stomp Pokémon Scarlet Review (Nintendo Switch) — Is het de moeite waard om te spelen?
Verbind je met ons

Pokémon Scarlet-recensie (Nintendo Switch)

Bijgewerkt on

Ik heb het gevoel dat Pokemon de afgelopen twee decennia een van de meest herkenbare titels in gaming is geworden. Het is zelfs best moeilijk om het merk niet tegen te komen. Je kunt zelfs gummies vinden in je plaatselijke supermarkt. Dat, in combinatie met het feit dat de pandemie de verkoop van Nintendo Switch-consoles deed stijgen, garandeerde dat veel gamers op de hoogte waren van en toegang hadden tot de hardware om de nieuwe generatie games te spelen. De grootste vraag is: zijn Pokemon Scarlet en Pokemon Violet dat prijskaartje van $ 60 waard? Hieronder bespreken we alle ins en outs van de nieuwste mainline-spellen en wat u moet overwegen voordat u ze oppakt.

Het is niet, niet lineair

Om te beginnen werd ik meegenomen door de mogelijkheid om niet langer gebonden te zijn aan de sportschoolroutes. Het eerste dat ik deed, was eigenlijk achter Team Star aan gaan om te zien hoe anders het spel zou aanvoelen als ik niet de brood-en-boterroute van de serie zou spelen. Maar helaas, hier raakte ik mijn eerste probleem met het spel. Het blijkt dat de drie paden niets anders zijn dan een illusie van keuze.

Als je de gymroute niet volgt, zal je Pokemon nog steeds niet naar je luisteren en zal het moeilijker zijn om Pokémon van een hoger niveau te vangen. Bovendien kun je Paldea pas echt volledig verkennen als je de Legends-routes volgt, omdat je legendarische motorfiets niet alleen leert zwemmen of vliegen. Dit was een beetje frustrerend omdat het min of meer betekende dat de games, hoewel open wereld, nog steeds gekoppeld waren aan de oude lineaire gameplay, maar deze keer was de doos waarin ze werden gepresenteerd een beetje anders ingericht.

Het hielp ook niet dat de sportscholen allemaal buiten gebruik waren. Zonder gids duik je zo ongeveer naar de dichtstbijzijnde sportschool om te zien of het het juiste niveau is. Natuurlijk kun je ze op elk moment opnemen, maar als Pokemon die ouder zijn dan level 25 je niet gehoorzamen, zijn er niet al te veel gevechten die je kunt winnen. Dit leidt er vrijwel toe dat je naar Google een handleiding voor speelvolgorde moet hebben om het spel goed te doorlopen. Hoewel dit geen grote invloed had op mijn gameplay, aangezien ik de neiging heb om alles in een Pokemon-game te doen, was ik een beetje teleurgesteld dat de drie verschillende paden niet van elkaar konden worden gescheiden.

Ik zal zeggen dat de sportschooluitdagingen hebben bewezen de oude formule enigszins te doorbreken. De Team Star-gedeelten van de game voelden echter echt oppervlakkig voor mij, omdat ze allemaal dezelfde basisformule waren met een autogevecht aan het einde.

Nieuwe functies, nieuwe Pokemon, nieuwe aanpassingen

De game heeft veel nieuwe functies uitgerold, waaronder de mogelijkheid om een ​​Pokemon eruit te gooien en ze alleen in de bovenwereld te laten vechten. Dit was een enorm pluspunt, omdat het malen een beetje gemakkelijker werd. Net als in Arceus springen Pokemon niet vanaf het gras naar je toe. In plaats daarvan rennen ze vrij rond op de kaart en als je ze aanraakt, begint er een gevecht. Elk gebied heeft een grote selectie Pokemon om uit te kiezen, waardoor het vanaf het begin gemakkelijk is om all-star teams samen te stellen.

Paldea is voor mij een mix van goede en slechte ontwerpen. Hoewel Pokemon zoals Bramble uitstekende ontwerpen hebben, verdienen anderen wat kritiek. Een van de meest pijnlijke ontwerpen voor mij is de evolutie van Pawmi. Deze Pokemon staat gewoon op zijn achterpoot als hij evolueert. De starterevoluties zijn ook een beetje een allegaartje, waarbij de uiteindelijke evolutie van Fuecoco een beetje tekortschiet in vergelijking met die van Quaxly.

Tera-gevechten zijn de grote gimmick van dit spel, maar ze zijn leuk en voegen een extra uitdaging toe aan sportschoolgevechten. Door de Tera Types aan je Pokemon toe te voegen, wordt de strategie van je team veel dieper. Multiplayer is ook leuk, maar het kan zijn dat het spel een beetje achterblijft als je een andere speler in je wereld laat.

Ook de fokkerij heeft een opknapbeurt gekregen en is gekoppeld aan het nieuwe picknicksysteem. Voorbij zijn de dagen van Pokemon Daycare en het moeten controleren op eieren. Broodjes maken in het spel is best interessant, want er zijn tientallen recepten. Als je van knutselen houdt, dan ben je misschien ook geïnteresseerd in het nieuwe ™ making-systeem, waarmee je materialen van Pokemon verzamelt om bewegingen te maken. Je kunt ook TM's op de grond vinden. Deze worden vertegenwoordigd door gloeiende gouden Pokeballs in de bovenwereld. 

Een andere grote verandering is het feit dat je altijd items op de grond kunt vinden. Deze worden opgepikt door sprankelende plekken op de grond te onderzoeken of de pokeballs te grijpen. Het grote verschil is dat deze nu respawnen, dus het verzamelen van items is eenvoudiger dan ooit. Bovendien zijn de items die je oppakt ongelooflijk willekeurig, waarbij het RNG-systeem je alles geeft, van proteïne tot een basisdrankje. Als u echter op zoek bent naar speciale voorwerpen, moet u communiceren met een nieuwe winkel genaamd Delibird Presents.

Deze zijn te vinden in de meeste grote steden en laten je items zoals Spell Tags en Soft Sand kopen in ruil voor geld. Een andere belangrijke winkelverandering die u zult vinden, is bij kledingwinkels. Je kunt geen kleding meer kopen om te dragen buiten accessoires zoals brillen en tassen. De hele game moet je in je schooluniform blijven, wat naar mijn mening een enorme stap terug is ten opzichte van het aanpassingssysteem dat in eerdere games verscheen.

Pokemon Scarlet en Pokemon Violets Prestaties

Dit is waar een van mijn grootste klachten om de hoek komt kijken, vooral nadat ik Xenoblade Chronicles 3 op de Switch heb zien draaien. Deze game ziet er vreselijk uit, en eerlijk gezegd speelt hij niet altijd even goed. Hoewel de dingen niet zo erg zijn als Tiktok en YouTube-complicaties doen voorkomen, heeft het wel storingen. De trekkingsafstand is een groot probleem, net als de game die een redelijke FPS-snelheid bijhoudt. Je kunt dit echt zien in steden en met Pokemon gevulde gebieden, aangezien NPC's in en uit het bestaan ​​zullen verschijnen.

De framesnelheid zal dalen als er veel gebeurt, wat soms kan lijken op een stop-motion gevecht. Je zult ook merken dat hoewel er geen laadtijden zijn, je geen huizen meer kunt betreden en dat alles vrijwel beperkt is tot één overworld-kaart. Zelfs de Pokemon Centers zijn gestroomlijnd om openluchtbedrijven te zijn in plaats van in hun eigen gebouw te bestaan. Het voelt echt alsof er veel kwaliteit is opgeofferd bij het proberen om van Pokemon Scarlet en Pokemon Violet een open-wereldgame te maken.

Het zou een beetje anders zijn als de omgevingen complex waren, maar veel gebieden zijn saai. Je zult zelfs merken dat veel van de gebieden leeg aanvoelen, en hoewel er veel Pokemon-spawns zijn, zijn de kleine mysteries die in eerdere games werden gevonden gewoon niet aanwezig. Er is geen kasteel om te verkennen, geen SS Anne om in rond te hangen en geen metro om je basis in te bouwen. Ik kan zelfs alle dingen opsommen die volgens mij ontbreken in de game op basis van wat er in Sword and Shield werd aangeboden. Aan de andere kant gaf zelfs Pokemon Legends Arceus ons nogal wat opwindende functies, vooral wat betreft de speurtochten die je zou kunnen ondernemen.

Geen van deze complexiteiten is aanwezig, maar toch sukkelt de game af en toe nog steeds mee, en de omgevingen zijn geeuwwaardig in vergelijking met games als Breath of the Wild. Een ander aspect van het spel dat absoluut vreselijk is, is de in-game camera. Soms voelde het alsof ik meer vocht met de camerahoek en textuurpop-in dan met mijn tegenstanders. 

Het verhaal, de muziek en de personages

Hoewel ik niet kan zeggen dat het verhaal van een Pokemon-game ooit bovenaan mijn lijst met RPG-verhaallijnen heeft gestaan, was dat van Scarlet en Violet uitzonderlijk saai. Natuurlijk waren er enkele leuke momenten met je legendarische partner, en de directeur van de Academie was grappig, maar het meeste was flauw. Ik was eigenlijk meer geïrriteerd dan wat dan ook toen ik aan het verkennen was, en de game ging in een filmpje.

De gemene groep, als je ze al zo mag noemen, Team Star, is gewoon te vergeten. Maar dit geldt natuurlijk ook voor je klasgenoten die je op de verschillende paden helpen. Een deel van het spel dat ik in deze categorie kan prijzen, zijn de personageontwerpen. De ontwerpen van Team Star Leaders en Gym Leader behoren tot de beste die de serie te bieden heeft. Ik kan ook gerust zeggen dat ik hetzelfde voel over de soundtrack van de game. Het is leuk om naar te luisteren en de muziekwisseling tijdens Tera Battles is leuk.

Moet je Pokemon Scarlet en Pokemon Violet kopen?

Dit is een vrij moeilijke oproep. Hoewel ik plezier had met de spellen, presteren ze zeker niet geweldig of zien ze er niet aantrekkelijk uit. Na een patch om de problemen aan te pakken, zou ik me veel beter voelen als ik ze aan spelers zou aanbevelen. Dit is niet mijn favoriete paar games, maar ik vind het leuker dan andere titels in de serie. Maar eigenlijk is het een middelmatige release die wordt afgebroken door een groot aantal technische problemen en functies zoals maatwerk die eigenlijk niet hadden mogen worden verwijderd.

Al met al zou ik zeggen dat deze games in orde zijn, maar ik mis veel van de magie die ervoor zorgde dat games uit het verleden een overlevering waren. Als je een Pokemon-fan bent en de bugs aankunt, ga je gang en geef je uit. Als je geen grote fan bent, wacht dan tot alles is gladgestreken voordat je de titel oppakt.

Pokémon Scarlet-recensie (Nintendo Switch)

Een stap vooruit Drie stappen achteruit

Hoewel de kerngameplay net zo leuk is als altijd, staan ​​​​de prestatieproblemen centraal. Geliefde functies zoals het aanpassen van outfits ontbreken en saaie landschappen heersen. Maar als je van de serie houdt, is er nog steeds veel plezier te beleven in deze titel, nadat alle bugs zijn opgelost.

Judson Holley is een schrijver die zijn carrière begon als ghostwriter. Terugkeren naar de sterfelijke spiraal om onder de levenden te werken. Sommige van zijn favoriete games zijn tactische FPS-games zoals Squad en de Arma-serie. Hoewel dit niet verder van de waarheid kan zijn, aangezien hij geniet van games met diepe verhalen, zoals de Kingdom Hearts-serie en de Jade Empire- en The Knights of the Old Republic-serie. Als Judson niet voor zijn vrouw zorgt, zorgt hij vaak voor zijn katten. Hij heeft ook een talent voor muziek, voornamelijk componeren voor en piano spelen.