5 sequels van videogames die de franchise hebben verpest

Net als andere vormen van media vertrouwen videogames vaak op een vervolg om de plot te ontwikkelen en dingen aan elkaar te naaien die in de pilot niet werden uitgelegd. En dat kan wonderen doen, op voorwaarde dat je JRR Tolkien heet en dat je serie is gebouwd om meerdere delen te omvatten en zo. Maar wat niet werkt, is wanneer, laten we zeggen, een videogame zichzelf dwingt om onnodige sequels door te voeren, terwijl in werkelijkheid het hele plot in één portie had kunnen zitten. Dat is wanneer we de neiging hebben om de ontwikkelaar en hun doel in twijfel te trekken.

Sequels zijn altijd een wisselvallige deal geweest. Aan de ene kant kunnen ze context bieden voor onderliggende problemen die de eerste keer niet goed waren. Maar aan de andere kant kunnen ze leiden tot nog meer routes, waardoor ze in feite vulstof opstapelen om een ​​conclusie van twintig minuten af ​​te ronden. Neem bijvoorbeeld deze vijf sequels. Hoe relevant ze destijds ook leken, het waren eigenlijk gewoon zinkende schepen die wachtten om zeeniveau te bereiken. Eerlijk gezegd hadden de ontwikkelaars gewoon moeten stoppen na het origineel. Maar laten we eens kijken waar je staat. Hier zijn vijf sequels die vanuit ons oogpunt hun gerespecteerde franchise hebben verpest.

5. Bioshock 2

Over het raken van zeeniveau gesproken, BioShock 2 was een van die ongelukkige voorbeelden van zoiets doen met zijn Rapture-rehash. Als je om wat voor reden dan ook besluit om het origineel over te slaan en direct in het vervolg te duiken, dan is BioShock 2 zeker een killer. Maar dat heb je waarschijnlijk niet gedaan. Je speelde de eerste, je genoot van elk moment - en toen vroeg je je af of BioShock 2 überhaupt wel een vervolg was, of gewoon een slecht excuus om meer geld uit de eerste ader te persen.

Hoewel BioShock 2 in een notendop een geweldige game is, voldoet het op geen enkele manier aan de hype van het origineel. Mechanica zijn in wezen hetzelfde, net als de dystopische oriëntatiepunten en personageontwerpen. Niveaus volgen een vrij bekend patroon, en alles wat er gebeurt, geeft je gewoon een van die déjà vu-gevoelens, alsof je het allemaal al eerder hebt zien ontvouwen. Zeg, binnen BioShock, Bijvoorbeeld. De waarheid is dat 2K er gewoon recht op had moeten schieten Oneindig.

4. Duke Nukem voor altijd

Jarenlang geloofden de makers van Duke Nukem dat ze in het bezit waren van een van de beste shooters aller tijden, zich niet bewust van het feit dat hun vervallen franchise echt een tikkende tijdbom was die wachtte om te ontploffen. En toch gingen ze door alsof geen enkele explosie hen kon vernietigen, in de veronderstelling dat hun opnieuw opgestarte Forever-hoofdstuk de naam Nukem volledig zou doen herleven.

Om een ​​lang verhaal kort te maken - het deed het niet herrijzen. Het vernietigde het, samen met alles waar het merk ooit voor stond. Na vijftien jaar in ontwikkeling en meerdere studiohanden die ermee hadden geknoeid, kwam Duke Nukem Forever eindelijk uit in 2011. En zoals verwacht was het verschrikkelijk. Het was zelfs zo erg dat iedereen zou hebben aangenomen dat het een slechte grap was, afkomstig uit een ontwerp uit 1996 zelf. Tut tut, hertog. Zoals ze zeggen: je piekte op de middelbare school, jongen.

3. Tony Hawk's Pro Skater 5

Tony Hawk's Pro Skater is een perfect voorbeeld van hoe een nostalgische serie kan omslaan in een zure smaaknoot na een beetje ook hebberig. Maar in plaats van afscheid te nemen van de iconische serie en het achter te laten waar het terecht thuishoorde, nam Activision in plaats daarvan de betreurenswaardige beslissing om het nieuw leven in te blazen en er een nieuwe draai aan te geven. Helaas voor hen, en tot grote ontsteltenis van OG-fans van de franchise - het bombardeerde - en het bombardeerde hard.

Kijk terug naar de Pro Skater-serie voorafgaand aan de vijfde aflevering en je herinnert je de baanbrekende mechanica, geestverruimende omgevingen en bijna perfecte soundtracks. Kras op het oppervlak van Pro Skater 5 en je zult snel de gebreken zien die wachten om zich te ontvouwen. Van de slordige besturing tot de game-brekende bugs - Activision gooide het praktisch zonder zorgen ter wereld en bad op een snel geld van old school-fans om hun vuur weer aan te wakkeren.

2. Dead Space 3

Na het karnen van steenkool en het produceren van twee absolute diamanten, begon Visceral Games al snel een beetje te eigenwijs te worden naar onze smaak met hun geliefde Dead Space-franchise. In plaats van vast te houden aan zijn angstaanjagende wortels en bestverkochte formule voor een laatste rit om de trilogie af te sluiten, deed het derde hoofdstuk in plaats daarvan een laatste wanhopige poging om het genre om te leiden. Op het laatste moment was survivalhorror uit - en actie-avontuur van kaft tot kaft was in. Een beetje zoals Mass Effect, alleen met iets meer ongebruikelijke vijanden.

Hoewel sommigen zouden beweren dat Dead Space 3 tot nu toe de beste in de serie was, zou de meerderheid het als het tegenovergestelde beschouwen van wat de eerste twee games zo aanbeden. En, na Dead Space 2, dat is nog beschouwd als een van de beste survival-horrorspellen ooit gemaakt - Dead Space 3 bleek gewoon een grote teleurstelling te zijn. Dus, Visceraal - blijf bij wat je in de toekomst weet. Je had het de eerste keer goed.

1. Dynastiestrijders 9

Het is waar, na acht keer hetzelfde verhaal opnieuw te hebben verteld (de tientallen spin-offs niet meegerekend), was het niet meer dan normaal dat Omega Force om nieuwe manieren te zoeken om het terugkerende publiek te boeien. Maar een volwaardige hack- en slash-serie veranderen in een flauwe open wereld? Ja - niet geweldig. Maar hoewel we de ambitie bewonderden om de toch al bloeiende serie verder te ontwikkelen, deed het volledig transformeren van de elementen het platform echt geen goed.

Hoewel het vasthoudt aan hetzelfde Romance of Three Kingdoms-verhaal, vernietigde Dynasty Warriors 9 vrijwel al het andere dat ervoor zorgde dat de voorgaande inzendingen werden gerespecteerd. Voorbij waren de opwindende levels met de risico's die hen versterkten - de alledaagse texturen, uitgestrekte open woestenijen en ongeïnspireerde side-quests waren verdwenen. Eigenlijk een gloednieuw spel. Een spel dat, ondanks zijn inspanningen, echt niet zo geweldig was.

Genoeg van sequels? Op zoek naar meer inhoud? U kunt altijd een kijkje nemen in een van deze lijsten:

5 epische vechtspellen die je waarschijnlijk hebt gemist

5 eenvoudige platina-trofeeën die u nu kunt pakken