بهترین
۵ بازی کوآپ که ممکن است شریک غیرگیمر شما از آنها لذت ببرد

میدانید، هیچ چیز بهتر از این نیست که هر از گاهی اوقات با نیمهی دیگرمان وقت با کیفیتی داشته باشیم. مطمئناً، این میتواند برای خیلیها نادر باشد - مخصوصاً وقتی که تعهدات کاری و خانوادگی گهگاه تداخل ایجاد میکنند. اما وقتی آن لحظات بالاخره خودشان را نشان میدهند و کمی به ما آزادی عمل میدهند، همیشه سریع از هر ثانیه استفاده میکنیم. از طرف دیگر، کاری که ما با آن لحظات انجام میدهیم میتواند باعث ایجاد یک مانع کاملاً جدید در رابطه شود. و اینجاست که معمولاً گیمرهای کوآپ و غیرگیمرها با هم برخورد میکنند - درست همانجا در دوراهی.
وارد کردن دوست یا شریک غیر گیمرتان به این جامعه میتواند کمی چالشبرانگیز باشد. چه آنها این تصور را داشته باشند که هر بازی آشغال محض است و ارزش وقت گذاشتن ندارد، و چه کلا از ایدهی آن خوششان نیاید. در هر صورت، جذب یک تازهکار به این جمع عظیم کار آسانی نیست. و این حتی سختترین بخش هم نیست. اوه نه - سختترین مانع برای غلبه بر آن، انتخاب نقطه شروع است. زیرا اگر اولین انتخاب شما برای مجذوب کردن تازهکار کافی نباشد - در آن صورت شانس شما برای جذب دوست بعدیتان در بخش همکاری ممکن است به کلی کاهش یابد. بنابراین، تنها به همین دلیل - آیا میتوانیم این پنج مورد را به عنوان نقطه شروع پیشنهاد کنیم؟
5 لگو
انصافاً وقتی صحبت از اقتباسهای بازیهای ویدیویی از مجموعه لگو میشود، دلیلی ندارد که دقیقاً یک حماسه را مشخص کنیم. دلیلش این است که چه طرفدار پروپاقرص هری پاتر باشید و چه عاشق هر چیزی از مارول، لگو معمولاً نوعی نسخه برای آن دارد. و خوشبختانه برای ما، اکثر نسخهها معمولاً از سبک گیمپلی مشابهی پیروی میکنند و بنابراین اگر در آینده نسخههای بیشتری را انتخاب کنید، غیرممکن است که از مسیر اصلی منحرف شوید. اما فعلاً بیایید به همین جا و همین الان بسنده کنیم.
در حالی که اکثر (اگر نگوییم همه) بازیهای لگو تمایل دارند که به طور نامحسوس از روایتهای فیلم پیروی کنند، در عین حال از جدی گرفتن خود در طول مسیر نیز خودداری میکنند. با اضافه کردن چند تکه شوخی و طنز کودکانه، هر بازی بلافاصله به یک جواهر کوچک بدون استرس تبدیل میشود که از شادی شما شکوفا میشود. و نکته دیگر این است که خود گیمپلی هرگز خیلی چالش برانگیز نیست - حتی برای یک تازه وارد کاملاً جدید که قبلاً هرگز حتی یک جوی استیک را هم کج نکرده است. سرگرم کننده است، وحشی است - این لگو است، ساده و ساده.
4. با هم گرسنگی نکشید
با الهام از بخش بقاء تحسینشدهی Don't Starve، نسخهی مستقل چندنفره با نام Don't Starve Together منتشر شد. طبق درخواست، Klei Entertainment نقدهای بخش ۲۰۱۳ را دریافت کرد و برای توسعهی دنبالهای که در نهایت میتوانست با یک حالت چندنفرهی کاملتر همزمان باشد، بازگشت. و این کار - صادقانه بگویم، فوقالعاده خوب - جواب داد. با اقتباس از فرمول (تقریباً) برندهی جایزه از بازی اصلی، Don't Starve Together برخی از ویژگیهای عالی را با هم ترکیب کرد و یک تجربهی همکاری واقعاً جذاب را خلق کرد.
چه بخواهید آن را آنلاین تجربه کنید و چه بخواهید با شریک زندگیتان به آنجا سر بزنید - بازی Don't Starve Together با ورود به دنیایی دیستوپیایی که در آن تنها هدف، بقا است، ارتباط شما را آزمایش خواهد کرد. با کاوش منابع، ساختن سازههای محکم و مقابله با شرایط سخت در هر گوشه، شما و شریک زندگیتان با چنگ و دندان برای زنده ماندن در هر لحظه از این سرزمین سوخته و بایر مبارزه خواهید کرد.
3. بیش از حد پخته شده است! 2
اگر میخواهید بدون درگیر شدن با یک داستان کامل، مدام در یک بازی غرق شوید و از آن خارج شوید، Overcooked! 2 میتواند بهترین گزینه برای شما باشد. این بازی نه تنها یک شروع بسیار کمزحمتتر در ژانر بازیهای مشارکتی است - بلکه یک بازی کوچک و سرگرمکننده است که میتوان ده بار آن را بازی کرد و همچنان حس تازگی داشته باشد. به علاوه، در مورد گیمپلی مشارکتی، Overcooked! 2 قصد دارد پیوند شما را واقعاً آزمایش کند و شما را وادار به همکاری برای خلق غذاهای اشتهاآور کند. اما میتوانید انتظار چند تغییر کوچک را در طول مسیر داشته باشید.
چه در این ژانر تازهکار باشید و چه یک سرآشپز حرفهای دیجیتال، Overcooked! 2 مهارتهای شما را محک میزند و حول سبک بازی شما میچرخد. این بازی با مراحل منحصر به فرد خود که از آسمان ابری گرفته تا معابد غرق شده را در بر میگیرد، شما را به عنوان یک تیم به چالش میکشد و ساعتها سرگرم شدن را برای هفتهها به شما هدیه میدهد.
۵. برادران: داستان دو پسر
اگر شریک زندگیتان به دنبال چیزی کمی داستانمحورتر است و نه چیزی که تمام آخر هفته را به خود اختصاص دهد - پس Brothers: A Tale of Two Sons بدون شک یکی از بهترین بازیهایی است که میتوانید انتخاب کنید. احتمالاً شما این سفر نفسگیر را به تنهایی تجربه کردهاید و منتظر بودهاید تا دوباره آن را با یک بازیکن دیگر برای کنترل نیمه دوم کنترلر انجام دهید؟ خب، اکنون ممکن است این فرصت برای شما پیش آمده باشد.
بازی Brothers: A Tale of Two Sons، با وجود اینکه فقط دو یا سه ساعت داستان را به ما تحمیل میکند، احتمالاً یکی از دلگرمکنندهترین داستانهایی است که تا به حال دیدهاید. از نظر گیمپلی، بازی نسبتاً سرراست است و فقط چند بار در طول مسیر با چالشهای عجیب و غریب روبرو میشوید. اما جدا از آن، این روایت است که شما را مجذوب خود خواهد کرد. حتی با وجود دیالوگهای کم، ماجراجویی جاهطلبانه بین دو خواهر و برادر همچنان میتواند حرفهای زیادی برای گفتن در مورد یک بازی قدرتمند داشته باشد.
1. دو نفر طول می کشد
با توجه به اینکه قبلاً بازی A Way Out را پوشش دادیم، که مسلماً کمی در سمت تاریکتر طیف قرار داشت، احساس میکنیم که درست است که بیل بزنیم هازلایت جدیدترین ورودی به این مجموعه. فقط، برخلاف A Way Out، بازی It Takes Two از ملودرامهای پر زرق و برق شورش و خیانت منحرف میشود و در عوض، فضایی شادتر را انتخاب میکند. باز هم، به عنوان یک بازی مشارکتی که از جدی گرفتن بیش از حد خود امتناع میکند، It Takes Two از گیمپلی آزمون و خطا رونق میگیرد و حول سبک بازی شخصی شما میچرخد.
یکی از کارهایی که بازی It Takes Two به طرز بینقصی انجام میدهد، غافلگیر کردن شما در تقریباً هر مرحله است. چه در همان ابتدای بازی که تازه در کفشهای کوچک خود جا افتادهاید - و چه در اوج پایان تلخ و شیرین، It Takes Two همیشه بازیکنان خود را برای مدت طولانی هوشیار نگه میدارد. در واقع، توسعهدهندگان حتی پا را فراتر گذاشته و گفتهاند که به هر کسی که از بازی لذت نبرد، 10،000 دلار پرداخت خواهند کرد. بنابراین، اگرچه این یک جمله نسبتاً جسورانه است - به نظر میرسد که ما را وادار میکند کمی شرایط را بسنجیم. و شاید همسرتان هم دوست داشته باشد کمی ریسک کند؟ یا، میدانید، ممکن است وسوسه شود که ده هزار دلار را بگیرد و بازی را تمام کند؟ در هر صورت - ارزش امتحان کردن را دارد.













