5 beste superzware games aller tijden, gerangschikt

Supermassive Games is misschien wel een van de beste ontwikkelaars met een groot budget ter wereld, en een die niet alleen het potentieel heeft om de meeste, zo niet elk andere QTE-minnende videogame op de markt, maar ook de kracht om een ​​hele reeks bestverkochte garens te spinnen. Met The Dark Pictures een hoofdbestanddeel van het genre op zichzelf zijn, maar ook Tot het ochtendgloren en De steengroeve Omdat Supermassive Games ook een aandeel heeft in de voedselketen, kunnen we met zekerheid zeggen dat dit al het geval is heel het volgende, waardoor we ons afvragen: hoe zal het er in de toekomst uitzien?

Aangezien we nog steeds wachten op het tweede seizoen van de donkere foto's, we dachten dat we eens terug zouden kijken naar enkele eerdere werken van de maker. Concreet de vijf games die de grootste impact hebben gehad op de wereld van survivalhorror. Wilt u zich bij ons aansluiten? Hier zijn de vijf beste Supermassive-videogames in 2023, gerangschikt.

5. Man van Medan

Om onze verwachtingen voor het eerste hoofdstuk uit te spreken The Dark Pictures Anthology monumentaal hoog zouden zijn, zou een understatement zijn. Trouwens, na het kijken Tot Dageraad Na het baanbrekende succes dat het deed, geloofden we dat de nieuw gecreëerde keuzegerichte serie het spirituele equivalent zou zijn, zowel mechanisch als structureel. En dat was het in ieder geval voor het grootste deel. Helaas voor Man van Medan, de cast was echter gewoon niet zo sterk als hij had kunnen zijn, wat de algehele bindingservaring met elk van de speelbare personages iets minder plezierig maakte.

Begrijp me niet verkeerd, Man van Medan is nog steeds een uitstekend spel, en een spel dat de juiste noten op de juiste plaatsen raakt als het gaat om filmische horrorspellen. Is dit de beste game die Supermassive ooit heeft bedacht? Nee. Dat gezegd hebbende, het staat zeker in de top vijf.

4. Weinig hoop

Mechanisch gesproken, Weinig hoop werd uiteindelijk een van de beste in de serie, dankzij de inspanningen om al die kleine ruimtes en gruwelijke camerahoeken die in de schijnwerpers stonden te verlaten. Man van Medan. Er werd ook gebruik gemaakt van enkele nieuwe gezichten die, eerlijk gezegd, veel herkenbaarder waren dan die uit de vorige selectie. Voeg daarbij het feit dat het ook een werkelijk interessante, zij het ongelooflijk verontrustende wereld creëerde met veel onderliggende Witch Trial-tonen, Weinig hoop kwam al snel tot het vaststellen van de maatstaf die zijn voorganger eenvoudigweg niet kon bereiken.

Wat gemaakt Weinig hoop het bastion van succes dat het allemaal was, komt neer op zijn originaliteit. in tegenstelling tot Man van Medan, een spel dat zelfs in de beste tijden zeer voorspelbaar was, Weinig hoop lieten vaak weinig tot geen aanwijzingen of verklaringen achter om over na te denken. Het resultaat was dat de zes uur durende campagne uiteindelijk een van de meest intrigerende verhaallijnen op het Supermassive-krijtbord opleverde – een verhaallijn waar we graag meerdere keren naar zouden terugkeren en nog steeds iets zouden vinden om over naar huis te schrijven.

3. Huis van As

The Dark Pictures bereikte echt zijn hoogtepunt toen het de derde aflevering bereikte, in de huis van as, een hoofdstuk dat vervolgens een met sterren bezaaide cast en een absoluut angstaanjagende achtergrond in de war bracht. Mechanisch gezien was het niet zo heel anders dan de eerste twee in de serie, wat betekende dat het allemaal neerkwam op het verhaal en de plotpunten waarop het voortbouwde. Met het oog hierop, Huis van As was de GEIT, omdat hij min of meer elke levende angst in één beker perste – en het ervaren ervan tot een absolute knaller maakte.

Huizen van As deed er goed aan Ashley Tisdale veilig te stellen voor zijn leidende rol. Het hielp ook dat de chemie tussen de soldaten en hun vijanden puur was, en niet te vergeten doorspekt met ingewikkelde details uit de echte wereld. Voor het eerst voelde ik bijvoorbeeld de genoodzaakt bent om elk personage levend te houden, terwijl in inzendingen als Weinig hoop Ik kon de drang om Angela te laten vermoorden nooit van me afschudden, door wat er ook maar voor haar stond. Uiteindelijk is een sterke cast essentieel voor het succes ervan Huis van As heeft een van de beste in de catalogus tot nu toe.

2. De steengroeve

Terwijl superzware games' Donkere foto's -serie maakte gebruik van alle bekende componenten die het maakte Tot het ochtendgloren De krachtpatser die het was, het feit dat de studio vrijwel elk jaar een nieuw deel van de spin-off-saga wilde uitbrengen, zorgde ervoor dat alles een beetje, ik weet het niet, gehaast aanvoelde. En dat is waarom De steengroeve was een echte verademing: het had meer lef, en het had genoeg tijd aan de tekentafel om de middelen van het atelier goed te kunnen benutten. Voeg daarbij het feit dat er ook een van de meest herkenbare vriendengroepen tot nu toe in zat, en je begrijpt wel waarom De steengroeve was de wilde kaart die iedereen nodig had.

Tot het ochtendgloren heeft zijn gelijke niet echt ontmoet voor slechts toch wel De steengroeve is ongeveer net zo dichtbij als al het andere op het hakblok. Er is een aangrijpende verhaallijn die net zo langgerekt is als Tot zonsopkomst, en er zijn genoeg keuzes, trajecten en eindes – drie van de favoriete ingrediënten van Supermassive Games die met de jaren alleen maar rijper lijken te worden. Als maar The Dark Pictures dezelfde tedere liefdevolle zorg zouden kunnen krijgen als de bovengenoemde favorieten.

1. Tot zonsopgang

Er is geen twijfel over - Tot het ochtendgloren is tot op de dag van vandaag nog steeds het iconische posterkind van Supermassive Games, en terecht. Zeker The Dark Pictures zijn fantastisch op hun eigen manier, maar als alles gezegd en gedaan is, raakt niets zo goed de juiste toon Tot het ochtendgloren doet. Dankzij de overtuigende cast van personages en hun chemie op het scherm, voortdurende vetes en onderliggende problemen, is het nog nooit zo moeilijk geweest om je onder te dompelen in de wereld om hen heen.

Feit is dat we een vlieg verder zijn gegaan dat muur nu al zo'n tien jaar – en toch is het elke keer dat we terugkeren precies hetzelfde als voorheen. Het is tijdloos en absoluut een van de beste op keuzes gebaseerde overlevingsspellen die er zijn, zelfs volgens de normen van vandaag. De keuzes en routes zijn er in overvloed, en het slaagt er op de een of andere manier in om een ​​zes uur durende verhaalmodus te laten aanvoelen als een van de langste nachten die er bestaan. Niet dat dat er ooit van weerhoudt om het helemaal opnieuw te willen beleven, hoor.

Dus, wat is jouw mening? Welke van de vele creaties van Supermassive Games is volgens jou de beste? Laat ons uw mening weten op onze socials hier.