5 ambitieuze ideeën voor videogames die we waarschijnlijk nooit zullen zien

Hoe graag ik je ook zou willen vertellen dat het ultieme levenssimulatorspel zojuist op dit moment is gevallen, met alle weelderige functies die je zou verwachten van een echte multimiljonairfamilie - ik durf het niet te zeggen dat zoiets nog ver weg is. En hoe dan ook, dat spel moest worden genoemd RAUW, de overdreven ambitieuze MMO zonder vorm van grenzen. Maar dat was toevallig een van de grootste gaming-zwendel in het afgelopen decennium, irritant.

De waarheid is dat niet alle ideeën kunnen overgaan van papier naar pixels, ongeacht de hoeveelheid geld die het team nodig heeft om het te bouwen. Het is gewoon niet mogelijk om bepaalde ideeën na te bootsen die veel verder gaan dan de beperkingen van de meeste game-engines - ondanks de ambitie die de tandwielen smeert als een stuk boter. En als deze vijf gevallen, de ideeën die vele anderen vaak hebben geprobeerd te smeden in een videogame, waarschijnlijk niet zullen werken. Op een dag misschien. Maar niet in de komende paar jaar.

5. Leven

Aangezien we het er al over hadden RAW, de niet-goede levenssimulator in de open wereld die is ontworpen als "het spel om alle games te beëindigen", lijkt het niet meer dan terecht dat we uitleggen Waarom dat idee zal in werkelijkheid nooit werken. En het is simpel, eigenlijk. Het is een feit - met het aantal banen dat er in de wereld is, en niet te vergeten het aantal dingen dat een gewone burger onder de hoede neemt - er is echt geen manier om elke laatste specificatie ervan te extraheren en te bundelen in een enkele bestand. Belastingen, hypotheekaflossingen, ziektekostenverzekering, brandstofkosten - het is gewoon veel te veel om in één spel te implementeren, laat staan ​​om te entertainen.

Voeg nu de rest toe van dingen die je in een of ander zou hopen te zien Sims uitbreiding. Stel, ruimtereizen, karten en misschien zelfs de Kilimanjaro beklimmen op een frisse winterochtend. Eigenlijk alles wat in je opkomt. Stel je de hele wereld voor als een speelbare speeltuin zonder enige vorm van grens. Klinkt geweldig, nietwaar? Natuurlijk doet het. Maar zal het ooit overgaan in een videogame? Onwaarschijnlijk. Of in ieder geval niet tijdens ons leven.

4. Ruimtevaart

Een spel dat meteen in me opkomt als ik denk aan verkenning van de diepe ruimte Star Citizen, voorbijgaand aan het feit dat het spel zelf nog is nog niet eens ontwikkeld, ondanks de financiering van vierhonderd miljoen dollar. En dat zette me aan het denken, vooral over hoe Cloud Imperium Games in hun hoofd zit als ze denken dat het leveren van zo'n ambitieus project niets meer is dan een taartwandeling.

Laten we toevoegen No Man's Sky in de vergelijking - de even ambitieuze, hoewel begrijpelijk verwaterde kloon die bloed uit dezelfde ader haalt. In het begin lachten mensen Hello Games uit omdat ze zo'n concept probeerden. Enkele jaren vooruitspoelen en diezelfde game slaagde er op de een of andere manier in een daverend succes te worden. Maar Star Citizen, aan de andere kant, streeft volledig naar een ander honkbalveld. Een marge die, in alle eerlijkheid, helemaal in een ander sterrenstelsel lijkt te zijn.

3. Een eindeloze reis

Hoewel je zult merken dat je bij de meeste sandbox-games jarenlang aan gameplay kunt doen, hebben de meeste de neiging om op een bepaald punt de grens te trekken. Het is natuurlijk natuurlijk dat we het notitieblok willen ophangen en verder willen gaan met iets heel anders. Diep van binnen hebben ontwikkelaars echter altijd geprobeerd een spel te bouwen "om alle games te beëindigen", waarbij de reis nooit echt tot stilstand komt, maar min of meer doelloos door een eeuwige afgrond zonder grenzen zweeft, ongeacht het aantal uren onderweg geklokt.

Het zit in onze aard om naar nieuwe rages te grijpen en af ​​en toe nieuwe dingen op te pikken. We kunnen niet anders dan geneigd zijn om in nieuwe wateren te duiken en de oude bron achter ons te laten - en dat is oké. Het punt is, hoe hard een studio ook probeert om een ​​spel zonder grenzen te maken, het is onwaarschijnlijk dat spelers dat zullen doen stik lang genoeg rond om er een heel leven aan te wijden. Het is een onmogelijke prestatie die velen hebben geprobeerd uit te vinden, maar die nooit zullen slagen.

2. Een heel land

Als ik denk aan videogamewerelden die verontrustend nauwkeurig zijn voor echte provincies, denk ik aan games die ik leuk vind Forza Horizon 4, waarin een stuk van Engeland is uitgespreid en enorm goed is vastgelegd. Maar zelfs games die zo ambitieus zijn, slagen er nog steeds niet in om een ​​heel land en al zijn uitstraling in te kapselen. Zelfs The Crew 2, die je praktisch de sleutels overhandigt om honderden kilometers door Noord-Amerika te rijden. Zelfs dat heeft zijn ontbrekende stukjes en beetjes.

Hoe graag we ook in onze voorstedelijke straten en echte stadsoriëntatiepunten kunnen patrouilleren, het is een feit dat we nooit echt zullen kunnen genieten van een land in zijn geheel, met alle omliggende provincies en rivieren waarop men zou hopen. Zelfs Assassin's Creed: Valhalla, ondanks dat het een groot stuk van Engeland in zijn greep heeft. Zelfs dat had zijn beperkingen. En wanneer we daadwerkelijk een volledige replica van een land krijgen, is een andere vraag, hoewel het onwaarschijnlijk is dat deze binnenkort zal worden beantwoord. Onze harde schijven konden de hoeveelheid gegevens waarschijnlijk toch niet aan, om eerlijk te zijn.

1. "Wat is een NPC?"

Een ding dat we moeten bewonderen, is de meedogenloze benadering van Ubisoft Watch Dogs Legion, in het feit dat van elke bekende Londenaar een soort speelbaar personage zou kunnen worden gemaakt. En dat was een behoorlijk grote stap, niet alleen voor de franchise, maar voor de industrie als geheel. Niet alleen een handvol hoofdrolspelers, maar miljoenen, allemaal voorbestemd om de lycra-broek en cape te dragen.

Het probleem met Watch Dogs Legionwas echter dat elk van die zogenaamde helden eigenlijk schokkend plat was. Het idee was natuurlijk gedurfd, maar de uitvoering was zwak, en eerlijk gezegd een paar toonhoogtes veranderen zou nooit genoeg zijn om enige vorm van leven te injecteren in de talloze saaie persoonlijkheden verspreid over Londen. Slechts een miljoen of meer nutteloze drones die doelloos ronddwalen. Dus je kunt zien waarom het hebben van zo'n concept gewoon niet zou werken als het ooit opnieuw zou worden geprobeerd. Er zou simpelweg niet genoeg stemtalent, financiering - of zelfs een voldoende grote aanhang zijn om zoiets op te bouwen.

Dus, wat is jouw mening? Zijn er ambitieuze projectideeën waar je een team van ontwikkelaars aan zou willen zien werken? Wat zou je zelfs classificeren als zijnde overdreven ambitieus? Laat het ons weten op onze socials hier.

Op zoek naar meer inhoud? U kunt altijd een kijkje nemen in een van deze lijsten:

5 ritmespellen die je innerlijke muzikant zullen ontgrendelen

5 games die je in de buurt van post-credits houden