Alle Shadow Warrior-spellen, gerangschikt

Schaduwkrijger kwam voor het eerst in de videogamescene in 1997 als een FPS-shooter. Het wordt vaak vergeleken met Duke Nukem 3D, ook een FPS uitgebracht in 1996. Dat komt omdat de twee dezelfde build-engine gebruiken, arsenalen spiegelen zoals de katana als startwapen en een beetje andere vergelijkbare gameplay hebben. Na de adembenemende release van Schaduwkrijger en de eerste rodeo van Lo Wang met fans, volgden twee uitbreidingen: Twin Draak in 1998 en Baldadige vernietiging in 2005. 

En toen kwam de achterstallige pauze waarbij fans zich afvroegen of Shadow Warrior ooit hun schermen in de moderne tijd zou sieren. Gelukkig kreeg de serie een herstart met drie inzendingen: Schaduwkrijger (2013) Shadow Warrior 2 (2016), en Shadow Warrior 3 (2022). Terugkijkend is het niet door en door soepel zeilen geweest. Dus, welke inzendingen gaan door het geheugen als geweldige vertolkingen van de serie, en welke lieten de bal vallen? Laten we het allemaal ontdekken in vandaag Schaduwkrijger spellen, gerangschikt artikel.

4. Schaduwkrijger (2013)

Het was jaren geleden Schaduwkrijger spel was uitgebracht. Dus, natuurlijk, Schaduwkrijger (2013) werd tegelijkertijd met zoveel opwinding en verwachting ontvangen. Gezien de jaren uit elkaar, had deze inzending veel om dat te laten zien en te bewijzen Schaduwkrijger was terug, beter dan ooit. 

Als je de inzending uit 1997 speelde, zou je goed bekend zijn met de bizarre humor waar Lo Wang beroemd om was, zo erg zelfs dat als je het spel de laatste tijd speelt, je zijn hoofd door een muur wilt steken. Gelukkig, Schaduwkrijger (2013) stroomlijnde dat allemaal, bezuinigde zelfs op de overdreven stemacteurs en raciale stereotypen, en presenteerde een herstart die meer gestroomlijnd was voor veranderende tijden. 

Aan de andere kant had de gameplay veel aandacht en droeg daardoor meer gewicht bij aan de algehele ervaring van het spelen van de FPS-shooter. Opnieuw, Schaduwkrijger (2013) verspilt geen tijd om zijn waarde te bewijzen via snelle, adrenaline doordrenkte sequenties. Het is een game die als een van de eersten zwaard- en vuurgevechten valideert en tegelijkertijd een vleugje elementaire vaardigheden aan de mix toevoegt. 

Helaas deed het niet genoeg om de rest van het peloton te overtreffen. Het bedrag dat het deed, verdient echter opmerkelijke vermeldingen voor het gracieus oppakken van waar het gebleven was.

3. Schaduwstrijder 3 (2022)

De nieuwste Schaduwkrijger (2022) entry heeft veel op zijn rug, dankzij een onbetwiste vooruitgang in technologie en hardware. Ondanks een relatief kortere lengte dan zijn tegenhangers, Schaduwkrijger (2022) doet uitstekend werk als weerspiegeling van de moderne tijd. De gameplay is veel sneller, of je nu wapens afvuurt of de omgeving doorkruist. Ook de beelden blijven niet achter, met een indrukwekkend schouwspel van bloed dat tot onze vreugde door het scherm spat.

Als je de jaren 90 speelde en ervan hield Schaduwkrijger tijdperk, dan ga je liefhebben Schaduwkrijger 3 (2022). Het is als de belichaming van alles wat geweldig is aan de serie, wat ook spreekt over de fout om vast te houden aan een recept dat zoveel jaren geleden is samengesteld. 

Hoe dan ook, de aanpassingen aan de verplaatsingsbewegingen, veel meer dan welke dan ook Schaduwkrijger (1997)'s voorgangers zijn indrukwekkend goed en dragen bij aan een meer intuïtief onderzoeksproces. Ook helpt de toegevoegde variatie in de wapens en vaardigheden die je tot je beschikking hebt om een ​​nieuwe ervaring te creëren waarin je gemakkelijk urenlang kunt verdwalen.

2. Schaduwstrijder 2 (2016)

Shadow Warrior 2 had het pure geluk om op te pikken van een succesvol Schaduwkrijger (1997) opnieuw opstarten. Het is het vervolg op Schaduwkrijger (2013), waardoor de basisgameplay van zijn voorganger wordt opgeheven en elk gameplay-element wordt verfijnd tot bijna perfectie. Dus in wezen zien en voelen het vuurgevecht, het zwaardvechten, de grappen en de spanning van de strijd er beter uit dan bij zijn voorganger. 

Echter, Shadow Warrior 2 zette weer een stap in de richting van innovatie en verschoof het merk van de game naar het looter-shooter-subgenre. Hoewel innovatie altijd een welkome aanvulling is op een langlopende serie, kan het soms de plank misslaan en de ervaring die fans kennen doen ontsporen. Dit is wat er is gebeurd Shadow Warrior 2, waar het, ondanks de introductie van nieuwe mechanica, niet voldeed aan de verwachtingen van het publiek.

Hoe dan ook, het is nog steeds geweldig om het spel te spelen, waarbij nieuwkomers een idee krijgen van een andere kant Schaduwkrijger. Bovendien is het een relatief betere speelervaring Shadow Warrior 2 vergeleken met de Schaduwkrijger (2013) reboot, die enorm worstelt met veroudering.

1. Schaduwkrijger (1997)

Omdat het een klassieke inzending is, is er geen discussie over of Schaduwkrijger (1997) staat bovenaan deze lijst. Natuurlijk, het is een frustrerend racistische inzending waarop gelukkig in latere inzendingen is bezuinigd. Bizarre humor en racistische stereotypen terzijde, Schaduwkrijger staat als een van de beste FPS aller tijden. Het is best moeilijk om een ​​game als die uit 1997 te vinden Schaduwkrijger, wat bijdraagt ​​aan de charme van herinneringen ophalen aan de gameplay.

"Belachelijk leuk" is een understatement. Schaduwkrijger bevatte unieke en leuke wapens, waarvan de meeste latere FPS-games zouden beïnvloeden. De gameplay is nog steeds verrassend goed, dankzij de krachtige build-engine die ook games voortbracht Duke Nukem 3D. Het afschieten van tegenstanders geeft ongelooflijk veel voldoening. Je kunt zelfs je tegenstander vernietigen als je dat wilt. 

De levelontwerpen zijn ook creatief en het wapenrooster bevat een groot aantal verschillende soorten om rond te gaan, alles van Uzi's tot kernwapens tot zwaarden tot jachtgeweren tot granaten en meer. Als vervolg op Schaduwkrijger, zijn er twee uitbreidingspakketten uitgebracht, namelijk Tweelingdraak (1998) en Baldadige vernietiging (2005). Ter vergelijking: de uitbreidingen lieten de bal op bijna alle fronten vallen. De niveaus waren gewoon niet verleidelijk genoeg. 

Het is triest dat Lo Wong slecht ouder is geworden. Toegegeven, hij is als een brij van Aziatische stereotypen. Ook zouden zaken als de shotgun-schoten teleurstellend aanvoelen, en de granaten zouden een beetje lastiger te hanteren zijn. Het pakte gewoon niet dezelfde stoot uit als je zou verwachten. Echter, Schaduwkrijger blijft nog steeds een klassieke campagne met leuke vijanden die ten tijde van de release voor veel opschudding zorgde in de gamewereld.

Dus, wat is jouw mening? Ben je het eens met onze Shadow Warrior-spellen? Laat het ons weten in de comments of op onze socials hier.