10 buitensporige dingen die alleen in videogames kunnen gebeuren

Een van de vele redenen waarom we van gamen houden, is omdat het ons laat onderdompelen in een geheel nieuwe wereld waar geen grenzen zijn vastgesteld. Afgezien van, weet je, de werkelijke grenzen van de kaart. Maar afgezien daarvan kunnen videogames bijna alles serveren wat iemands geest creëert. Of het nu iets eenvoudigs is waar we niet eens twee keer over zouden nadenken om het in werkelijkheid te doen, of iets volkomen bizars waardoor we de logica helemaal in twijfel trekken. Hoe dan ook, we kunnen niets aanmerken op de creativiteit van sommige van deze ontwikkelaars.

Videogames zijn een fantastische manier om even aan de dagelijkse drukte te ontsnappen en je onder te dompelen in iets gedurfds. Maar het zijn deze kleine eigenaardigheden die een videogame op de een of andere manier schandalig maken. En daarom houden we van ze.

10. Het dragen van wapens zoals modeaccessoires

Merk op hoe personages altijd ruimte in hun kisten hebben voor zaken als RPG's?

Ik weet niet hoe het met jou zit, maar de gedachte om rond een politiebureau te walsen terwijl je met een granaatwerper waadt, lijkt me niet helemaal juist. Het lijkt ook nogal vreemd dat de agenten met het oog op het dodelijke wapen door zouden gaan alsof er niets aan de hand was. Videogames hebben dit buitensporige concept natuurlijk al vaak gebruikt - en niemand kijkt echt op.

Ik zou Grand Theft Auto naar voren schuiven als de voor de hand liggende franchise om dit te veel te gebruiken, maar het lijkt erop dat de meeste actiegames dezelfde lijn volgen. En dat is oké. Maar toch lijkt het gek dat een personage door de hoofdstraat kan slenteren met een vlammenwerper in zijn hand en niemand kijkt er zelfs maar twee keer naar. Maar hey - dat zijn videogames voor jou.

9. Door rood rijden omwille van het

Het lijkt bijna zinloos om zelfs verkeerslichten op te nemen, nietwaar?

Een ding waar bijna elke gamer zich schuldig aan maakt, is te snel door rood licht rijden. Sterker nog, ik denk dat je er nog dreigender uit zou zien als je stopte en op je beurt wachtte. Ik kan niet zeggen dat ik ooit iemand heb ontmoet die de wegcode heeft gevolgd bij het loslaten van stress door middel van een gamesessie. En als ze dat zouden doen, dan weet ik zeker dat ze het voor een experiment zouden doen.

Het maakt niet uit wie we zijn of waar ons geduld op de weegschaal rust - we rijden allemaal als gekken. Zelfs als onze bestemming maar twee straten verderop is; we wijken nog steeds in en uit tegenliggers en flitsen door alle lichten zonder enige belangrijke reden. Maar hey - kun je je voorstellen dat je dat in het echte leven zou slingeren? Ik denk het niet.

8. Weglopen van een explosie of een kogel

Waren we maar echt zo sterk als sommige videogamekarakters, toch?

Wat ons allemaal aan het lachen maakt, is het feit dat elk niet-speelbaar personage grote schade kan oplopen na het opvangen van een kogel. En toch kan de hoofdrolspeler weglopen en doorgaan alsof er niets aan de hand is. Als een absolute kogelspons zonder enig vlees om te doorboren; videogames creëren helden alsof ze afstammelingen zijn van The Terminator. Zelfs als we centraal staan ​​in een granaatexplosie en een doelwit zijn voor achttien geschutsschoten, lopen we nog steeds weg en zetten we ons gesprek voort alsof we de meest onwetende mensachtige ter wereld zijn.

Ik kan niet zeggen dat ik ooit een kogel heb opgevangen, maar ik zou graag willen geloven dat wanneer videogames de impact weergeven, het totaal anders is dan wat er in werkelijkheid zou gebeuren. Maar nogmaals - dat is de logica van videogames. Je kunt het niet verslaan.

7. Een auto-ongeluk met hoge snelheid wegpoetsen

Het is alsof ze het niet eens merken.

Terugdraaien naar de waanzin van onze rijvaardigheid; crashen is iets anders dat we zijn vergeten aan te raken. Natuurlijk zou betrokken zijn bij een auto-ongeluk met hoge snelheid ernstige gevolgen hebben - en dat is een gegeven. Videogames hebben ons echter laten zien dat ze, ondanks de snelheid of het soort botsing, je niet echt pijn kunnen doen. In plaats daarvan poetsen veel games auto-ongelukken weg en vertonen ze zelden zichtbare tekenen van schade aan het voertuig. En voor passagiers die midden in een gesprek zitten tijdens de botsing, laten we zeggen dat crashen niets meer is dan een klein ongemak voor hen.

Er zijn maar weinig games die echt de diepte in zijn gegaan op auto-ongelukken in videogames, en veel hebben de neiging om vast te houden aan de dodgem-theorie. We kunnen rond stuiteren en objecten raken alsof ze elastisch zijn, want in videogames maakt het weinig uit voor het personage of de ervaring.

6. De vijand verliezen door van kleding te wisselen

Videogames hebben aangetoond dat je door je handen uit de mouwen te steken, kunt ontsnappen aan gevangenneming.

Een van de absoluut belachelijke ideeën die velen van ons tegenwoordig nog steeds schokken, is hoe personages de wol over de ogen van de achtervolger kunnen trekken door een jas aan te trekken. Dat lijkt op zichzelf volkomen schandalig en het verbaast me nog steeds hoe het enige vorm van zin heeft. Maar hey, we kunnen de logica van videogames niet kwalijk nemen, vooral als we worstelen om dat zes-sterren wanted-niveau te verliezen.

Keer op keer zijn we begonnen aan de achtervolging van ons leven van agressieve schutters, om uiteindelijk rond de stad te cirkelen in een wanhopige poging om te ontsnappen. Maar op de een of andere manier zijn we, met de magie van een nieuwe set kleren, in staat om de ogen van de vijand ergens anders af te leiden en de deur uit te lopen, zogenaamd als een heel ander persoon. Dat is geweldig. Ik bedoel, volkomen belachelijk - maar geweldig.

5. De longcapaciteit van een vis hebben

Konden we maar een uur lang onder water ademen.

Zelfs de sterkste zwemmers die vaak strijden, hebben moeite om enkele van onze hoofdrolspelers in videogames bij te houden. Natuurlijk zouden we allemaal graag kieuwen hebben en onder water ademen, maar sommige dingen zijn gewoon niet de bedoeling. Maar voor videogames is het hebben van de longen van een walvis een soort binding met het personage. Zelfs personages die niet kunnen zwemmen, lijken langer onder water te kunnen overleven dan een olympische duiker.

Voor al die diepzee-verkenningsmissies kunnen we niet anders dan de redenering achter de vreemde hoeveelheid zuurstof in de longen van de held in twijfel trekken. Na een uur gaan we er echter gewoon van uit dat ze niet menselijk zijn - en we zijn belachelijk als we zelfs maar denken dat we het zouden kunnen evenaren.

4. Een ongelooflijk lange val overleven

Wanneer onze enige reactie op de verwarde vriend is "gewoon omdat".

Als je een game hebt gespeeld met een indrukwekkend luchtlandschap met fenomenale uitzichten, dan is de kans groot dat je er als eerste vanaf springt. Ik bedoel, dat zit min of meer in onze aard: experimenteren en zien hoe ver we kunnen vallen voordat we de rand van een berg raken. Het is vreemd - maar verontrustend waar. We doen deze dingen omwille van het, en we kunnen niet echt uitleggen waarom of wanneer we het zullen doen.

Videogames zijn tegenwoordig een beetje strenger (of realistischer) geworden als het gaat om vrije val. In tegenstelling tot vroeger, waar je tienduizend voet kon laten vallen en eindigen met een worp, zijn de dingen iets nauwkeuriger geworden. Nu kun je waarschijnlijk alleen negenduizend voet overleven - en dan eindigen met een worp. In werkelijkheid zou je het geluk hebben om er vijf te redden zonder een enkel te breken.

3. Een fortuin verdienen met schroot

Probeer alsjeblieft niet je half opgegeten zak chips te verkopen.

Ik weet niets over je laatste bezoek aan het pandjeshuis, maar toen ik probeerde te profiteren van een braadpan, werd ik de deur uitgelachen. Maar als ik een personage uit een videogame was, dan had ik een maand aan huur verdiend. Ik zou ook alle nutteloze snuisterijen van mijn reis kunnen verkopen en op de een of andere manier de kassa leeglopen. Maar helaas is dat in de realiteit niet het geval. Sommige dingen waarmee we in videogames zouden verkopen, zouden zelfs niet in het dagelijks leven terechtkomen. Als een haarspeldbocht.

Een knop inslaan en een bedrijf of iemands huis plunderen is een soort tweede natuur in gamen. We blijven tillen totdat we bezwaard worden en niet meer in staat zijn om nog brood te dragen. Pas dan, als we niet verder kunnen, brengen we onze goederen naar de dichtstbijzijnde winkel. We splitsen het allemaal op en maken winst, en dan gaan we verder op zoek naar meer. Maar als dat fysiek haalbaar was in het echte leven, dan zouden we allemaal miljonair zijn.

2. Eten om de gezondheid aan te vullen

Er is geen betere remedie dan een ouderwets stuk vlees.

Veel games worstelen tegenwoordig met het vinden van nieuwe manieren om het personage te genezen. Natuurlijk, we hebben emmers met medi-packs, spuiten en verband gehad, maar niets is zo goed als een chocoladereep... of een kippenvleugel. Dan weten we dat het uit de hand is gelopen. Of je nu midden in oorlogsvoering zit of verborgen zit in de schaduw van een uiterst geheime onderzoeksfaciliteit; eten speelt vaak de grootste rol om uw gezondheidsbalk bij te houden. En weet je wat? Ik heb in mijn hele leven nog nooit iets schandaligers gehoord.

Videogames zijn echt iets moois en ze slagen erin om ons zelfs in de donkerste tijden aan het lachen te maken. Maar een brood eten om een ​​raketkrater in je voorhoofd op te zuigen, bereikt gewoon nieuwe niveaus. Dat is wat echt een traan in onze ogen brengt als we de dood voor de miljoenste keer onder ogen zien tijdens het laatste deel van een zoektocht. Oh, wat houden we ervan.

1. De vreemdste dingen vinden op de meest lachwekkende plekken

We zouden verdwaald zijn zonder de verschillende munitiezakken die handig in de buurt te vinden zijn.

Oké, dus stel je voor: je duikt onder in een onderwatertempel die al eeuwen niet is aangeraakt. Je komt binnen door een oude stenen deur en je verlicht de duisternis van de abnormale grot. Maar dan, terwijl je de donderende voetstappen van een oeroud wezen hoort rondhangen, kijk je naar rechts. Maar wacht - wat is het? Oh, laat maar - het is maar een upgrade van een machinegeweer.

Het lijkt absurd, maar we hebben echt een aantal vreemde dingen gevonden op onze reizen. In elke oude ruïne branden meestal kaarsen, ondanks het feit dat er in honderden jaren niemand een voet heeft gezet. Bovendien is er altijd munitie in de buurt, ook al stamt de nederzetting uit de oud-Griekse periode. Maar goed, dat is normaal in videogames, toch? Niets is misplaatst. Zoals ooit.