Mga pagsusuri
Tales from the Borderlands Review (Xbox Series X|S, PlayStation 5 at PC)

Tale mula sa Borderlands pinagsasama-sama ang makinis at madalas na masayang-maingay na pagsasama-sama ng isang tradisyunal na lasing Telltale episodic flick na may nakakagulat na matimbang na sistemang nakabatay sa pagpili nararamdaman kakaibang pamilyar ngunit nakakapreskong gaya ng dati. Dahil sa signature na format ng comic book-esque na iyon at isang QTE-centric hook, ang nakamamatay na paglubog na ito sa mga borough ng Pandora at sa iba pa ay nag-aapoy sa apoy sa ilalim ng isang ekspedisyon na, sa totoo lang, ay tumatama sa ulo at nag-iiwan sa iyo ng higit sa halaga ng kaakit-akit na mga sorpresa ng Vault.
Sapat na upang sabihin, ang Telltale ay may matagal nang kasaysayan ng pagtulay sa mga puwang sa pagitan ng hindi linear na pagkukuwento na may nakakahimok na mga climax at mapagpasyang sangang-daan. At, sa kaso ng Tale mula sa Borderlands, lahat ng mga hibla na ito mula sa masaganang daloy ng dugo ng studio ay dumudugo sa pamamagitan ng isang thematically constructed narrative na yumuko at humiwalay sa iyong mga pagpipilian. Hindi sa lahat ng pagkakataon ay parang ang mga desisyon mo ay naglalaba sa bigat ng mundo, ngunit ginagawa nito na ang bawat pag-uusap ay maaaring baguhin ang pagkakaibigan at matukoy ang kinalabasan ng mga partikular na senaryo, mabuti at masama.
Ang nakapaloob sa formulaic na framework na ito ay isang malakas na roster ng mga protagonist sa frontline, at isang buong host ng mahusay na pagkakasulat ng mga side story at one-liner na umaayon sa isang tipikal na monologo ng CLAPTRAP. Ang gameplay, siyempre, ay tulad pa rin ng textbook na maaaring asahan ng isang ordinaryong Telltale game à la Ang Wolf Kabilang sa Amin or Ang Paglalakad Dead, kasama ang mga pangunahing mekanika nito na kinasasangkutan ng isang halo ng maikling spout ng paglalakad, pagsusuri, at pakikipag-usap sa iba pang mga character habang naghihintay para sa napakahalagang 'tatandaan nila yan' upang pagandahin ang sulok ng screen at baguhin ang butterfly effect. At gayon pa man, kahit na may isang predictable panel ng judgement-based fodder, Tale mula sa Borderlands nakakahanap pa rin ng mga paraan upang ma-grease ang mga bisagra ng pagod na binder nito, na may nakakagulat na nakakahimok na mga pre-episodic sequence at isang soundtrack na nangyayari sa isang mahabang tula ng pakikipagsapalaran sa buong planeta.
Kaya, Naparito ka upang Makarinig ng Kuwento?

Tale mula sa Borderlands tinatalikuran ang cliche-riddled narrative na nagpapalipat-lipat sa Vault Hunters at, sa pagtatangkang muling likhain ang gulong nang kaunti, ay pumili ng ibang pananaw—isang kuwentong nagtatayo ng axis nito sa militia-oriented firm na Hyperion at sa malawak na pakikibaka ng ilan sa mga desperadong empleyado nito, na lahat ay nagsimula sa isang epikong pagkakakilanlan ng pagkakakilanlan sa muling pagbabalik ng kanilang trabaho. Ito ay kakaiba, kaakit-akit, at oh-so-nakakatuwa, totoo sa diwa ng isang Borderlands spin-off, salamat.
Ang laro mismo ay lumilitaw sa limang natatanging yugto, na ang bawat bahagi ng kampanya ay nagaganap sa Pandora o sa malalawak na espasyong nakapalibot dito. Sa katulad na format tulad ng mga nakaraang release ng Telltale, inaatasan ka nitong kontrolin ang maraming protagonista at simulan ang isang pinagsama-samang paglalakbay sa dose-dosenang mga escapade at QTE na nakabatay sa pagpili, na ang bawat prompt ay may kahihinatnan na sa huli ay humuhubog sa kinabukasan ng iyong mga karakter at ng mundo sa paligid mo. Totoo, hindi ito kasing bukas ng maraming pagsisikap ng butterfly effect, at tinatanggap, maraming mga pagpipilian na do gumawa ng hindi madalas na nagreresulta sa ibang climax. Ngunit, ang maliliit na bagay ang nagpapataas sa mga pagkukulang na ito—ang maikling pagpapalitan ng mga karakter, pati na rin ang mga nakakatawang nakakatawang pangungusap na nagmumula sa iyong mga paghatol. Mayroon itong lahat ng iyon, at sa totoo lang, ito ooze na mahal Borderlands kakanyahan na aming inaasahan at sambahin.
Upang idagdag sa kung ano ang, sa buong katapatan, isang dekalidad na episodic na kuwento na may mga swathes ng strung-out na mga detalye at nadarama ang boses na gawa (salamat, Troy Baker at Laura Bailey), Tale mula sa Borderlands malinis din na may angkop na marka na tumatama sa lahat ng tamang tala kung kinakailangan. Ito ay isang kakaiba, dahil kung saan ang mga naturang kanta ay malamang na hindi gagana sa ibang lugar, ang mga ito ay magkasya nang mahigpit sa tapestry ng partikular na globe-trotting time piece na ito. Ito ay kaakit-akit, angkop, at higit sa lahat, "gwapo." Isang Handsome Jack na sanggunian para sa iyo doon, kung makakatulong lamang sa pagpukaw ng mood.
Gwapong Nakabihis

Bagama't tiyak na hindi ko gagawin ang aking ilong sa isang maliit na dagdag na espasyo at ilang mas malalaking biome upang galugarin dito, sa palagay ko ang kakulangan ng silid sa paghinga ay may magandang pahiwatig sa signature na format ng Telltale Games para sa paghabi ng mga kuwento nito. Ang gameplay, masyadong, ay hindi kapani-paniwalang katulad sa kung ano ang makikita mo nang dose-dosenang beses bago, na walang karagdagang mga dekorasyon upang mapahusay ang umiiral na balangkas o mga tampok na istruktura. Gaya nga ng kasabihan, bagaman — kung hindi ito sira, huwag ayusin.
Bagaman Tale mula sa Borderlands ginagawa itong ligtas sa pamamagitan ng pre-cut silhouette ng dating kamag-anak nito, nakakahanap ito ng ilang paraan upang palakasin ang blueprint para panatilihin kang nasa iyong mga daliri sa buong serye ng multi-episode. Sa dose-dosenang mahahalagang sandali at mga curveball na tumutukoy sa Vault na haharapin (at hindi pa banggitin ang ilang mga tense na QTE), ang laro ay gumagawa ng isang kapuri-puring pagsisikap na pagandahin ang bawat pagtatagpo at magbigay ikaw ay isang bagay na inaasahan. Isang sassy na komento; isang sangang-daan sa kalsada; isa pang pagkakataon na marinig ang "CATCH A RIIIIDE!" mula sa iyong all-time na paboritong rent-o-car mechanic.
Sa kabuuan, tumitingin ka sa isang magaspang na anim o pitong oras na paglalakbay sa Pandora, give or take. Sa limang siyamnapu't minutong agwat at isang thread ng mga climax na nakabatay sa mga pagpipilian upang ukit sa pamamagitan ng, hindi mo dapat mahanap ang iyong sarili mopping up ang buong paglalakbay sa isang solong upuan. Muli, hindi lahat ng napakaraming collectible na mahahanap, sa pamamagitan ng, dahil sa pagkakaugnay nito sa Telltale, mayroong maraming mga sumasanga na mga landas upang mahukay at isang webbing ng mga pagpipilian sa pag-uusap na i-unlock. A totoo Masasabing karanasan, kung gayon.
kuru-kuro

Tale mula sa Borderlands naghahatid ng lubos na kasiya-siyang episodic na karanasan na nagpapadugo ng nakakatawang temang punch-drunk humor at signature Telltale charm na may maraming QTE-heavy hooks at isang format na nagpapanatili gusto mong makahukay ng isa pang Vault Key. Ito ay tiyak na isang Telltale na kabanata, at tiyak na nagtataglay ito ng maraming kaparehong katangian ng mga katangian nito. Ngunit hindi iyon isang masamang bagay. Hindi, kung mayroon man, ito ay isang malinaw na indikasyon na ang Telltale alam mo kung paano i-tow ang linya at i-capitalize ang pinakadakilang lakas nito. Upang i-echo, kung hindi ito nasira, huwag ayusin mo.
Sabihin na, habang Tale mula sa Borderlands ay isa sa mga namumukod-tanging spin-off ng Telltale, nahuhulog din ito sa ilalim ng isang payong na hindi gustong itayo ng lahat. Ito ay isang angkop na merkado na, sa lahat ng katapatan, ay hindi palaging nakakaakit sa mga tagahanga ng mabibigat na RPG na may marangyang graphics o stellar gameplay mechanics. Ito ay simple, ngunit sasabihin ko sa iyo ito: Telltale kilala kung paano paikutin ang isang nakakahimok na sinulid, at ito ay nagkataon lamang na isa sa mga pinakaepektibong poster na bata na inilabas ng koponan mula noong ito ay nagsimula. Huwag maniwala sa akin? Naghihintay ang Pandora, Vault Hunter.
Tales from the Borderlands Review (Xbox Series X|S, PlayStation 5 at PC)
Ang Pinakamahusay sa Telltale
Tale mula sa Borderlands naghahatid ng lubos na kasiya-siyang episodic na karanasan na nagpapadugo ng nakakatawang temang punch-drunk humor at signature Telltale charm na may maraming QTE-heavy hooks at isang format na nagpapanatili gusto mong makahukay ng isa pang Vault Key. Ito ay tiyak na isang Telltale na kabanata, at tiyak na nagtataglay ito ng maraming kaparehong katangian ng mga katangian nito. Ngunit hindi iyon isang masamang bagay. Hindi, kung mayroon man, ito ay isang malinaw na indikasyon na ang Telltale alam mo kung paano i-tow ang linya at i-capitalize ang pinakadakilang lakas nito.
Mga pagsusuri
Reseña de Tales mula sa Borderlands (Xbox Series X|S, PlayStation 5 y PC)

Tale mula sa Borderlands combina la camaradería fluida ya menudo hilarante de un episodio tradicional de Telltale con un sistema de elecciones sorprendentemente sustancial que se *siente* extrañamente familiar y tan refrescante como siempre. Acuñado con ese formato característico al estilo cómic y un gancho centrado en QTE, esta inmersión crucial en los distritos de Pandora y más allá enciende la llama bajo una expedición que, francamente, da en el clavo y te deja con más sorpresas en quentadoras quentadoras.
Basta con decir que Telltale tiene una larga historia de tender puentes entre la narrativa no lineal con clímax convincentes y cruces de caminos decisivos. Y, en el caso de Tale mula sa Borderlands, todos estos hilos del prolífico torrente sanguíneo del estudio se filtran a través de una narrativa construida temáticamente que se doblega y se adapta a *tus* elecciones. No siempre se siente como si tus decisiones lavaran el peso del mundo, pero sí hace que cada fragmento de diálogo pueda alterar amistades y determinar el resultado de escenarios específicos, tanto buenos como malos.
Encerrado en este marco formulario hay un fuerte elenco de protagonistas de primera línea, y un montón de historias secundarias y frases ingeniosas bien escritas que se alinean con un monólogo típico de CLAPTRAP. Lajubilidad, por supuesto, sigue siendo tan de libro de texto como cabría esperar de un juego ordinario de Telltale al estilo de Ang Wolf Kabilang sa Amin o Ang Paglalakad Dead, con su mecánica central que implica una mezcla de breves ráfagas de caminar, analizar y conversar con otros personajes mientras esperas que ese tan importante '*lo recordarán*' aparezca en la esquina de la pantalla y altere el efecto mariposa. Y sin embargo, incluso con un panel predecible de material basado en juicios, Tale mula sa Borderlands aún encuentra formas de engrasar las bisagras de su desgastada carpeta, con secuencias pre-episódicas sorprendentemente atractivas y isang banda sonora que acompaña una épica historia de aventura a escala planetaria.
¿Así que has venido a escuchar una historia?

Tale mula sa Borderlands abandona la narrativa plagada de clichés que circula sobre los Cazadores de Bóvedas y, en un intento por reinventar la rueda ligeramente, opta por una perspectiva diferente: una historia que construye su eje sobre la firma orientada a la milicia Hyperion y las deperadoss lutes, los cuales se embarcan en una búsqueda épica para reclamar sus propias identidades tras la revuelta de un compañero de trabajo. Es peculiar, encantador y muy divertido, fiel al espíritu de un spin-off de Borderlands, Sa kabutihang-palad.
El juego en sí se desarrolla a lo largo de cinco episodios únicos, y cada parte de la campaña tiene lugar ya sea en Pandora o en los vastos espacios que la rodean. En un formato similar a los lanzamientos anteriores de Telltale, te encarga tomar el control de múltiples protagonistas y embarcarte en un viaje entrelazado a través de docenas de escapadas basadas en elecciones y QTEs, donde cada indicación tiene una consecuen dacia a consecuen for quemay mundo que los rodea. Cierto es que no es tan abierto como muchos esfuerzos de efecto mariposa, y, hay que admitirlo, muchas de las elecciones que *sí* tomas no suelen resultar en un clímax diferente. Pero son las pequeñas cosas las que elevan estas deficiencias: los breves intercambios entre los personajes, así como los comentarios estúpidamente hilarantes que surgen de tus juicios. Tiene todo eso, y honestamente, *rezuma* esa esencia amada de Borderlands que hemos llegado a esperar y adorar.
Para agregar a lo que es, honestamente, un cuento episódico de calidad con grandes cantidades de detalles elaborados y un trabajo de voz palpable (gracias, Troy Baker y Laura Bailey), Tale mula sa Borderlands también se presenta con una banda sonora apropiada que toca todas las notas correctas cuando es necesario. Es extraño, porque donde tales canciones probablemente no funcionarían en otro lugar, resulta que encajan cómodamente en el tapiz de esta pieza de tiempo que viaja por el globo. Es pegadiza, apropiada y, sobre todo, “gwapo”. Una referencia a Handsome Jack para ti, solo para ayudar a abrir el apetito.
Elegantemente Vestido

Si bien ciertamente no le haría el feo at un poco de espacio extra y algunos biomas más grandes para explorar aquí, sí creo que la falta de espacio para respirar va bien con el formato characteristico de Telltale Games para sa tejer sus historias. La jugabilidad, también, es increíblemente similar a lo que habrías visto docenas de veces antes, sin adornos adicionales para mejorar el marco existente o las características estructurales. Como dice el refrán, sin embargo: si no está roto, no lo arregles.
Bagaman Tale mula sa Borderlands juega a lo seguro con una silueta precortada de sus parientes anteriores, sí encuentra varias formas de reforzar el plano para mantenerte alerta at lo largo de la serie de múltiples episodios. Con docenas de momentos cruciales y curvas que definen la Bóveda para enfrentar (y por no mencionar puñados de QTEs tensos), el juego hace un esfuerzo encomiable por animar cada encuentro y *darte* algo que esperar. Un commentario descarado; una bifurcación en el camino; otra oportunidad de escuchar “¡CATCH A RIIIIDE!” de tu mecánico de autos de alquiler favorite de todos los tiempos.
En resumen, estás ante un viaje aproximado de seis o siete horas a través de Pandora, más o menos. Con cinco intervalos de noventa minutos y un hilo de clímax basados en elecciones por recorrer, no deberías encontrarte limpiando todo el trayecto de una sola sentada. De nuevo, no hay tantos coleccionables que encontrar, aunque, dada su asociación con Telltale, hay múltiples caminos ramificados por descubrir y una red de opciones de diálogo por desbloquear. Una experiencia *verdadera* de Telltale, entonces.
Veredicto

Tale mula sa Borderlands ofrece una experiencia episódica tremendamente disfrutable que rezuma humor temático cómico y el encanto característico de Telltale con un montón de ganchos cargados de QTE y un formato que te *mantiene* con ganas de desenterrar otra Bóveda de lave. Definitivamente es un capítulo de Telltale, y ciertamente lleva muchas de las mismas cualidades distintivas que los de su clase. Pero eso no es algo malo. Hindi, en todo caso, es una clara indicación de que Telltale *sabe* cómo mantener la línea y capitalizar sus mayores fortalezas. Para repetir, si no está roto, *no* lo arregles.
Digamos que, si bien Tale mula sa Borderlands es uno de los spin-offs destacados de Telltale, también cae bajo un paraguas que no todo el mundo quiere erigir. Es un mercado de nicho que, honestamente, no siempre atrae a los fanáticos de los RPG pesados con graficos lujosos o mecánicas de juego estelares. Es simple, pero te diré esto: Telltale *sabe* cómo hilar una historia convincente, y esta result ser uno de los carteles publicitarios más efectivos que el equipo ha lanzado desde su inicio. ¿No me crees? Pandora te espera, Cazador de Bóvedas.
Reseña de Tales mula sa Borderlands (Xbox Series X|S, PlayStation 5 y PC)
Ang Pinakamahusay sa Telltale
Tale mula sa Borderlands naghahatid ng lubos na kasiya-siyang episodic na karanasan na nagpapadugo ng nakakatawang temang punch-drunk humor at signature Telltale charm na may maraming QTE-heavy hooks at isang format na nagpapanatili gusto mong makahukay ng isa pang Vault Key. Ito ay tiyak na isang Telltale na kabanata, at tiyak na nagtataglay ito ng maraming kaparehong katangian ng mga katangian nito. Ngunit hindi iyon isang masamang bagay. Hindi, kung mayroon man, ito ay isang malinaw na indikasyon na ang Telltale alam mo kung paano i-tow ang linya at i-capitalize ang pinakadakilang lakas nito.
Mga pagsusuri
Critique de Tales mula sa Borderlands (Xbox Series X|S, PlayStation 5 at PC)

Tale mula sa Borderlands fusionne la camaraderie élégante at souvent hilarante d'un episode traditionnel Telltale avec un système de choix étonnamment conséquent qui semble étrangement familier et pourtant toujours aussi rafraîchissant. Associé à ce format signature façon comic book at à son accroche centrée sur les QTE, cette plongée fatidique dans les quartiers de Pandora at au-delà allume la flamme d'une expédition qui, franchement, tape dans le mille et vous laisse avec plus qu'en consorts.
Inutile de dire que Telltale a une longue histoire de combler les écarts entre une narration non linéaire et des climax captivants à des carrefours décisifs. At, ats le cas de Tale mula sa Borderlands, tous ces fils provenant du sang prolifique du studio s'écoulent à travers un récit construit thématiquement qui plie et se détourne selon vos choix. On n'a pas toujours l'impression que vos décisions pèsent sur le sort du monde, mais cela fait que chaque échange de dialogue peut altérer les amitiés et déterminer l'issue de scénarios spécifiques, en bien comme en mal.
Enfermée dans ce cadre formulaire se trouve une solide distribution de protagonistes de première ligne, et tout un tas d'histoires secondaires et de répliques bien écrites qui s'alignent sur un monologue typique de CLAPTRAP. Ang gameplay, bien sûr, reste aussi classique qu'on pourrait l'attendre d'un jeu Telltale ordinaire à la Ang Wolf Kabilang sa Amin ou Ang Paglalakad Dead, avec ses mécaniques principales impliquant un mélange de brefs épisodes de marche, d'analyse et de conversation avec d'autres personnages en attendant que ce crucial 'ils s'en souviendront' vienne orner le coin de l'écran et altère l'effet papillon. Et pourtant, même avec un panel prévisible de scènes à jugement, Tale mula sa Borderlands trouve encore des moyens de graisser les gonds de son classeur usé, avec des séquences pré-épisodiques étonnamment captivantes et une bande-son qui sied à une épopée d'aventure à l'échelle planétaire.
Alors, Vous Êtes Venus Écouter une Histoire ?

Tale mula sa Borderlands abandonne le récit éculé qui tourne autour des Chasseurs de Coffres et, dans une tentative de réinventer légèrement la roue, opte pour une perspective différente — une histoire qui construit son ax sur la firme militarisée Hyperion et les employes déluttes se plusiés dans une quête épique pour retrouver leur propre identité suite à une révolte de collègues. C'est excentrique, charmant et oh combien hilarant, fidèle à l'esprit d'un spin-off de Borderlands, heureusement.
Le jeu lui-même se déroule sur cinq episodes uniques, chaque partie de la campagne se déroulant soit sur Pandora, soit dans les vastes espaces qui l'entourent. Dans un format similaire aux précédentes productions de Telltale, il vous confie le contrôle de multiple protagonistes at vous embarque dans un voyage entrelacé à travers des dizaines d'escapades basées sur les choix et de QTE, chaque invite ayant une'çavenneir finale conséquence et du monde qui les entour. Certes, ce n'est pas aussi ouvert que beaucoup d'entreprises à effet papillon, et il faut admettre que beaucoup des choix que vous faites n'aboutissent pas souvent à un climax différent. Mais ce sont les petites choses qui compensent ces défauts — les brefs échanges entre les personnages, ainsi que les remarques stupidement hilarantes qui découlent de vos jugements. Il a tout cela, et honnêtement, il dégouline de cette essence chérie de Borderlands que nous avons appris à attendre et à adorer.
Pour ajouter à ce qui est, en toute honnêteté, un récit épisodique de qualité avec des flots de détails étirés et un doublage palpable (merci, Troy Baker at Laura Bailey), Tale mula sa Borderlands se présente également avec une bande-son appropriée qui frappe toutes les bonnes notes au moment voulu. C'est étrange, car là où de telles chansons ne fonctionneraient probablement pas ailleurs, elles parviennent à s'insérer confortablement dans la tapisserie de cette pièce de temps globe-trotter particulière. C'est entraînant, adapté et surtout, “gwapo”. Une référence à Handsome Jack pour vous, ne serait-ce que pour mettre dans l'ambiance.
Habilement Vêtu

Bien que je ne tournerais certainement pas le nez face à un peu d'espace supplémentaire at à de plus grands biomes à explorer ici, je pense que le manque d'espace de respiration s'accorde bien avec le format signature ng Telltale Games pour tisser ses histoires. Ang gameplay, aussi, est incroyablement similaire à ce que vous avez pu voir des dizaines de fois auparavant, sans garnitures supplémentaires pour améliorer le cadre existant ou les caractéristiques structurelles. Comme dit le proverbe, cependant — on ne change pas une équipe qui gagne.
Kahit na Tale mula sa Borderlands joue la sécurité avec une silhouette prédécoupée de ses anciens pairs, il trouve plusieurs moyens de renforcer le plan pour vous tenir en haleine tout au long de la série multi-episodes. Avec des dizaines de moments pivots et de coups de théâtre définissant les Coffres à affronter (sans oublier des poignées de QTE tendus), le jeu fait un effort louable pour égayer chaque rencontre et vous magbigay quelque chose à anticiper. Un commentaire impertinent ; une bifurcation sur la route ; une autre chance d'entendre “CATCH A RIIIDE !” de votre mécanicien de location de voitures préféré de tous les temps.
Au final, vous vous embarquez pour un voyage d'environ six ou sept heures à travers Pandora, à peu près. Avec cinq intervalles de quatre-vingt-dix minutes at un fil de climax bases sur les choix à sculpter, vous ne devriez pas vous retrouver à essuyer l'intégralité du périple en une seule session. Encore une fois, il n'y a pas tant de collectibles à trouver que ça, cependant, étant donné son association avec Telltale, il ya de multiples chemins divergents à découvrir et une toile de choix de dialogue à débloquer. Une experience Telltale tunay na, KAYA.
kuru-kuro

Tale mula sa Borderlands offre une expérience épisodique extrêmement agréable qui transpire un humor thematique comique and le charme signature de Telltale with une multitude d'accroches riches en QTE at un format qui vous kababaihan envie de déterrer une autre Clé de Coffre. C'est definitivement un chapitre Telltale, et il porte certainement beaucoup des mêmes qualités caractéristiques que ses sembables. Mais ce n'est pas une mauvaise chose. Hindi, bien au contraire, c'est une indication claire que Telltale sait comment suivre la ligne et capitaliser sur ses plus grandes forces. Pour le répéter, on ne change pas une équipe qui gagne.
Qu'il soit dit que, bien que Tale mula sa Borderlands soit l'un des spin-offs marquants de Telltale, il tombe aussi sous un parapluie que tout le monde ne souhaite pas ériger. C'est un marché de niche qui, en toute honnêteté, ne plaît pas toujours aux amateurs de RPG lourds aux graphismes somptueux ou aux mécaniques de jeu stellaires. Simple lang, mais je vous dirai ceci : Telltale sait tisser un récit captivant, et celui-ci se trouve simplement être l'un des porte-drapeaux les plus efficaces que l'équipe ait produit depuis ses debuts. Vous ne me croyez pas ? Pandora vous attend, Chasseur de Coffres.
Critique de Tales mula sa Borderlands (Xbox Series X|S, PlayStation 5 at PC)
Ang Pinakamahusay sa Telltale
Tale mula sa Borderlands naghahatid ng lubos na kasiya-siyang episodic na karanasan na nagpapadugo ng nakakatawang temang punch-drunk humor at signature Telltale charm na may maraming QTE-heavy hooks at isang format na nagpapanatili gusto mong makahukay ng isa pang Vault Key. Ito ay tiyak na isang Telltale na kabanata, at tiyak na nagtataglay ito ng maraming kaparehong katangian ng mga katangian nito. Ngunit hindi iyon isang masamang bagay. Hindi, kung mayroon man, ito ay isang malinaw na indikasyon na ang Telltale alam mo kung paano i-tow ang linya at i-capitalize ang pinakadakilang lakas nito.





