5 beste Japanse horrorspellen aller tijden, gerangschikt

Japanse horror slaat een beetje anders toe dan de meeste alledaagse slapstick-nachtmerries die we op de markt zien. Misschien heeft het te maken met de diepe folklore die elke titel gebruikt. Misschien zijn het de oorspronkelijke instellingen die hun ontwikkelaars duidelijk verkiezen boven generieke sjablonen. Wat het ook is dat Japanse horror tot het magnum opus van terreur maakt, is onduidelijk, maar het feit is dat een ander land zeer zelden in staat zal zijn om zijn legendarische bekwaamheid te evenaren.

Dus van al deze horrorspellen die Japan op de wereld heeft gelost, welke van hen zijn de meest memorabele geweest? Nou, hier is hoe we het zien. Hier zijn naar onze mening de vijf beste Japanse horrorspellen aller tijden gerangschikt.

5. Sirene: bloedvloek

Sirene: Bloedvloek is een nieuwe versie van de PlayStation 2-klassieker Verboden sirene, waarin spelers worden uitgenodigd voor een vervormde realiteit die sfeer, cel-shaded omgevingen en verwrongen folklore bloedt. De gameplay, die draait om stealth en slechts een snufje actie, bestaat voornamelijk uit verstoppen voor gestoorde moordenaars en gemene wezens, van wie de meesten je kunnen dwingen om twintig minuten lang in kluisjes te kruipen zonder ook maar een vinger uit te steken. En het is het wachten, en het niet weten wat er achter de andere kant opdoemt, waardoor je hart sneller gaat kloppen voor wat zal voelen als een eeuwigheid in een bodemloze hel.

Sirene: Bloedvloek is misschien iets korter dan de meeste survival-horrorspellen, maar de twaalfdelige episodische reis zit vol met gruwelijke momenten en nagelbijtende ontmoetingen. En daarvoor moeten we de opnieuw ontworpen versie van de geliefde cultklassieker een plekje op deze lijst geven. Het is brood en boter horror, en zeker een bolwerk van trots voor de Japanse markt.

4. Het kwaad van binnen

Losstaand van Blair-heks, geen ander horrorspel ter wereld heeft ons zo aan onze eigen gemoedstoestand doen twijfelen Het kwade binnen. Dankzij het spel dat is doorspekt met eindeloze wendingen, bochten, van vorm veranderende niveaus en levendige hallucinaties, is de hele reis verzonnen tot één enorme psychedelische trip. En ook geen goede. Maar dat is gedeeltelijk de reden waarom we ernaar terug rolden: de high die ernaar verlangde herboren te worden.

The Evil Within doet zeker geweldig werk bij het aanboren van je psyche, voornamelijk door je een labyrint voor een spel en een altijd ongrijpbaar doel te presenteren dat weigert te spelen. En hoewel het in de kern misschien een third-person shooter is, is het misschien nog steeds een van de meest verbijsterende survival-horror op het bord. En dus, als je zin hebt om je gedachtegang kwijt te raken terwijl je door een bloedige nachtmerrie zakt, zorg er dan voor dat je Het kwade binnen. Het zal je voor de gek houden, en het zal je de stuipen op het lijf jagen, om het zacht uit te drukken.

3. Fataal frame II: karmozijnrode vlinder

Fatal Frame is een Japanse horrorserie die in de loop der jaren een groot aantal bestverkochte hits heeft gezien, voornamelijk vanwege de rijke en intensieve folklore en het unieke vechtsysteem, waarmee spelers worden uitgenodigd om een ​​geestcamera met exorcisme te gebruiken om dreigende entiteiten en afwijkingen. Het tweede hoofdstuk, Karmozijnrode vlinder, maakte echter op de best denkbare manier gebruik van deze twee dingen. En daarom bestempelde Metacritic het later als een van de engste videogames ooit gemaakt.

Fatal Frame II: Karmozijnrode vlinder Het verhaal draait om Mio en Mayu, twee zussen die verdwalen in de mythe van een verlaten dorp. Met voorbijgaande geesten die Mayu willen bezitten voor een oud ritueel, moet Mio de middelen vinden om het paranormale terug te dringen en de verbrijzelde ziel van haar broer of zus terug te winnen voordat de zandloper zijn laatste graan morst. Uitgerust met niets anders dan een camera en een snuifje moed, moet de zus in de schaduw stappen, wetende dat licht, zelfs in de kleinste hoeveelheden, misschien geen luxe meer is.

2.Inwoner van het kwaad

Dankzij de talloze videogames, spin-offs en filmaanpassingen, Resident Evil is uitgegroeid tot een van de meest productieve en succesvolle mediafranchises ter wereld. En het is niet alleen een van de meest succesvolle franchises op de moderne markt, maar ook een van de meest meeslepende horrordomeinen. Maar als je het wilt hebben over de inzendingen die het genre lang geleden bepaalden, dan wil je een hap nemen uit de vroegste hoofdstukken. Of beter nog, de remakes van de eerste hoofdstukken.

De alom geprezen saga van Capcom heeft niet alleen een lange reeks meeslepende coöpgames op de bank, maar ook een reeks rijke en meeslepende campagnes voor één speler, waarvan vele de basis hebben gelegd voor de meeste moderne horrortitels. Levelontwerpen zijn altijd verontrustend actueel geweest, net als de sfeer van de post-apocalyptische setting waar de serie zo duidelijk de voorkeur aan geeft. Bijna alles erover - vooral Resident Evil 2 Remake - is een leerboek, en om het ergens buiten de tweede plaats te plaatsen zou een complete belediging zijn voor Capcom's fijne oog voor horror.

1. Stille heuvel

In werkelijkheid hebben jij noch ik ooit een voet in Silent Hill gezet. En toch, telkens wanneer een dunne rookpluim onze eigen woonplaats in het echte leven bedekt, associëren we dit automatisch met de verontrustend ondoorzichtige wereld van Capcom. En eerlijk gezegd heeft geen enkele andere serie ter wereld zo'n blijvende indruk kunnen maken, behalve misschien de Final Destination-saga, wat een heel ander verhaal is.

Silent Hill brengt naar voren wat geen enkel ander bedrijf zou durven repliceren. Het is niet alleen rijk aan kennis, maar zwemt ook absoluut in gruwelijke wezens en verontrustende scenario's. En opdat we de soundtrack niet vergeten, die zonder twijfel een van de best geconstrueerde nachtmerrie-brandstoffen in gaming is, punt uit. Eerlijk gezegd maakt het niet uit welke Silent Hill hoofdstuk waar je voor zwaait, want aan het eind van de dag laten ze je allemaal naar de heuvels rennen. letterlijk.

Dus, wat is jouw mening? Ben jij het eens met onze top vijf? Laat het ons weten op onze socials hier of hieronder in de reacties.