Je weet wel. Toen je van plan was om met je vriendje van de middelbare school de stad over te slaan, door alle staten te toeren waar je nog nooit was geweest. Of nog gekker, ga backpacken in het buitenland. Klinkt zo cool, toch? Of het moet in ieder geval toen zijn geweest voordat de realiteit van de universiteit en het hebben van een vaste baan begon. 

Maar games zijn een vorm van ontsnapping, dus waarom nemen we ons niet mee terug naar de tijd dat we nergens om gaven? Atma en Raya zijn middelbare scholieren in een klein stadje in Indonesië. Ze bereiken het punt waarop ze zich realiseren dat ze op het punt staan ​​af te studeren terwijl ze nog niet echt plezier hebben gehad. Dus bedenken ze een bucketlist. Genie. En sla de les over om alle items af te vinken. Natuurlijk is het nooit zo eenvoudig, en een avontuur dat ze nooit zullen vergeten, ligt reikhalzend op de loer.

In het Bucket-Vers

Met videogames kunnen we de wildste realiteiten bedenken. Zoals, laten we zeggen, Raya het vermogen schenken om de werkelijkheid te buigen. Ze kan letterlijk dingen uit het niets toveren. Ook al zijn de items op hun bucketlist natuurlijk minder ambitieuze romantische gebaren. 

Zoals samen een film kijken. Maar de middelen om dat voor elkaar te krijgen, zijn verbluffend. Atma heeft geen geld om twee bioscoopkaartjes te kopen. Dus roept Raya de realiteit op van een koop-één-krijg-één-gratis aanbieding in de bioscoop.

Atma's gezichtspunt

We willen Atma niet, de hoofdpersoon, zwijgend zitten als een eend. Dus ook hij is begiftigd met de macht om de gedachten van mensen te lezen. Om dat te doen, gebruikt hij een mystiek rood boek dat hij gebruikt om mee te liften in de hoofden van anderen. Bovendien? Hij heeft de macht om de innerlijke gedachten van andere mensen te gebruiken om hun acties te manipuleren.

Met de krachten van Atma en Raya op slot gaan ze op reis, waarbij ze mensen en de werkelijkheid onschuldig naar hun hand zetten. Maar zelfs met hun goede bedoelingen, is zo'n grote kracht vatbaar voor een beetje lastig te beheersen.

Een beetje te veel plezier

Het avontuur van Atma en Raya begint klein, maar al snel beginnen hun paranormale en realiteitsbuigende krachten de buitenwereld te beïnvloeden. Tijdens het lezen van de innerlijke gedachten en gevoelens van mensen, merkt Atma dat mensen worstelen met hedendaagse problemen zoals misbruik, pesten, verlies en meer. 

Hij begint een groot deel van zijn tijd te besteden aan het verlichten van hun pijn door belangrijke voorwerpen in de stad te zoeken of een evenement voor hen te plannen. Ondertussen verschijnt er een spleet in de lucht die steeds groter lijkt te worden naarmate het spel vordert. Na verloop van tijd wordt duidelijk dat de kleine ontsnapping en directe invloed van Atma en Raya op de werkelijkheid al snel te ver zal zijn gegaan.

De buitenkant naar binnen kijken

Naast het aangrijpende romantische verhaal op de middelbare school tussen Atma en Raya en de plotwending die zich langzaam voor ons ontvouwt, voegt Mojiken nog een extraatje toe dat zich richt op de buitenstaander die naar binnen kijkt. Ze doen dit door ondersteunende personages uit Raya's vorige leven te introduceren die meer licht werpen op de soort persoon ze is.

Het is best een slimme zet, want de fout die ontwikkelaars van videogames vaak maken, is om veel liefde en zorg te tonen aan de hoofdrolspeler(s) van een verhaal en de ondersteunende cast te verwaarlozen. Maar Een ruimte voor het ongebonden besteedt duidelijk moeite om de dialoog en rollen van de ondersteunende cast net zo goed te ontwikkelen. Uiteindelijk helpt het om meer interesse te kweken om meer te weten te komen over wat er daarna gebeurt.

Een strak gebreid pakket

Op dit punt wordt het verhaal nauw met elkaar verweven. Atma begint de mysteries te ontcijferen tussen de mensen in zijn stad en de buitenaardse veranderingen die opduiken. Hij legt de connectie van zijn vriendin met zijn bevindingen bij elkaar en begeleidt ook een klein meisje. De spanning stijgt als alle magische en avontuurlijke aspecten van "Een ruimte voor de ongebondenen” samensmelten in het centrum.

Een deel van de reden Een ruimte voor het ongebonden zo succesvol is, is het fijn rijke detail van de omgevingen rond Atma. De lokalen voelen fris en authentiek aan. Het schrijven doordrenkt humor met meer serieuze momenten. En om de hersenen consequent te plagen, geeft het spel de speler puzzels om op te lossen via logica of door een sleutelitem te verzamelen. Het is gewoon allemaal netjes verpakt.

De boodschappenjongen

Bij verzamelspellen bestaat het risico dat spelers het gevoel krijgen dat ze de boodschappenjongen zijn. In het geval van Een ruimte voor het ongebonden, navigeert het spel er een beetje te subtiel doorheen. 

Er zijn zeker delen waar het begint te slepen, zoals wanneer je een bulldozer keer op keer trekt. Waarom zou je daar geen magische krachten voor gebruiken? Maar voor de keren dat de ontwikkelaar je kwijtraakt, maakt hij dat ruimschoots goed met het verbluffende gevoel van verwondering van de game.

Verwondering tot leven brengen

Op dit punt kun je het net zo goed vanaf de top van de bergen schreeuwen. Een ruimte voor het ongebonden heeft gewoon een veel te mooie pixelart-game. Dat is het enige dat nog over is om een ​​spelpakket in te pakken en naar je bestemming te sturen.

Gedurende het spel wordt je door de achtergronden meegesleept. In tegenstelling tot sommige games zoals Pokemon die sprites met vergelijkbare karakters gebruiken, Een ruimte voor het ongebonden gaat zelfs een stap verder om haar modellen echte menselijke proporties en wisselende gezichtsuitdrukkingen te geven. 

Toegegeven, je kunt je ongemakkelijk gaan voelen bij hetzelfde geschokte gezicht dat je waarschijnlijk voor de duizendste keer zult zien. De inspanning die de ontwikkelaar heeft geleverd, is echter meer dan alleen te zien, en dat is eerlijk gezegd alles waar we om vragen.

Vonnis

Een ruimte voor het ongebonden valt op door zijn aangrijpende, verhalende avontuur. Het bevat alle belangrijke aspecten van storytelling. Overkoepelend mysterie? Rekening. Plotwendingen? Rekening. Krachtig besluit? Rekening. De balans tussen de magische en de echte wereld, hoe de game het verhaal opbouwt van een schattige romance op de middelbare school tot wat mogelijk het einde van de wereld zou kunnen zijn. 

Op de een of andere manier vindt de game een manier om grote problemen zoals angst, pesten, depressie en meer aan te pakken. Het is allemaal zo mooi gedaan. Er is geen saai moment en we zitten van begin tot eind op het puntje van onze stoel. Dit is een verhaal dat belooft je bij de harten te grijpen en niet meer los te laten.

Nu schiet de gameplay een beetje tekort. Het is niet de meest geniale monteur die je zult vinden. Zeker. "Ruimteduiken" in de hoofden van mensen is best cool. Voor het grootste deel zal het zijn om een ​​belangrijk item te vinden dat je nodig hebt of om mensen te helpen genezen van trauma uit het verleden. Het is allemaal vrij eenvoudig, iets dat voor sommigen een probleem kan worden.

Echter, Een ruimte voor het ongebonden probeert niet te concurreren met actie-avonturenspellen en dergelijke. In plaats daarvan baande de game zich een eigen weg in een kleine Indonesische stad vol mysterie en verwondering. En de puzzels hebben precies de juiste hoeveelheid uitdaging om interessant te zijn, maar niet te ingewikkeld. 

Al met al, als je op zoek bent naar een meeslepend verhaal dat verschilt van alle andere puzzelavonturen die momenteel op de markt zijn, Een ruimte voor het ongebonden is een geweldige keuze die zeker een stempel zal drukken nadat de credits rollen.