نقد و بررسی بازی Horizon Call of the Mountain (پلی‌استیشن VR2)

درست قبل از غرب ممنوع افقهیاهوی بازی فروکش کرد، گوریلا گیمز و فایراسپرایت بازی را منتشر کردند Horizon Call of the Mountain برای PS VR2. در واقع این تیتر اصلی است که قابلیت‌های PS VR2 را به نمایش می‌گذارد، که مطمئناً نیاز به توجه و توسعه بیشتری تا زمان انتشار دارد. و خدای من، اولین نگاه‌ها به Horizon Call of the Mountain با امواج سینمایی و پرفروشی که از میان شما عبور می‌کنند و بازخورد صوتی و لمسی PS VR که سورئال‌ترین تجربه غوطه‌ورکننده را خلق می‌کند، واقعاً ارزش جان کندن دارند. 

اما، قبل از اینکه خیلی در مورد آنچه در پیش است هیجان‌زده شوم، بیایید به یک بررسی کامل خوب، بد و زشت بپردازیم. Horizon Call of the Mountain بررسی کنید، تا دقیقاً بدانید اگر تصمیم گرفتید بازی را امتحان کنید، چه انتظاری باید داشته باشید.

ترس از ارتفاع؟

شاید ذاتی‌ترین هدف واقعیت مجازی، ایجاد یک تجربه کاملاً غوطه‌ورکننده باشد که هوشیاری شما را از واقعیت به غیرواقعی منتقل کند، بدون اینکه هرگز احساس کنید در مکان خود نیستید. بخشی از این بسته، همان چیزی است که ظاهر و حس این مکان مجازی جدید را در بر می‌گیرد. بنابراین، وقتی برای اولین بار پا به آنجا گذاشتم Horizon Call of the Mountainرفتارش، اولین چیزی بود که می‌خواستم توجهم را جلب کند.

اما، اول از همه، Horizon Call of the Mountain آیا این اسپین‌آف به افق صفر سحر و عاقبت آن، غرب ممنوع افقاین بازی در مورد پاسخ به «ندای کوهستان» است، که اساساً، ریاِسِ تحت کنترل بازیکن است که با مبارزه و بالا رفتن از میان مناظر سرد، ویرانه‌های آخرالزمانی، هیولاهای رباتیک سر به فلک کشیده و خب، یک ماموریت انتحاری که امیدوارید از آن جان سالم به در ببرید، به دنبال رستگاری برای گناهان گذشته خود است.

این بازی برای افرادی که از ارتفاع می‌ترسند مناسب نیست، زیرا بیشتر وقت خود را صرف بالا رفتن از ارتفاعات و آویزان شدن از زیپ‌لاین‌ها خواهید کرد. در واقع، آنقدر از ارتفاع بالا می‌روید که وقتی ترجیح می‌دهید مهارت‌های رزمی خود را در جای دیگری تقویت کنید، این کار به یک اجبار دردناک تبدیل می‌شود.

کنار رفتنِ بی‌هدف، Horizon Call of the Mountain نمایشی درخشان از واقعیت مجازی است که چشم‌اندازی از آنچه می‌تواند در سال‌های آینده ممکن شود را به نمایش می‌گذارد. این بازی حس سورئال دارد و هر لمس از طریق بازخورد لمسی کنترلر و هدست منتقل می‌شود. حتی فرو بردن دستانتان در آب یا لرزش زمین هنگام عبور ماشین‌های غول‌پیکر نیز منتقل می‌شود. جلوه‌های بصری نیز با وجود خود کوچک شما در حالت اول شخص که با آسمان‌خراش‌های اطرافتان قابل مقایسه نیست، بسیار عالی عمل می‌کنند.

صعود

دوباره روی بالا رفتن تأکید می‌کنم، چون باور کنید، در کل بازی کاملاً غالب است. توجه داشته باشید که شما با هر چیزی که در حال بالا رفتن از آن هستید - صخره‌ها، درختان مو، دیوارهای یخی - روبرو هستید و صورتتان فقط چند اینچ با آنها فاصله دارد، بنابراین چیز زیادی برای دیدن یا درک کردن وجود ندارد. فقط یک سیستم حسگر «اشاره» برای حرکت به سمت بالا وجود دارد و ترس از افتادن می‌تواند شما را به خود جذب کند. مطمئناً حتی برای کوهنوردان باتجربه، ادامه دادن به این کار برای مسافت‌های طولانی و مدت زمان طولانی، تهوع‌آور می‌شود. 

اگر دچار بیماری حرکت شدید، می‌توانید از تله‌پورت استفاده کنید. یا می‌توانید با صبر و حوصله آن را تحمل کنید تا زمانی که تجهیزات کمکی مانند قلاب، مجموعه‌ای از کلنگ یا دیسک پرتاب را آزاد کنید. در غیر این صورت، همانطور که عنوان به صراحت می‌گوید، این "ندای کوه" است، بنابراین... شاید مزیت کوهنوردی گسترده این باشد که با تاب دادن بازوهایتان کمی ورزش کنید. زیرا شکست خوردن تقریباً غیرممکن است و در نتیجه، به هیچ وجه رضایت‌بخش نیست.

مارکسمن

در طول سکانس‌های اکشن نادر که در بخش‌های کوچک‌تر نقشه اتفاق می‌افتند، شما با ماشین‌هایی با اندازه‌های مختلف روبرو خواهید شد. این دومین نکته برجسته بازی است، بنابراین همیشه یک سناریوی "بی‌صبرانه منتظر" تا مبارزه بعدی است. با استفاده از تیر و کمان مخصوص Horizon، به حریفان شلیک می‌کنید و نقاط ضعف آنها را هدف می‌گیرید، که به لطف فناوری ردیابی چشم PS VR2 در واقع برای شما آسان است. در غیر این صورت، بارها و بارها از ضدحمله‌ها جاخالی می‌دهید.

با استفاده از فناوری حسگر PS VR2، شما کمان خود را از روی شانه‌تان بلند می‌کنید، ماشه را با یک دست فشار می‌دهید، تیر را می‌گیرید، بازوی خود را به عقب می‌کشید و با دست دیگر آن را رها می‌کنید. همین امر در مورد بالا رفتن با "حرکت" نیز صدق می‌کند، جایی که شما به سمت قسمت‌هایی که می‌توانید بگیرید، مانند صخره‌ها یا لبه‌ها، دست دراز می‌کنید.

با گذشت زمان، ارتقاها در زمان‌های مناسبی که ماشین‌های حریف قوی‌تر می‌شوند، انجام می‌شوند. بنابراین، شما مهمات بیشتری به دست می‌آورید، تیرهای قوی‌تری می‌سازید و منحنی یادگیری را افزایش می‌دهید. نکته قابل توجه این است که سیستم ساخت و ساز از دستورالعمل Horizon پیروی می‌کند، بنابراین ممکن است تازه واردان مدتی طول بکشد تا راه خود را در آن پیدا کنند. با این حال، این یک سیستم ساخت و ساز به اندازه کافی دلپذیر است که بازی را جذاب‌تر کند.

صعود به سطح بالا

به لطف روش‌های اتصال نوک پیکان‌های متنوع، مواد منفجره یا مواد منفجره به آن، تیر شما می‌تواند کشنده‌تر شود. شما از تیرهای «آتشی»، «پاره‌کننده» و موارد دیگر استفاده خواهید کرد که هر کدام میزان آسیب‌رسانی خاص خود را دارند. به علاوه، برخی از آیتم‌های موجود در محیط دارای ارزش هستند، هرچند دقیقاً مشخص نیست کدام یک.

بیشتر Merrier

تنها قدم زدن در جنگل خسته‌کننده می‌شود. حرف زدن با خودتان قطعاً می‌تواند حواستان را پرت کند، مخصوصاً در یک سفر واقعیت مجازی. خوشبختانه، Horizon Call of the Mountain شخصیت‌های بیشتری را شامل می‌شود که هر از گاهی با آنها ملاقات خواهید کرد. آلوی چهره آشنایی است که باعث می‌شود هورایزن مانند خانه به نظر برسد. شخصیت‌های دیگر، هرچند کوچک، با شما گپ می‌زنند. و جالب است که ببینید چگونه تاریخچه سیاسی آنها در هم تنیده شده است. در غیر این صورت، پیچش داستانی زیادی برای سرگرم شدن وجود ندارد و این اشکالی ندارد. 

جایی که سرگرمی شروع می‌شود

این درخشش پنهان نیست Horizon Call of the Mountain اما، گذشته از تجربه واقعیت مجازی که بخشی از آن است، بسیاری از طرفداران انتظار یک بازی نقش‌آفرینی اکشن، سرگرم‌کننده و سریع را دارند. برای نیازهای سطح پایه که چندان هم ناامیدکننده نیستند، Horizon Call of the Mountain از نظر رزمی، موفق می‌شود.

از مبارزات با تیر و کمان سیر نمی‌شوید، مخصوصاً برای مکانیک تیراندازی پایه PS VR2 که با مکانیک مبارزه ربات‌های معروف Horizon ادغام شده است. بداهه‌پردازی و جاخالی دادن اغلب اوقات مفید هستند، همانطور که نشانه گرفتن نقاط ضعف ماشین‌ها برای از بین بردن زره آنها نیز مفید است.

اگر دوست دارید نبردهای چالش برانگیزتری داشته باشید، Horizon Call of the Mountain در نبردهای تک به تک که به راحتی با شلیک به نقاط درست از پا در نمی‌آیند، به شما پاداش می‌دهد. این نبردها به بازی استراتژیک و چیزهایی مانند زمان‌بندی دقیق برای انفجار مواد منفجره نیاز دارند. 

در نهایت، شما مانند یک تیرانداز واقعی احساس می‌کنید، تجهیزات خودتان را تهیه می‌کنید، ابزارهای جدید و کپسول‌های انفجاری را به تیرها متصل می‌کنید و مانند یک حرفه‌ای، پرندگان طوفان را از آسمان سرنگون می‌کنید. 

Horizon Call of the Mountainنبرد این بازی، چه چندین نوع ربات باشد که همزمان به سمت شما پرتاب می‌شوند و چه یک ربات فلزی که به راحتی از پا در نمی‌آید، دو عنصر اساسی برای یک تجربه بازی موفق را برآورده می‌کند: چالش‌برانگیز است و کاملاً هیجان‌انگیز.

حکم

Horizon Call of the Mountain با ترکیب قدرت PS VR2 با مکانیک مبارزه با ربات‌ها، داستان جذاب و محیط‌های خیره‌کننده Horizon، به راحتی به وعده خود عمل می‌کند. تنها با نگاه کردن به اطراف، احساس زمین زیر پایتان و جریان آب بین انگشتانتان، هجوم آدرنالین را ایجاد می‌کنید که تنها واقعیت مجازی می‌تواند انجام دهد. 

ناراحت‌کننده است که بخش زیادی از بازی صرف بالا رفتن از دیوارها، درختان مو و صخره‌ها می‌شود. در نهایت آرزو می‌کنید که این بخش‌ها را خیلی سریع‌تر پاکسازی کنید، فقط برای اینکه بتوانید به اصل بازی که نبردها در آن رخ می‌دهند برسید. ساخت و ساز نیز بسیار خوب است، اما عالی نیست، با آزادی برای جمع‌آوری منابع در این دنیای سورئال و ارتقاء تجهیزات به هر شکلی که مناسب می‌دانید. و همین. چیز زیادی برای تجربه کردن وجود ندارد. 

حداقل، از هیجان پرتاب تیر در هوا مانند یک تیرانداز ماهر لذت خواهید برد و وارد دنیای کاملاً واقعی Horizon خواهید شد که با زیبایی‌های طبیعی، حریفان رباتی متعدد و حواس غیرقابل تصورش می‌درخشد. حتی می‌توانید حسگرها و فناوری ردیابی PS VR2 را در بهترین حالت خود به نمایش بگذارید (انشالله، برخی از مشکلات ردیابی VR که در آن به طور تصادفی گیر می‌کنید یا به جایی که نمی‌خواستید بروید، نمی‌رسید). 

روی هم رفته، برچسب «ندای کوهستان» خیلی تحت‌اللفظی گرفته نشده بود، و بیشتر بخش‌ها پر از عمق و استراتژی بودند، Horizon Call of the Mountain خریدن یک فصل بی‌دردسر از داستان هورایزن بی‌شک لذت‌بخش بود.