5 originele videogames die een remaster verdienen

Het komt zelden voor dat we daadwerkelijk iets origineels tegenkomen in de gamewereld. En als ik origineel zeg, heb ik het over innovatieve ideeën die het gezicht van een genre transformeren, met een unieke benadering van bijna elk element. Helaas voor ons komen ze niet dagelijks, en het zijn ook geen dingen die ontwikkelaars geneigd zijn vertrouwen op te bouwen, voor het geval de ambitie niet blijkt te kloppen. Maar ze duiken wel eens in een blauwe maan op, dankzij degenen die de verstekeling durven te zijn en iets anders proberen met alle credits op het spel. En als en wanneer het spel landt, het landt feilloos.

Natuurlijk zijn er heel veel videogames die we graag nieuw leven ingeblazen en geüpdatet zouden willen zien, met enorm veel die een vervolg of een volledige reboot-behandeling waard zijn. Maar om nog meer aan het bord toe te voegen, moeten we deze vijf unieke werkstukken naar voren schuiven, al was het maar als aperitief. Een remaster waardig of niet, een tweede moment in de schijnwerpers kunnen we deze games niet ontzeggen.

5. Marc Ecko's Getting Up: inhoud onder druk

Een absoluut juweeltje dat in 2006 uit het niets opkwam, was Getting Up: Contents Under Pressure van Marc Ecko, een mash-up waarin beat 'em up samensmolt met straatkunst. Een beetje zoals Concrete Genie in deze tijd, alleen met spuitverf in plaats van een magisch penseel, bloeddorstige misdadigers in plaats van tween-rebellen en ruig geweld in plaats van kleine klappen op de pols. Dus, niet zoals Concrete Genie helemaal, nu ik erover nadenk.

Het concept voor Contents Under Pressure is simpel: maak naam voor jezelf als de volgende opkomende graffitikunstenaar. Door je een weg te banen door de groezelige wereld in de buitenwijken, moet je je een weg banen naar het podium, terwijl je tegelijkertijd de corruptie blootlegt die de politiek van de stad bedreigt. Om echter een einde te maken aan de capriolen die de stad in brand steken, moet je het opnemen tegen rivaliserende artiesten en het opnemen tegen de krachten die je alleen maar willen uitroeien. Dus veel meer dan een paar stenen verven, geloof het of niet.

4. Tokio-jungle

Als je voor het eerst wortels vestigt in de dystopische metropool Tokio, weet je zeker dat je het gaat vergelijken met Goat Simulator. Behalve dat het niet zoals Goat Simulator is. Het is iets vreemder - als dat even is ver mogelijk. Natuurlijk volgen beide spellen vergelijkbare structuren, in die zin dat je een dier bestuurt en naar hartenlust ravage aanricht. Maar in plaats van je meedogenloos een sekteleider in de lies te laten kopstoten, laat Tokyo Jungle je in plaats daarvan een Pommeren opvoeden in een honden-eten-hondenwereld. Ga figuur.

Hoewel Tokyo Jungle veel elementen uit andere populaire genres combineert, heeft het gek genoeg de neiging om op eigen benen te staan. Het is iets dat, ondanks dat het een complete mengelmoes van andere titels is, nog steeds in je hoofd blijft hangen, zelfs nadat je het hebt neergelegd. Zelfs nu, in 2021, terwijl we het tienjarig jubileum vieren, is het nog steeds een vreemde aanwezigheid, en het is iets waar we niet anders dan onze hersens over kunnen breken. We weten eerlijk gezegd niet waarom, maar we willen een remaster. Likke, nu.

3. De Matrix: Pad van Neo

The Matrix, zoals het was als film, was voorbestemd om over te gaan als een nog vreemder videospel. Gevuld met net zoveel wendingen, bochten, hoekjes en gaatjes, was Path of Neo echt de videogame-aanpassingsfans die nodig waren om zich iets meer bedrogen te voelen. Het goede nieuws dat daaruit voortkwam, was natuurlijk dat het qua gameplay een echt vermakelijke ervaring was, met alle drie de films losjes bij elkaar geclusterd voor één bloedstollende reis.

Dus waarom vragen we om een ​​remaster van deze collectie in 2021? Goed, De Matrix 4, Natuurlijk. Aangezien we wankelen op de rand van de vierde filmrelease (16 december), lijkt het alleen maar passend dat we teruggaan naar de videogamepoorten. Hoewel het geen eigen genre was, was Path of Neo echt een unieke draad van avonturen, en sommige zouden we graag weer op de volgende generatie hardware ingaan als we de kans krijgen.

2. Noodtoestand

Rockstar is altijd de go-to-ontwikkelaar geweest voor alle controversiële dingen, waarbij de meeste van hun inspanningen zijn gestoken in Grand Theft Auto en andere opmerkelijke werken. Begraven onder Los Santos en het netwerk van corrupte werelden is echter een draad van minder bekende, maar even riskante titels. En de noodtoestand, of je je er nu al van bewust bent of niet, is daar een van de perfecte voorbeelden van.

Toegegeven, noodtoestand is niet de videogame met de meeste verhalen ter wereld. Maar het zit echter boordevol vermakelijke kleine klompjes rellenplezier. En dat is eigenlijk het hele idee van het spel, vreemd genoeg. Rellen naar hartenlust, terwijl je contact onderhoudt met andere criminelen in het enorme winkelcomplex. Steel, slacht en beveilig je plek als een van de vele boeven die de winkelketen in omvang overspoelen. Doe wat je wilt, zolang het maar is met een gestolen tv onder je arm. Dat is Rockstar voor jou!

1. Fabel 2

Het is amper dertien jaar geleden dat Fable 2 onze schermen sierde, en fantasiefanaten hebben nog steeds niet helemaal begrepen dat er sindsdien geen remaster meer aan het licht is gekomen. Een vervolg natuurlijk, maar nooit een volwaardige remake met alle visuele en gevechtsverbeteringen die je zou hopen te zien in het Albion-hoofdstuk. En aangezien de nieuwe Fable momenteel onder de hamer ligt, is het alleen maar logisch dat we Microsoft een duwtje in de rug geven voor een nieuwe herstart of twee. Maar aangezien we al een jubileumeditie van het origineel hebben ontvangen, zijn we zeker meer geneigd om in plaats daarvan om de tweede aflevering te vragen.

Fable 2 volgde alle bekroonde mechanismen vanaf de eerste reis en zette ons weer aan het roer voor nog een lang verhaal, waarin elke keuze ons langs een labyrint van stapstenen en kronkelende paden leidde. Als de held van Albion, gebonden aan drie niveaus van brute kracht, waren we in staat om door de wereld te navigeren en deze naar ons eigen ontwerp te vormen, hetzij door goede wil of door absolute decadentie. Hoewel niet zo innovatief als andere op keuzes gebaseerde videogames, gaf het toch rivaliserende inzendingen een run voor hun geld door zijn glanzende ontwerp en gedenkwaardige selectie. En eerlijk gezegd, dat is iets dat we graag zouden zien op hardware van de volgende generatie.

Op zoek naar meer originele inhoud? U kunt altijd een kijkje nemen in een van deze lijsten:

5 videogame-flops die nooit financieel zijn hersteld