5 gekste first-person shooter-videogames ooit gemaakt

Heb je ooit de plotselinge drang gevoeld om een ​​uitgestippeld verhaal weg te gooien in ruil voor iets meer, bijvoorbeeld door kogels geteisterd? Stel je voor dat je net veertien uur hebt doorgebracht met het verkennen van een historische stad vol intense overleveringen en bloemlezingen vol achtergrondverhalen en wereldgebeurtenissen. Je hebt natuurlijk van elk moment genoten, maar je voelt ongetwijfeld die bekende kriebel in je nek. Een kriebel die je gewoon zin geeft om, ik weet niet, iets schieten. Zeg, in een first-person shooter, misschien?

We hebben allemaal wel eens de drang gevoeld om van wereld te wisselen, net zoals we genoten van de plotselinge verandering van tempo toen we in nieuwe schoenen zakten. En first-person shooters zijn echt een fantastische manier om even stoom af te blazen, al is het maar een tijdelijke tussenstop voordat we weer verder gaan met de oorspronkelijke verovering. Neem bijvoorbeeld deze vijf waanzinnige shooters. Ze zijn absoluut niet veeleisend, of zelfs helemaal niet. uit die moeilijk te spelen. Maar ze zijn echter doorzeefd met waanzin, explosies en heel veel kogels. Precies wat de dokter heeft voorgeschreven.

5. Kogelstorm

Bulletstorm is vrijwel een ideale combinatie van snelle gevechten en gemakkelijk te volgen verhalen, met misschien een klein vleugje meeslepend karakterontwerp tussen de twee. Natuurlijk, in een notendop, het is eigenlijk je free-for-all razernij met een paar extra eigenaardigheden. In die moer zit echter een geweldige rit met meer wendingen dan je standaard shooter.

Je kruipt in de huid van Grayson Hunt, een oorlogszuchtige piraat met een honger naar vlees, kogels en een handvol wraak. Je ultieme doel is om je voormalige commandant op te sporen, die erom bekendstaat jou en je team als pionnen te gebruiken voor misdaden tegen de menselijkheid. Om de top te bereiken en een einde te maken aan de losgeslagen corruptie die voortvloeit uit de voormalige commandant en zijn vlaggenschip, zul je echter eerst door legers van vreemde en wonderlijke intergalactische mensachtigen moeten ploegen. Weet je... - als jij doet.

4. WOEDE

Combineer titels als Borderlands met een hoop DOOM-materiaal en je hebt de basis van RAGE, een even waanzinnige shoot-'em-up met alle toeters en bellen die je maar kunt bedenken om net zo goed te scoren als zijn andere broers en zussen in het genre. En omdat de game bij de lancering over meerdere schijfjes verspreid was, had je zo'n beetje alle explosieve actie binnen handbereik, allemaal verpakt in een overvloed aan speurtochten en activiteiten.

Hoewel RAGE na het uitdelen van het tweede deel een nogal steile daling kende, slaagde het oorspronkelijke hoofdstuk er nog steeds in een behoorlijk krappe plek te bemachtigen tussen de beste first-person shooters die ooit zijn ontwikkeld. En met een goede reden ook. Het was door en door foutloos. Quests waren wild en overvloedig, gevechten waren ronduit verslavend en snel, en bijna elk element dat het opstelde, slaagde er op de een of andere manier in om op één lijn te komen met alle juiste vakken die je zou verwachten op een first-person shooter-checklist. Eenvoudig.

3. Grenslanden 2

Na de wereld te hebben bestormd met zijn perfecte mengsel van humor en hellevuur, Gearbox heeft de waanzin vrijwel met een paar honderd graden opgevoerd, wat een tweede aflevering opleverde weg over het kookpunt. En wat sequels betreft, Borderlands 2 was een schot in de roos. En het was niet alleen de tweede ronde personages die de hype aanwakkerde. Sterker nog, het was alles. Van de frisse kijk op de wereld van Pandora tot de gedurfdere missiesets en activiteiten - Borderlands 2 heeft het gebrouwen als een goede wijn, en sinds de koninklijke conceptie is er niets meer zo dichtbij gekomen.

Iedereen die ooit een tablet heeft aangeraakt, begrijpt de hype rond Gearbox' creatie in stripboekstijl. Het heeft voor ieder wat wils, met tenen die zich verdiepen in een hele verzameling genres in plaats van slechts één. Het is hilarisch voor één persoon, en absoluut een eerbetoon aan Gearbox' maffe verzameling oneliners en grappen. En dan is het natuurlijk ook nog eens goed afgestemd op de vloeiende gameplay, en over het algemeen een verslavend kunstwerk dat altijd een glimlach op het gezicht tovert. Kortom, - het is een ongelooflijke manier om gewoon Unwind door gedachteloos dingen in het gezicht te schieten.

2. Wolfenstein II: de nieuwe kolos

Afgezien van hopen kogels en oorlogsmachines, is Wolfenstein de afgelopen jaren behoorlijk consistent geweest met zijn boeiende verhaal en algehele karakterontwikkeling. Misschien het recente weggooien Youngblood binnenkomst natuurlijk -  maar toch consequent. En alleen al om die reden, gewoon selecteren een hoofdstuk in de tijdlijn van baanbrekende hits is niet bepaald een fluitje van een cent geworden.

Hoewel we gemakkelijk zouden kunnen discussiëren over welke game het beste verhaal en de beste gameplay leverde, zullen we in plaats daarvan onze mening gewoon op tafel leggen. En in dit geval hebben we het over The New Colossus, het tweede grote verhaal dat de oorlogszuchtige verovering van de geliefde William "BJ" Blazkowicz aan het nazifront afrondde. Met zijn langdurige strijd over spoor, lucht en zee vatte de reis zo'n beetje een Hollywoodfilm in een videogame samen, waardoor we vooraan stonden bij elke scène en strijd. En het was... prachtige.

1. NOOD

Ja, natuurlijk, dat is het DOOM. DOOM uit 2016, om specifieker te zijn. En hoewel we gemakkelijk elk deel van de door critici geprezen serie op deze lijst hadden kunnen zetten, vullen de laatste vijf releases dit hele artikel. - Het zou gewoon niet goed hebben gevoeld om de andere kandidaten af ​​te wijzen. En dus, vanuit ons oogpunt, DOOM 2016 heeft Om het podium te stelen. Tenminste in dit geval. Maar de kans is groot dat je het er wel mee eens bent als je ook door de kogelregens heen bent gekomen? Toch?

Het mooie van DOOM, als franchise, is dat het er vrijwel mee wegkomt alles, en niemand kijkt er echt van op. Geen diepgaand verhaal? Geen probleem. Vul het gewoon met end-to-end gevechten en explosies, zware wapens en brute afmakers. Wat wil je nog meer, toch? Het zit vol nostalgisch materiaal en is van begin tot eind enorm bevredigend, en de sequentie uit 2016 was misschien wel een van de beste first-person shooters ooit voor de serie. Sterker nog, ze verdienen allemaal zo'n titel, eerlijk gezegd. Maar in dit geval binden we de kroon op DOOM 2016.

Op zoek naar meer? U kunt altijd een kijkje nemen in een van deze lijsten:

5 engste videogame-glitches ooit ontdekt