نقد و بررسی بازی گرینچ: ماجراجویی‌های کریسمس (ایکس‌باکس سری ایکس، اس، پلی‌استیشن ۵ و کامپیوتر)

فصل بدجنسی است—ملغمه‌ای موذی از شکم‌پرستی و سبزی. با خز درهم‌تنیده از سیب ترش و قهوه‌ای، he نه با لبخند، بلکه با اخم ظاهر می‌شود. پر از زرق و برق و شپش است - ذره‌ای از یک انسان، نه خوشایند، نه خوب اما برای چه زمانی کریسمس میکند در می‌زند، مطمئن باشید که Grinch آنجا خواهد بود تا جوراب ساق بلندت را پر کند. — دکتر سوس، شاید.

اگر به راحتی تحت تأثیر اخبار و حواشی جشن و قافیه‌های مکرر قرار می‌گیرید، پس خوش شانس هستید. برای بزرگداشت آغاز فصل کریسمس، فکر کردیم که این یک ... مناسب فرصتی برای پوشیدن جوراب‌های قرمزمان و جوشاندن شراب داغ برای جشن گرفتن Grinch و همه چیزهای دکتر سوس-ای. چون بیایید با آن روبرو شویم، اگر از آن لذت نبریم گرینچ: ماجراهای کریسمس در حال حاضر، پس احتمالاً هرگز نخواهیم توانست. جسارت نباشد، برادران معمولی. به هر حال، این‌طور نیست که در عید پاک به سراغ شیرینی و شکلات بروید.

برای تنظیم رکورد، گرینچ: ماجراهای کریسمس یک نیست خوب بازی؛ این یک بازی قابل قبول است که از نقاط ضعف خود برای ارائه یک هدیه شکسته استفاده می‌کند قبول می کند هویت آن به عنوان یک بازی پلتفرمر تا حدودی متوسط ​​است. اما اینطور نیست بزرگ، و مطمئناً فاقد زرق و برق و زرق و برق یک اثر هنری فصلی بی‌نقص است. با این حال، در زیر لایه‌های ترد و کاغذ کادوی چروکیده‌اش، تجربه‌ای عجیب و لذت‌بخش را تداعی می‌کند که اگرچه با معمولی بودن فاصله‌ی زیادی دارد کامل، به تمام خمیر دندان نفوذ می‌کند PSX خوبی‌ای که بیست سال پیش می‌پرستیدیم. آیا این خودش یک موهبت است؟ شاید شایدم نه.

اساساچیزی که اینجا دارید یک بازی پلتفرمینگ ساید اسکرول سطح مبتدی نسبتاً کوتاه است که به کتاب داستان مورد علاقه‌ی دکتر سوس ادای احترام می‌کند. این بازی عمر طولانی ندارد و با روبان‌ها و تزئینات یک بازی کوآپ پر از جزئیات عرضه نمی‌شود. گفت: که، یک داستان اپیزودیکِ بی‌خیال را ارائه می‌دهد احساس به طرز عجیبی جذاب است، البته به شیوه‌ی نقص‌های خودش، با مجموعه‌ای سخاوتمندانه از اشیاء قابل جمع‌آوری، توانایی‌های «ویژه»، مناطق پنهان و معماهایی که می‌توانید آن‌ها را باز کنید. اوه، و... قافیه‌ها حتی اجازه نده در مورد قافیه‌ها شروع کنم.

هر جا که یک قافیه باشد، قافیه دیگری هم هست، شاید

در حالی که گرینچ: ماجراهای کریسمس روایت را برای تطبیق با شرایط، تحریف نمی‌کند اضافی این بازی صفحاتی را برای کلاسور خود در نظر گرفته و کتاب مرحله‌ای خود را با چرخ و فلکی از فصل‌ها برای شما پخش می‌کند تا بتوانید آنها را مرور کنید. از غارهای آغازین گرفته تا رژه‌های جشن هو-ویل، بازی شما را در حال سفر در میان مجموعه‌ای از مناطق مختلف، با تغییر بین دو شخصیت - گرینچ و مکس، به طور طبیعی - و جمع‌آوری هدایا و قطعات پازل طلایی می‌بیند، که دومی برای تکمیل پازل‌های جانبی بین سطوح برای به دست آوردن توانایی‌های غیرفعال بیشتر، از جمله پرش دوتایی بی‌زمان، تاب خوردن با عصای آب‌نباتی و غیره استفاده می‌شود. به عبارت دیگر، این یک مسابقه جمع‌آوری با تمام مکانیک‌های گیم‌پلی و کلیشه‌ای یک بازی روپوش‌دار پر از کلیشه است. این یکی اتفاقاً در مورد... کریسمس اما به غیر از این، همان طرح اولیه است - فقط با یک روبان سبز پیچیده شده است.

در حالی که مراحل اینجا تفاوت چشمگیری با یکدیگر ندارند، هر فصل از بازی میکند، انصافاً، یک چالش جدید برای خودتان در نظر بگیرید که باید بر آن غلبه کنید. برای مثال، در چند در طول فصل‌ها، ممکن است خودتان را در حال قدم زدن با نوک انگشتان در اطراف آدم‌های دوست‌داشتنی زنجبیلی ببینید که به دلایلی، توانایی ذاتی دارند که شما را با نوازش‌هایشان بکشند. نپرس. و بعد، طرف وظایفی که به پازل‌های جورچین ختم می‌شوند - وظیفه‌ای که از شما می‌خواهد یکی از شش قطعه را با سرعت حلزونی به صورت دستی حرکت دهید تا قدرت جدیدی را آزاد کنید. این کار کند است و راستش را بخواهید، is خسته‌کننده است. اما خب — حداقل با تم هماهنگ است.

گذشته از ماموریت‌های گاه به گاه «مخفی‌کاری» که مرتباً در طول فصل بازی با آنها مواجه می‌شوید، چیز دیگری وجود ندارد. بزرگ مقداری که باید به آن دست یابید. به عبارت ساده، شما در اطراف می‌گردید و هدایا را جمع‌آوری می‌کنید، و سپس از هر ابزار یا توانایی که در اختیار دارید استفاده می‌کنید تا یا یک شکاف نسبتاً کوچک را فتح کنید، از یک عنکبوت آویزان فرار کنید، یا از روی یک کاشی میخ‌دار بپرید. باز هم، قطعات و اجزای اساسی پلتفرمینگ که، صادقانه بگویم، با آنها مواجه می‌شدید. صدها از زمان‌های گذشته در جهان‌های موازی. تنها چیزی که می‌دهد این چیزی که از رقبایش یک سر و گردن بالاتر است، استفاده مکرر از قافیه و لحن آزاردهنده و خجالتی یک راوی فوق‌العاده سلطه‌جو است.

بدجنس، سبز و لاغر

اشتباه نکن ، گرینچ: ماجراجویی‌های کریسمس، حداقل در هسته خود، یک بازی پلتفرمینگ سطح مبتدی درخشان که می‌تواند به گیمرهای مشتاق با انگشتان چابک کمک کند تا اصول اولیه را به روشی آموزنده بیاموزند. و در عین حال سرگرم‌کننده است. خب، اگر یک بازیکن حرفه‌ای باشید، چالش‌ها به اندازه کافی آسان هستند که بتوانید از پسشان برآیید. با این حال is منطقه‌ای در اینجا که شما را ملزم به همکاری و تکمیل معماهای محیطی چندلایه مختلف می‌کند. همچنین کمی مخفی‌کاری نیز در بازی وجود دارد که حقیقتاً هم خنده‌دار و هم به طرز عجیبی نگران‌کننده است.

هنگامی که به آن می آید استراحت از جهان و جشن‌هایش، گرینچ: ماجراهای کریسمس چیز خاصی دریافت نمی‌کند مسحور کننده درست است که لحظات کوتاه خودش را دارد، همانطور که شوخی‌های ظریف و ارجاعات مناسبی دارد که به منبع اصلی ارجاع می‌دهند. اما رک بگویم، فقط نمیکند کلی چیزهای دیگه هم داره. با مراحل فراموش شدنی و کنترل‌های کند، پرش‌های زمخت و پیشرفت حلزونی شکل پازل‌وار، ماجراهای کریسمس انجام می‌دهد، متأسفانه، از یک خوراکی ایده‌آل برای جشن، محروم هستند. برای جوانتر با این حال، به نظر من برای بازیکنان، این به اندازه کافی خوب است که بتوانند با انگشت شست خود بازی کنند و هدایا را سرازیر نگه دارند.

حکم

گرینچ: ماجراهای کریسمس نه بهتر نسبت به بازی کلاسیک دوران اوجش در PSX، هرچند که رنگ و بوی تازه‌ای به فضایی کسل‌کننده و بی‌روح می‌بخشد حقه بازییک تجربه فصلی شبیه به مدرن‌سازی قالب بازی. با مجموعه‌ای غنی از مراحل و همچنین گنجینه‌ای از توانایی‌ها، آیتم‌های قابل جمع‌آوری و قطعات پازل برای کشف کردن، بازی میکند عمق کافی را پرورش دهید تا شما و ... را حفظ کنید جوانتر همراهی که بین برنامه‌های جشن، یک یا دو ساعت پذیرایی می‌شد.

La اصلی شکایت اینجا کندی کلی همه چیز است. گذشته از حرکات دردناک کند، همچنین گیر افتادن تنبل‌وار معماها و پیشرفت لاک‌پشت‌محور وجود دارد که نیروهای شما را مجبور می‌کند هر چهار یا پنج ثانیه مکث کنید و منتظر لحظه مناسب برای ادامه سفر خود باشید. این برای گیمرهای بی‌تجربه چیز بدی نیست، اما برای میانگین بازیکن، آن is درد گردن، و این یک تجربه‌ی بدون مشکل را لکه‌دار می‌کند.

با توجه به تمام موارد بالا، این را می‌گویم: Grinch یک نیست بد بازی؛ این فقط یک دنباله‌ی بی‌رمق برای یک پیش‌درآمدِ در غیر این صورت قدرتمند است. مطمئناً اینجا شور و شوقی وجود دارد، اما بدون روبان‌ها و بسته‌بندی یک هدیه‌ی تمام‌عیار، از یک تجربه‌ی واقعاً منحصر به فرد که درخور روح منبع آن باشد، بی‌بهره می‌ماند.