5 Absoluut angstaanjagende psychologische horrorspellen

Angst is een van de vele dingen die ons tot vooruitgang aanzetten, ongeacht of we er klaar voor zijn of niet. Videogames vangen die meeslepende emotie al jaren – en het heeft altijd voor angstaanjagend plezier gezorgd. Zelfs als we mentaal niet klaar zijn om door de duistere afgrond te marcheren – blijven we op onze tanden bijten en sluipen we er toch naartoe. Natuurlijk vragen we ons vaak af waarom we ervoor kiezen om ons te verdiepen in zulke gruwelijke verhalen die ons met duizelingwekkende vragen laten terugdeinzen, maar de waarheid is dat we allemaal dol zijn op het concept van verschrikking. We leven voor de intrige, en we streven ernaar alsof elk moment een onopgelost raadsel is.

Oké, niet iedereen is een diehard fan van psychologische horror. Velen van ons zouden zich veel liever bezighouden met een simpele hack-and-slash-quest met weinig emotionele betrokkenheid. Maar we zijn hier niet om de verschillen tussen twee genres te rechtvaardigen. We zijn hier om een ​​paar van de meest tot nadenken stemmende horrorgames op te sommen die we de afgelopen jaren hebben gezien. Je weet wel, die games waarbij je na de aftiteling echt even stilstaat en het verhaal evalueert terwijl je vol ontzag naar je eigen spiegelbeeld staart. Dat zijn de games waar we het over willen hebben. Vergeet alleen niet om het licht uit te doen voordat je erin zakt.

5 Blair Witch

Heb je ooit het gevoel gehad dat je in cirkels ronddraaide? Nou, als je Blair Witch hebt gespeeld, dan heb je dat waarschijnlijk minstens honderd keer of vaker meegemaakt. Dat is een beetje het verkoopargument van de videogame-bewerking van het horroricoon: je het gevoel geven dat je gek wordt. En met een gecamoufleerd boslandschap als uitvalsbasis voor je reis, zul je onderweg zeker verdwalen – zowel letterlijk als mentaal.

Blair Witch plaatst je in de schoenen van een ex-politieagent, Ellis, die wanhopig op zoek is naar een vermiste jongen. Als je echter door het mistige groen van het Black Hills-bos stapt, begin je al snel de buitenwereld uit het oog te verliezen. Met slechts een checklist van onbekende gebieden om te verkennen, is het aan jou om vooruit te komen en de verontrustende tijdlijn van gebeurtenissen die plaatsvonden in de heuvels te ontcijferen. Maar 's avonds kan het zijn dat je moeite hebt om iets te vinden. Ben je klaar om de verraderlijke wereld van de boze heks binnen te gaan?

4. Alan wordt wakker

Hoewel het niet bepaald een nachtmerrie is, verdient Alan Wake absoluut een plaats op deze lijst vanwege zijn originaliteit. In tegenstelling tot veel horrorgames die zich puur op verhaal of actie richten, combineert Alan Wake beide en creëert zo een krachtige ervaring die geen enkele andere ontwikkelaar ooit heeft kunnen evenaren. Alleen al het verhaal is een prijzenkast waard, en dat bedoelen we niet lichtzinnig. Alan Wake is zonder twijfel een meesterwerk voor zijn generatie.

Dus, waar gaat het over? Nou, om het kort te houden: het gaat over een auteur. Een auteur, die op zijn best dubieus is, die met zijn verloofde naar een plek genaamd Bright Falls reist om zijn twee jaar durende writer's block te doorbreken. Maar bij aankomst begint de beroemde horrorauteur in trance-achtige fases te raken waarin hij buitenaardse visioenen en schimmige wezens ziet. De schrijfpauze komt ten einde en de hoofdstukken beginnen al snel uit de trillende handen van een paranoïde auteur te stromen. Maar hoe eindigt het verhaal? Schuilt er een moraal diep in de golven van Bright Falls? Of is elk woord een simpele truc van de geest?

3. Het kwaad van binnen

Terugkomend op dat hele rondjes-lopen, kijken we naar een andere geloofwaardige hit. The Evil Within, hoewel sterk beïnvloed door games als Silent Hill en Resident Evil, is een horrorgame die psychologische elementen tot in het extreme overdrijft. Het bevat ook een heleboel verontrustende wezens en leveldesigns. Maar we richten ons vooral op de tot nadenken stemmende elementen die deze game feilloos aan elkaar rijgen. Daar zit zo'n beetje het geld.

The Evil Within volgt het sombere verhaal van rechercheur Sebastian Castellanos, die naar het Beacon Mental Hospital wordt geroepen om een ​​massamoord te onderzoeken die enkele uren eerder heeft plaatsgevonden. Nadat de rechercheur en zijn partners echter in de lobby van elkaar gescheiden zijn, rest hen niets anders dan dieper de met bloed bevlekte afdelingen in te duiken op zoek naar antwoorden. Alleen zijn de zaken niet helemaal zoals ze op het eerste gezicht lijken. Het Beacon Mental Hospital herbergt veel meer dan alleen patiënten – en het wordt tijd dat je die zelf ontdekt. ​​Verwacht alleen niet dat je de uitgang zo gemakkelijk vindt.

2. SOM

Hoewel een jump scare of twee vaak wonderen kan verrichten voor de onverwachte speler, is het niet altijd de oplossing om de ideale, verontrustende sfeer te creëren. SOMA, hoewel het zelf een paar goedkope schrikmomenten bevat, is een perfect voorbeeld van hoe je een krachtige sfeer kunt creëren zonder je toevlucht te hoeven nemen tot eindeloze schriktactieken om een ​​ambiance te creëren. Dat is niet iets wat elke ontwikkelaar voor elkaar krijgt, maar Frictional Games is erin geslaagd het prachtig uit te voeren. En wat nog belangrijker is: SOMA laat je zelfs dertig minuten na de aftiteling nog op het puntje van je stoel zitten.

Je belandt midden in een diepzee-expeditie en moet je door een vervallen onderzoeksfaciliteit waden op zoek naar antwoorden op de twijfelachtige oorsprong ervan. Maar met een oceaan van machines die het eeuwige leven in stand houden en je onderzoek verstoren, heb je weinig andere keus dan te communiceren met de stemmen die nog steeds in de oude faciliteit rondwaren. Helaas zijn het niet alleen machines met mensachtige kenmerken die nog steeds door het water dwalen. PATHOS-II heeft veel meer te bieden dan je op het eerste gezicht zou denken.

1. Hellblade: Senua's Sacrifice

Als het gaat om intensief onderzoek tijdens de pre-productiefase van een game, dan heeft Ninja Theory het in de pocket. Waarom? Nou, als je Hellblade: Senua's Sacrifice hebt weten te bemachtigen sinds de lancering in 2017, dan begrijp je precies hoeveel werk er is gestoken in het verkennen van de kennis achter de Noorse mythologie en psychische aandoeningen. En dat is eigenlijk waarom we Hellblade zo graag bovenaan deze lijst willen zetten. Qua gameplay is het boeiend en bitterzoet. Maar psychologisch gezien is het oprecht verontrustend en ronduit geestverruimend.

Terwijl Ninja Theory het nogal riskante onderwerp van psychische aandoeningen verkende, slaagde het er serieus in om het onderwerp aan te snijden en een spectaculaire ervaring te bieden die niet alleen aanlokkelijk is, maar ook verrassend leerzaam. De stemmen die boven je hoofd zweven en je door de griezelig stille diepten van de hel leiden, zijn genoeg om je botten te laten rammelen. De meesterlijk geplaatste schaduwen en tot nadenken stemmende puzzels die zich over de landen en elke hoek en spleet van het asgrauwe landschap verspreiden; het is allemaal genoeg om je huid te laten kruipen en je hersenen te laten kraken. Maar hé, we leven ervoor. Zorg er wel voor dat je een koptelefoon op hebt als je het toevallig koopt. Je zult er geen spijt van krijgen.